Het verschil tussen onvoorwaardelijke en voorwaardelijke liefde uitgelegd

Onvoorwaardelijke liefde versus voorwaardelijke liefde

Wat is het verschil tussen voorwaardelijke liefde en onvoorwaardelijke liefde?

Onvoorwaardelijke liefde, zoals de term suggereert, is liefde zonder beperking. Het is de soort liefde dat is allemaal acceptabel en onveranderlijk.

Sommigen zouden zeggen dat ze het noemen onvoorwaardelijk is overbodig omdat alle liefde onvoorwaardelijk moet zijn, anders is het geen liefde.

Aan de andere kant, voorwaardelijk liefde is in zichzelf iets tegengesteld omdat het beide suggereert - liefde, die iedereen zou moeten accepteren zoals ze zijn, en voorwaarden - dingen die vervuld moeten worden om geaccepteerd te worden.

Relatie

5 Ongelukkige tekenen dat zijn liefde voor jou voorwaardelijk is

De uitleg klinkt vrij duidelijk, dus waar is het probleem?

De probleem is de complexiteit van mensen. Het mysterie van hun gevoelens - vooral liefde. De onverklaarbare ervaring van zijn diepgang die niet zomaar kan worden teruggebracht tot een paar woorden.

Er worden zoveel ervaringen en gevoelens onder de naam liefde geveegd dat we onszelf vaak afvragen: Wat is liefde?

Sommigen zeggen dat liefde passie is en dat het wild en chemisch moet zijn, ons moet laten huiveren en bereid moet zijn om te sterven voor de persoon van wie we houden. Anderen zeggen dat het platonisch is, afgezien van fysieke aanraking en alleen in de geest leeft.

Liefde

Leren van jezelf te houden: 10 belangrijke stappen naar onvoorwaardelijke zelfliefde

Sommigen zeggen dat we alleen liefde kunnen ervaren door zelfacceptatie en ons compleet voelen, terwijl anderen volhouden dat ware liefde alleen mogelijk is in combinatie met anderen of via anderen.

Ik zou gewoon willen zeggen dat liefde een intens gevoel van diepe genegenheid is dat in vele richtingen kan groeien.

Wie heeft er gelijk en wie heeft het mis? Laten we nog wat onderzoeken voordat we genoegen nemen met één antwoord.

Voorwaardelijke liefde: zijn we egoïsten of slachtoffers??

"Trots moet in jou sterven, anders kan niets van de hemel in jou leven." - Andrew Murray

We komen dit leven binnen zonder onszelf, anderen en alles om ons heen te kennen. De eerste mensen die we ontmoeten zijn onze ouders en familieleden.

Liefde

Leren van jezelf te houden: 10 belangrijke stappen naar onvoorwaardelijke zelfliefde

Onze ouders hebben al hun unieke persoonlijkheden, wat betekent dat ze bepaalde verwachtingen, dromen, hoop en manieren hebben waarop ze de werkelijkheid zien.

Meteen nadat we zijn geboren, worden we gevormd door hun persoonlijke overtuigingen. Met andere woorden, we zijn op de een of andere manier voorbestemd om in iets te passen waar we nog niets vanaf weten.

Toch is de liefde tussen een moeder en een pasgeboren baby de puurste en sterkste liefde die er is, omdat er niets van de baby nodig is. Toch kent die liefde nog steeds grenzen en verandert ze naarmate de baby ouder wordt.

Ik wil niet duister klinken, maar denk aan situaties waarin mensen baby's afwezen die geboren waren met een of ander lichamelijk of geestelijk defect.

Ze wilden ze niet omdat ze niet in hun categorie normaal pasten, of ze waren niet klaar om de hoeveelheid tijd en zorg te investeren die de baby nodig had.

Aan de andere kant zijn er mensen die hetzelfde kind als een zegen en een vermomde leraar beschouwen.

Voordat je je ouders de schuld begint te geven dat ze voorwaardelijk van je houden, moet je beseffen dat het niet hun schuld is, want ze hebben hetzelfde meegemaakt: moeten voldoen aan de verwachtingen van hun ouders en andere mensen, enzovoort..

