Na jou zou de hel gemakkelijk moeten zijn

Ik schaamde me te lang voor dingen die ik je met me liet doen. Ik schaamde me te lang dat ik zo blind was voor je vals spelen, dat ik zo blind was voor al je manipulaties en spelletjes die je met mij en met mijn verstand speelde, tot het punt waarop

Ik wist niet langer wat de echte waarheid was en wat UW waarheid was.

Maar nu niet meer. Omdat het niet mijn schuld is dat ik van je hield. Het is niet mijn schuld dat ik je vertrouwde. Dat is zoals ik ben en dat is waarschijnlijk waarom je voor mij kiest.

En daarom wist je waarschijnlijk dat ik zal zwijgen over alle dingen die achter onze gesloten deur zijn gebeurd.

Zelfs als het pijn doet als de hel, zal ik beter zijn zonder jou

Maar niet meer.

Ik weiger het vuil onder de mat te blijven vegen. Ik weiger mijn pijn achter de glimlach te blijven verbergen.

Ik weiger iedereen te blijven vertellen dat we zijn geëindigd, omdat het gewoon nooit is gelukt.

We zijn geëindigd omdat je een geweldige klootzak bent die alleen maar een klein beetje plezier zocht.

En wat was dat leuk. Mijn tranen, de pijn en verloren blik op mijn gezicht toen je me aan mijn gezond verstand deed twijfelen.

Aan het meisje dat door de hel is gegaan

Mijn onzekerheden die me steeds meer verdronken, totdat ik alle dingen die ik leuk vond aan mezelf volledig vergat.

Ik was vergeten hoe grappig ik kan zijn, want met jou lachte ik niet meer. Ik vergat hoe slim ik ben, omdat je giftige woorden me het gevoel gaven de stomste persoon op aarde te zijn.

Elke keer dat ik iets bereikte, kleineerde je het. Je maakte er grapjes over. Je hebt me belachelijk gemaakt.

Elke keer dat ik me ergens voor neerhaalde, verzekerde je me dat je het met één vinger had kunnen doen.

Ik schaamde me te lang om toe te geven dat ik bij iemand was die zo giftig was.

Ik schaamde me te lang om toe te geven dat ik gewillig bij iemand bleef die zo mishandelde.

Aan het meisje dat door de hel is gegaan

Maar niet meer.

Omdat schat, na jou, de hel zo gemakkelijk lijkt. De hel ziet eruit als een bloemenveld waar vogels zingen en een lekker briesje waait.

De hel ziet eruit als een droom die uitkomt, na de nachtmerrie die ik bij jou heb geleefd. Als je in de hel bent, weet je tenminste wat je hebt gedaan. Je weet waarom je daar bent.

Maar ik heb nooit geweten wat ik deed om ervoor te zorgen dat je me behandelt zoals je hebt gedaan. Ik heb je alles gegeven wat ik had. Ik heb je mijn hart, mijn ziel, mijn geest en mijn lichaam gegeven.

Je had het allemaal, maar het was niet genoeg voor jou. Je was pas gelukkig toen je elk stukje van mij vernietigde. Je was pas gelukkig toen je me brak tot het punt waarop ik niet eens kon ademen.

Ik huilde stilletjes, probeerde op adem te komen, probeerde je te laten zien dat ik degene ben die van je houdt. Ik probeer je te laten zien dat ik beter ben dan zij.

Maar dit ging nooit over mij of haar. Dit ging simpelweg over het vinden van een nieuw slachtoffer voor je verwrongen spellen. Dit ging er gewoon over dat je doet waar je goed in bent: mensen neuken.

Ik schaamde me te lang dat ik mijn vrienden de waarheid vertelde.

Ik schaamde me te lang dat ik mezelf de waarheid vertelde.

Nu… het is gewoon een verre echo van oude pijn en schaamte. Er zijn nog steeds flashbacks van de nachtmerrie die ik met jullie heb meegemaakt - natuurlijk allemaal de ergste. Je hebt jezelf nooit gespaard als het erop aankwam me te breken.

De eerste keer dat ik iemand in de buurt liet, beefde ik. De eerste keer dat hij me probeerde te omhelzen, kromp ik ineen.

Ik kromp ineen, denkend dat hij me zou slaan. Denkend dat hij mij hetzelfde zou aandoen als jij.

En op dat moment, toen ik de blik van gebrokenheid op zijn gezicht zag, besefte ik dat je nog steeds te sterk in mijn hoofd bent om verder te gaan. Ik realiseerde me dat ik je volledig moet wissen als ik verder wil.

Dus ik heb een lijst gemaakt van alles wat je me hebt aangedaan. Elke keer dat je me vernederde. Elke keer dat je me minder waardig liet voelen en elke keer dat je een deel van mijn waarde wegnam.

Elke keer dat je woorden me aan het huilen maakten, deden ze weer hetzelfde. En tot slot, elke keer dat je actie pijn veroorzaakte die zo sterk was dat ik niet kon inademen. Pijn zo sterk dat het me tot in mijn kern deed schudden. En het deed het opnieuw.

Ik heb de lijst verbrand. Ik heb het verleden verbrand. En ik heb de herinnering aan jou verbrand.

En hoe cliché het ook klinkt, ik stond op uit dat vuur als een feniks.

Helderder en sterker dan ooit. En meer klaar om de wereld te veroveren, aangezien ik de hel al heb overwonnen.