Thefinancely
Mijn kanker
Mijn kanker is voor alle betrokkenen een interessante ervaring geweest. Ik heb 30 chemotherapiebeurten meegemaakt, waarbij ik vaak alles wat ik doe moest laten vallen om naar het ziekenhuis te rijden om meerdere medicijnen via infusen en pillen in mij te laten gieten. Ik heb mijn kanker gehaat (wie heeft er geen hekel aan kanker?) Sinds ik voor het eerst werd gediagnosticeerd toen ik nog maar 14 jaar oud was. Ik zat opgesloten in mijn ziekenhuiskamer en verloor drie maanden lang alle contact met mijn vrienden en vriendin. Het waren de moeilijkste drie maanden van mijn leven, en ik heb het geluk dat ik het heb overleefd, zowel figuurlijk als letterlijk.
Ik ben bang voor wat er gaat komen
Mijn hele leven stond in het teken van mijn kanker. Ik ben gewoon bang. Ik ben bang voor alles wat mijn kanker me heeft aangedaan. Ik ben doodsbang elke keer dat ik naar het ziekenhuis ga, heel goed wetende dat ik in een ziekenhuis zal sterven. Het heeft elk aspect van mijn leven waar ik van geniet weggenomen. Als actrice was ik bang om naar audities te gaan, uit angst dat ze me niet zouden accepteren omdat ik mijn haar verlies.
Ik ben bang dat mijn vriendin me zal haten als ik eenmaal helemaal kaal ben. Hoewel ik van haar hou, en ik weet dat ze van me houdt, ben ik bang dat ze me lelijk zal vinden als mijn haar eenmaal weg is.
Ik ben bang om de straat op te gaan om zelfs maar een wandeling te maken, omdat ik bang ben dat ik zal worden aangestaard. Omdat ik slechts 4'11 'ben, weeg ik slechts 85 pond en vertrouw ik op een rolstoel om me overal mee naartoe te nemen. Mijn ogen zijn opgezwollen en mijn wangen worden naar binnen gezogen. Ik zie eruit als een alien. Ik ben bang dat ik naar buiten ga om een klein kind bang te maken.
Ik heb echter veel geleerd van mijn kanker
Hoe bang ik ook ben voor mijn kanker, ik heb er zoveel dingen van geleerd. Ik heb geleerd dat er altijd iemand zal zijn om me te steunen. Mijn beste vriend over de hele wereld stond bij me toen ik op het laagste punt van mijn kanker zat. Ik was prikkelbaar, lui en ik ben zeker irritant als de hel. Toen ik eenmaal terugkwam van die drie maanden in het ziekenhuis, was mijn vriendin net zo lief en aardig als toen ik haar voor het eerst ontmoette. Ik had nog nooit iemand zo gemist als haar, en ik heb zoveel geluk dat ik zo speciaal iemand had terwijl ik door meerdere chemokuren heen worstelde.
Ik heb geleerd om elke dag te leven alsof het mijn laatste kan zijn. Ik ben zo vaak met de dood geconfronteerd dat ik altijd terugschrik voor ervaringen die mij kunnen schaden. Dat is waar ik mijn hele leven het meest spijt van heb gehad. Ik heb geweldige ervaringen gemist waarvan ik wou dat ik er nu op had teruggekeken. Ik heb audities gemist voor films die ik heb gezien, wetende dat ik perfect zou zijn geweest voor de rol. Ik heb dingen gemist vanwege mijn kanker die ik wou dat ik dat niet had gedaan, en daarom ben ik gestopt met leven alsof alles gevaarlijk is. Als ik de kans krijg om te gaan parasailen, wat ik nog nooit eerder heb gedaan, ja, ik ga het doen! Ik ben klaar met het missen van dingen alleen omdat ik een paar te veel cellen in mijn lichaam heb.
Ik ben MEER dan mijn kanker
Maar bovenal heb ik geleerd dat ik meer ben dan mijn kanker. Ik ben een menselijk wezen. Ik ben niet mijn kanker. Ja, ik heb kanker, maar ik ben ook actrice. Ja, ik heb kanker, maar ik heb een mooie vriendin. Ik heb kanker, maar ik heb prachtige groene ogen. Ik zing. Ik ben een schrijver. Ik vertel de meeste mensen niet eens dat ik kanker heb, omdat ze anders naar me zullen kijken dan voorheen. Alleen omdat ik je vertelde dat ik kanker heb, wil nog niet zeggen dat ik een ander persoon ben.