Ik zeg niet dat alle ouders hun kinderen strikte regels opleggen, maar dat er zeker regels zijn die we moeten respecteren om lof en goedkeuring te krijgen, wat zich vertaalt in liefde.

En - je raadt het al - dat is een voorwaarde. En zo leren we vanaf jonge leeftijd dat het passen van een rol ons de goedkeuring en liefde kan geven die we nodig hebben, en we verwachten van andere mensen dat ze hetzelfde doen.

Dit gaat zo door in onze tienerjaren, wanneer we wanhopig cool willen zijn en geaccepteerd willen worden door onze leeftijdsgenoten. We beginnen ook anderen regels te geven en willen dat er op de juiste manier aan onze behoeften wordt voldaan.

Tijdens de tienerjaren is dit gedrag vaak erg dramatisch en we zijn merkbaar veeleisender.

Later in onze volwassenheid beginnen we langzaamaan te leren hoe we authentieker kunnen genieten van de dingen in het leven.

Echter, voor sommige (of moet ik zeggen veel?) Mensen dit-voor-dat principes blijven hetzelfde; ze worden zich gewoon meer bewust van wat gepast is om te doen en te zeggen.

Met andere woorden, veel mensen blijven steken in de gedachte dat voorwaardelijke liefde de enige manier is om te gaan, of ze weten niet eens dat ze voorwaardelijk liefhebben.

Voorwaardelijke liefdes komen uit de plaats van het ego. Wat ik daarmee bedoel, is dat het voortkomt uit de wens om dingen vorm te geven volgens onszelf, aangezien we de dingen alleen zien door hoe ze er baat bij hebben ons.

Mensen die liefhebben, houden anderen voorwaardelijk verantwoordelijk voor hun verwachtingen, zodat ze hun genegenheid kunnen winnen.

Dat klinkt verkeerd, is het niet? Ja, maar we doen het allemaal wel eens.

We willen dat anderen zich op een specifieke manier gedragen en als ze dat niet doen, worden we boos. Op die momenten lijkt de grens tussen liefde en haat extreem dun.

Dat is precies wat voorwaardelijke liefde is. Het is de kleine ruimte waar liefde eindigt en haat begint, en het gaat heen en weer, afhankelijk van onze stemming en eisen.

Het komt niet voort uit respect voor anderen, maar uit ons eigen recht.

Ik heb gelijk, jij hebt het mis. Ik kan dit, jij niet. U moet dat wel / niet doen als u dit wilt. Je moet dit doen om dat te hebben.

Het is vol zou moeten en heb-tos, en creëert gevoelens van voortdurende schuld en teleurstelling, die niet bepaald een goede basis zijn voor een gezonde relatie.

Wanneer dit soort gedrag te veel wordt benadrukt, geeft dit in feite aan dat een persoon een narcist is.

Anderen proberen te beheersen is verkeerd. Het beperken van vrijheid is een aanval op iemands waarde als mens. We zijn niet en zullen nooit de autoriteit zijn in iemands leven. Als we het proberen, dan is het duidelijk dat we van machtsspel houden en niet van liefde.

Dit geldt voor alle kleine (en niet zo kleine) opmerkingen die we gedurende ons leven horen. Dus, wat zijn de aanwijzingen van voorwaardelijke liefde in voorbeelden van alledag??

"Ik weet dat mijn ouders van me houden, maar ze zijn me beter gaan behandelen sinds ik de baan kreeg die ze goedkeuren."

"Mijn ouders / partners schreeuwden tegen me als ik zoiets deed als per ongeluk een bord breken."

"Ik weet dat mijn ouders van me houden, maar ze straffen me als ik een slecht cijfer haal."

"Als ik met iemand van buiten mijn ras of religie wilde trouwen, zouden mijn ouders me bekritiseren of zelfs verloochenen."

"Als je te zwaar wordt, zal ik me niet tot je aangetrokken voelen."

"Als je met je vrienden uitgaat zonder mij, zal ik je verlaten."

Dit soort ultimatums hebben een vreselijk effect op de geestelijke gezondheid en het welzijn van een persoon.

Ze worden ook nog duidelijker en ernstiger in een romantische relatie, vooral nadat de aanvankelijke betovering van verliefdheid en het effect van een roze bril verdwijnt.

