Een brief aan de man die mij als beloond heeft

Ik heb je nooit gevraagd om in mijn leven te komen. Je wilde er deel van uitmaken.

Je hebt je voor alles aangemeld. Je wilde je leven met mij delen en je wilde dat ik je binnen het mijne liet.

Je was zo overtuigend omdat ik je op sommige momenten naar me zag kijken alsof ik alles was waarnaar je op zoek was.

Je hebt al je 'middelen' gebruikt om me voor je te laten vallen.

Een brief aan de man die van me houdt Volgende: Neem me niet als vanzelfsprekend aan

Je was aardig en zorgzaam en bovendien charmant. Je was grappig en je probeerde zo hard om me je te laten opmerken dat ik dacht dat het een goed idee zou zijn om je een kans te geven, ook al zag je eruit alsof je te mooi was om waar te zijn.

Hoewel ik een paar mislukte relaties achter me had gelaten, heb ik mezelf ervan overtuigd dat je op zijn minst een kans verdiende voor je inspanningen.

Je verdiende mijn tijd en je verdiende mijn aandacht. Je hebt er zo hard voor gewerkt. Er klopte iets niet vanaf het begin, ik voelde het vanaf het begin, maar ik zei tegen mezelf dat het gewoon mijn angst was dat het verleden zich zou herhalen.

… En… ik besloot om ons een kans te geven. Ik besloot je woorden te geloven en je mijn vertrouwen te schenken.

Beetje bij beetje merkte ik dat ik voor je viel. Eigenlijk was het niet alleen beetje bij beetje, het viel allemaal tegelijk.

Je nam me als vanzelfsprekend omdat ik teveel om me gaf

Helaas kwam ik plat op mijn gezicht terecht.

Terwijl mijn vlinders wakker werden, vergiftigde jij de jouwe en liet ze verdwijnen.

Ik denk dat ik niet was wat je verwachtte dat ik zou zijn; je dacht dat ik een sukkel zou zijn voor je manipulatieve spelletjes of net als alle andere naïeve meisjes met wie je uitgaat. Maar dat was ik niet. Omdat ik games veracht.

Ik veracht het spelen met de gevoelens van anderen omdat er ook met mij gespeeld werd.

En het heeft me vernietigd. Het deed me pijn tot het punt dat ik er niet meer tegen kon. Met jou speelde ik al mijn kaarten in de open lucht. Ik speelde eerlijk.

Ik heb je alles laten zien wat ik had, zodat je zou weten waar je aan begon.

Je nam me als vanzelfsprekend omdat ik teveel om me gaf

Ik wou dat je hetzelfde voor mij had gedaan. Ik zou willen dat je gewoon eerlijk had kunnen zijn. Ik hield van je zoals ik hoopte ooit bemind te worden.

Ik wilde geloven dat jij degene was en dat als ik eerlijk was, jij ook eerlijk zou zijn. Dus ik hield niets achter.

Ik heb je nooit pijn gedaan, ik was er voor je toen niemand anders was, ik was er toen je me nodig had en zelfs als je geen idee had dat je mij ook nodig had.

Ik waardeerde je en waardeerde je om wie je was. Ik wilde je niet veranderen, ik wilde alleen dat je hetzelfde voor mij deed als ik voor jou deed.

Ik heb altijd naar je geluisterd. Ik heb geprobeerd aan je behoeften te voldoen en ik heb geprobeerd je gelukkig te maken, weet je. Ik wilde dat we trainden en dat is de belangrijkste reden waarom ik zo hard voor je liefde heb gevochten.

Wat een idioot was ik, hoe dwaas was ik, vechtend voor de liefde van een man die nooit van plan was om van me te houden, zelfs niet om mee te beginnen.

Al die dingen die ik deed, ik deed ze niet, dus je zou me bedanken, ik heb die dingen niet gedaan, dus je zou het gevoel hebben dat je het mij verschuldigd was, ik deed ze omdat ik er zin in had. Ik heb ze gedaan omdat ik dacht dat je ze verdiende.

Ik heb ze gedaan omdat het het juiste was om te doen en ik wilde op de juiste manier van je houden.

Maar je hebt niet half zoveel geprobeerd als ik. Het leek erop dat je me nodig had om voor je te vallen en toen was je klus geklaard.

Dan zou je iemand hebben die van je houdt, voor jou en je behoeften zorgt, iemand die er voor je is zonder het gevoel te hebben dat je hun inspanningen überhaupt moet beantwoorden.

Na een tijdje, nadat ik door je handen was aangeraakt en vervolgens werd ontkend, nadat ik mezelf aan je had gegeven en niets terug had gekregen, nadat ik naar je toe was gerend om te zien dat je er niet naar uitzag om me in je armen te hebben, vreemdeling die me in de spiegel bekijkt.

Het voelde alsof ik een slachtoffer was en geen krijger meer, alsof al het leven uit me was weggezogen.

Van alle relaties die ik heb gehad, was die met jou de meest hartverscheurende, weet je?

Je gaf me het gevoel dat ik tijdverspilling was, alsof al mijn inspanningen niets waard waren en je verwachtte nog steeds dat ik alles zou doen wat ik voor je deed, alsof ik je al die dingen verschuldigd was.

De waarheid is dat ik je niets verschuldigd was. Ik had het moeten stoppen op dezelfde tijd als jij. Je verdiende geen gram van wat ik je gaf.

Je behandelen zoals ik deed, was een vergissing. Je op een voetstuk zetten was een vergissing.

Je nam de verkeerde vrouw voor lief.

Als je dacht dat ik er nog steeds voor je zou zijn, zelfs na de manier waarop je me liet voelen, zelfs nadat je me had laten zien dat je niets om me kon geven, heb je me helemaal verkeerd.

Ik heb nog steeds een lijst met prioriteiten en ik heb mijn naam erbovenop gezet!

Aan het eind van de dag weet ik dat ik mijn best heb gedaan. Ik weet dat ik het heb geprobeerd en jij niet.

Er zit niets anders op dan je te laten zien hoe het voelt om zonder al die dingen te zijn die ik voor je heb gedaan. Misschien leer je me waarderen als je me niet meer in je leven hebt. Misschien mis je al die dingen die ik voor je heb gedaan en die je nauwelijks opmerkte toen ik naast je was.

Het maakt eigenlijk niet uit, het is al te laat.

Ik zal van mijn fouten leren en ik zal mijn best doen om niet dezelfde fouten te herhalen die ik bij jou heb gemaakt. Zodra ik zie dat iemand me als vanzelfsprekend beschouwt, loop ik weg.