Romantische liefde is een katalysator omdat we, in tegenstelling tot de gezinsliefde, in dit geval iemand kiezen op basis van onze voorkeuren en verwachtingen.

Niet alleen dat, maar aan het begin van de relatie proberen beide partijen zich meestal veel perfecter en conformer te gedragen, wat op de lange termijn niet houdbaar is..

Dat is precies de reden waarom er tussen geliefden veel ongeadresseerde problemen opduiken. Aan het begin van de relatie proberen we alles te zijn wat de ander wil - en de ander vindt dat geweldig - maar zodra we stoppen, beginnen de problemen.

Een toegewijde relatie vereist veel werk en veel eerlijkheid.

Om elkaar volledig te accepteren, moeten twee mensen zichzelf zien als beste vrienden en in elkaars behoeften voorzien zonder te profiteren.

Een liefdevolle relatie is gevuld met begrip en constant zelfonderzoek.

In plaats van ultimatums te stellen, moeten geliefden elkaar aanmoedigen om aan hun persoonlijke groei te werken en elkaars gevoel van authenticiteit en zelfrespect te versterken.

Onvoorwaardelijke liefde: goddelijke liefde of overeenstemming over wederzijdse afhankelijkheid?

"Onvoorwaardelijk liefhebben en bemind worden, betekent een sprong in het diepe wagen.”- Andrea Miller

Onvoorwaardelijke liefde is het ultieme doel in het leven. Het is het beste dat we kunnen doorgronden als het gaat om het begrijpen van de betekenis achter ons leven en bestaan.

Onvoorwaardelijk liefhebben betekent anderen volledig accepteren, en dat omvat ook fouten, meningsverschillen, verschillende levenskeuzes en meningen.

Onvoorwaardelijke liefde is een bewuste beslissing om altijd vriendelijkheid, begrip en respect te betuigen aan de mensen van wie we houden.

Er is zelfs een concept in de psychologie genaamd Onvoorwaardelijke positieve waardering dat een houding van volledige acceptatie en liefde bevordert, en wordt gebruikt in therapie.

Het is gebaseerd op acceptatie en altijd anderen zien als inherent menselijk en intrinsiek lief, ondanks hun oppervlakkige gedrag.

Liefde hoeft niet te worden verdiend of bewezen, omdat we van de persoon houden om wie ze zijn en niet om wat ze doen of zeggen.

Het past zich aan de behoeften van anderen aan, het kan ongemakkelijk zijn omdat het je altijd uitdaagt, en het wordt getoond aan de mensen die het niet verwachten.

Onze verwachtingen loslaten, de ander laten zijn wie hij is en het beste doen wat hij op het gegeven moment kan - dit zijn daden van onvoorwaardelijke liefde.

Iedereen heeft een andere leercurve en het volwassenheidsniveau is niet voor iedereen hetzelfde. Het heeft geen zin om iemand de dingen te laten zien zoals jij ze ziet.

Dus, hoe brengen we dit soort liefde in het dagelijks leven in praktijk??

Ten eerste moeten we ervoor zorgen dat we zelfliefde beoefenen. Zonder eigenliefde en zonder onze eigenwaarde te kennen, kunnen we niet ver gaan.

Om onze eigenwaarde te kennen, moeten we onszelf zien vanuit een objectief maar medelevend standpunt. Met andere woorden, we moeten onvoorwaardelijk van onszelf houden om op dezelfde manier van anderen te kunnen houden.

Met dat gezegd zijnde, laten we onszelf niet voor de gek houden door te denken dat zelfacceptatie iets gemakkelijks is om te oefenen. Het is het moeilijkste van allemaal.

Ontsnappen aan je eigen aangeleerde gedrag en giftige en zelfspot mentale patronen moet het meest vermoeiende zijn dat er is, maar het is mogelijk.

Ten tweede moeten we de schadelijke, verouderde culturele normen en "juist" gedrag begrijpen en toch loslaten, en de dingen zien voor wat ze zijn achter de door de samenleving veroorzaakte schuld en schaamte..

Een kind dat bijvoorbeeld een driftbui heeft op een openbare plaats, zou niet in verlegenheid moeten worden gebracht, omdat het normaal is en elk kind kan overkomen.

Het hebben van fysieke gebreken maakt niemand minder waardig. Niet religieus zijn maakt iemand niet minder goed. Ik zou kunnen doorgaan.

Ten derde moeten we ons niet onder druk gezet voelen om altijd perfect te zijn, maar we moeten beslist altijd onze fouten toegeven en onze oprechte excuses daarvoor aanbieden..

Volmaakte liefde verwerven is een leerproces, maar het is het uiteindelijk altijd waard.

Anders dan dat, moeten we altijd ons best doen om de liefdestaal van de ander te herkennen.

Het is niet genoeg om alleen maar dingen te zeggen of te observeren, we moeten handelen en onze dierbaren helpen op manieren die voor hen persoonlijk voordelig zijn.

Sommige mensen geven de voorkeur aan bevestigende woorden boven geschenken, terwijl anderen de quality time, daden van dienstverlening of fysieke aanraking waarderen.

Maar wat als we een codependent persoon tegenkomen die misbruik maakt van onze liefde? Dit alles betekent niet dat minder gewetensvolle mensen van ons kunnen profiteren?

Nee, en om de simpele reden die ik eerder noemde - als we onvoorwaardelijk van anderen houden, is dat alleen omdat we eerst van onszelf houden.

Als we echt van onszelf houden, zijn we authentiek en overschrijden we onze persoonlijke grenzen niet, omdat we onszelf moeten respecteren en de ware bedoelingen van andere mensen moeten zien.

We kunnen niet verwachten dat een relatie iets mystieks, perfects en niet van deze wereld is. Hoe hard we ook proberen, we zijn nog steeds mensen en menselijke relaties zijn gebaseerd op voordeel. Daar is niets mis mee.

Het komt erop neer: we zijn hier voor andere mensen omdat we sociale wezens zijn. Onze betekenis wordt bevestigd door het geluk dat we voelen en anderen geven.

Wat belangrijk is, is te erkennen en te geven wat we op een gracieuze manier kunnen geven, zonder er een voorwaarde van te maken.

Onvoorwaardelijke liefde mag geen excuus zijn voor ongezond gedrag en toxiciteit.

Een persoon zal zichzelf nooit opzettelijk uitputten in situaties die geen tekenen van vooruitgang vertonen. Het punt is - we kunnen altijd proberen te helpen en het te begrijpen, maar we kunnen niet beslissen voor een andere persoon.

Omdat het idee van onvoorwaardelijke liefde ook het concept van vrije wil omvat waarover al sinds het begin der tijden wordt gesproken.

Het idee van vrije wil is goddelijk, en dat is precies waarom dit soort liefde goddelijk is.

Voorbeelden van onvoorwaardelijke liefde in het dagelijks leven waar we allemaal naar kunnen streven

Kwetsbaarheid en begrip toestaan ​​als het gaat om gevoelige onderwerpen, in plaats van misbruik te maken en deze tegen de ander te gebruiken.

Diepe empathie hebben - het vermogen om te begrijpen of te voelen wat een andere persoon ervaart.

Na een gevecht is het doel om een ​​oplossing te vinden en elkaar te begrijpen, niet om elkaar pijn te doen.

Niet bang zijn om beschaamd te worden voordat je gevoelens over iets toegeeft.

De mogelijkheid om een ​​ander te allen tijde te vergeven.

Jezelf niet de hele tijd bewijzen, omdat je weet dat je dierbaren begrijpen waar je vandaan komt, en zelfs als ze dat niet doen, proberen ze.

De onbaatzuchtigheid van je partner inspireert die van jou, en vice versa. Je voelt je veilig en verzorgd, en wilt hetzelfde teruggeven.

Er is geen achterhouden van genegenheid; je toont en ontvangt genegenheid in een natuurlijke stroom.

Dingen doen zonder er iets voor terug te verwachten.

Niet bang zijn om helemaal jezelf te zijn en anderen hetzelfde te laten doen.

Mensen inspireren om de beste versie van zichzelf te zijn en hun volledige potentieel te zien.

Oprecht de successen van andere mensen vieren en zich gelukkig voelen om deel uit te maken van hun levensreis.

Anderen de pijn laten gaan die ze moeten ervaren, maar er voor hen zijn.

Altijd de waarheid vertellen - hoe ongemakkelijk het ook is.

Mensen accepteren, zelfs als ze niet hun beste zijn.

Voldoening voelen door lief te hebben.

Je tevreden voelen met wat je hebt en dankbaar zijn voor dierbaren in je leven.

Je vrij voelen om dingen na te streven waarin je geïnteresseerd bent en waar je een passie voor hebt, en anderen hetzelfde laten doen.

Streven naar gezonde oplossingen en geen wrok koesteren.

Niet passief-agressief zijn, maar problemen meteen aanpakken.

Respect hebben voor een andere persoon, zelfs als u het niet met hem eens bent; een discussie voeren in plaats van vechten.

Een gezonde relatie is een prioriteit.

Extra moeite doen als iemand het moeilijk heeft.

Neem geen slechte buien en af ​​en toe een afwijzing persoonlijk op, omdat u weet dat ze niets met u te maken hebben.

Trots zijn op andere mensen vanwege hun prestaties - kleine en grote.

Andere mensen laten genieten van de dingen waar ze van houden, zelfs als we er geen deel van uitmaken.

Dankbaarheid voelen voor het leven, voor jezelf en de mensen om je heen.

Is onvoorwaardelijke liefde echt mogelijk?

“'Doen' is een woord van oneindige acties.”- Norina Luciano

Het is begrijpelijk dat zeer idealistische ideeën door sommige mensen als onmogelijk worden beschouwd. Iedereen kan de nobelheid van het idee begrijpen, maar het laat hen achterdochtig als het om het echte leven gaat.

Waarom? Omdat mensen standaard onvolmaakt zijn en dat weet iedereen. Er zijn niet veel voorbeelden van dergelijke liefde in het leven van een gemiddelde man.

We weten allemaal hoe moeilijk het is om de dingen die we niet begrijpen te accepteren en altijd vriendelijk te zijn.

Velen van ons proberen het, maar raken teleurgesteld als het idee niet overeenkomt met de werkelijkheid. Het is echter mogelijk, en het streven naar dat soort liefde zal ons leven op veel manieren veranderen.

Aandringen op wederzijdse liefde, open en eerlijke communicatie en het geven van steun zal resulteren in een liefde die krachtig en immuun is voor alles wat er buiten gebeurt.

Misschien zullen we nooit perfecte liefde bereiken - of in ieder geval iets dat we als perfecte liefde beschouwen - maar het doel is om de zinloze beperkingen op te heffen en te genieten van het leven en de mensen zoals ze in werkelijkheid zijn: onvolmaakt.

Onvoorwaardelijke liefde is de oorlog tegen perfectie. Niets in de natuur is perfect, maar toch blijft het wonderbaarlijk en wonderbaarlijk. Het is hetzelfde met menselijke emoties.

Perfectie, zoals we het ons in ons hoofd voorstellen, is een illusie, maar als dingen in liefde worden gedaan, is dat het dichtst bij perfectie dat we kunnen krijgen.

Daarom moedig ik je aan om altijd liefde en mededogen te beoefenen, waar je ook gaat. Het leven zit vol verrassingen en verborgen wegen van het lot die je naar plaatsen kunnen leiden die je je nooit had kunnen voorstellen.

Het enige wat u hoeft te doen is trouw te blijven aan uzelf en uw hart als gids te respecteren.

Maak je geen zorgen als je soms faalt. Iedereen vecht met en voor authenticiteit - een strijd die wordt veroorzaakt door sociale conditionering en het verkiezen van angst boven liefde.

Geef idealen niet op alleen omdat iemand zei dat ze onbereikbaar zijn. Geloof in uw eigen ervaring en duw uw eigen kunnen.

Omdat er niemand is zoals jij. Nooit geweest, zal het ook nooit worden. Je weet echt niet waartoe je in staat bent totdat je het probeert.

Houd je geest helder, je hart open en wat je ook doet in het leven, vergeet niet om:

Doe alles met liefde.