Thefinancely
Dr. Billy Kidd deed 15 jaar lang onderzoek naar romantische relaties. Hij hield focusgroepen in verschillende steden in het hele land.
Mensen vragen zich af waarom liefde zoveel pijn kan doen. Maar de pijn van een breuk is niet zo moeilijk te begrijpen als je mensen vanuit een historisch perspectief bekijkt.
Prehistorische emoties
Onze emotionele make-up is ontworpen voor een andere tijd en plaats. Tweehonderdduizend jaar geleden, toen onze huidige emotionele systemen volledig in het spel kwamen, was het leven heel anders. We hadden banden nodig die ons nauw met elkaar verbonden, gewoon om te overleven.
In de prehistorie kon je niet voor altijd volledig de verbinding met iemand verbreken, alleen maar omdat je ophield de liefde met elkaar te bedrijven. Het was daarbuiten een jungle. Niemand nam afscheid en vertrok de stad uit na de ruzie van een minnaar. Er waren geen steden om naartoe te verhuizen.
De wezens die uit de struiken sprongen, hadden klauwen en tanden en konden je doden. Iemand moest je rug bedekken. Het zou je een paar maanden hebben gekost om de volgende stam te vinden. Ze zwierven ergens in de bush, net als je stam, in een gebied dat je deelde ongeveer zo groot als de staat Delaware, VS..
Onder deze omstandigheden waren de relaties van mensen op een voldoende hoog niveau van beleefdheid dat ze niet plotseling probeerden de verbinding te verbreken en verder te gaan zoals we dat nu doen. Ze zijn misschien overgegaan naar een andere seksuele partner binnen de stam. Maar het zou zijn geweest zonder een wilde, dramatische scène te maken, waarin je de persoon voor altijd verdreef. In een kleine stam kenden de meeste mensen tenslotte iedereen als vrienden.
In het verleden waren alle relaties serieus
In die prehistorische tijden waren alle relaties † sociaal of seksueel † ernstig. Mensen leefden in het NU met ongeveer 50 tot 250 andere mensen. Ze bleven bij elkaar en waren nooit alleen. De gemiddelde levensduur was ongeveer 30 jaar. Dus je wachtte niet tot de leeftijd van 26 tot 30 jaar om een serieuze langdurige relatie aan te gaan, zoals tegenwoordig gebruikelijk is.
Je moest ook hecht zijn met je geliefde, want liefde was geen spel. Er was geen anticonceptie en bij één op de tien levendgeborenen stierf de moeder aan complicaties - meestal door infecties. Dus de hele stam lette op de kinderen omdat moeders vaak stierven en hun kleintjes achterlieten.
Omdat iedereen van iedereen afhankelijk was, hadden degenen die de sterkste emotionele banden met elkaar hadden de meeste kans om te overleven. Als je in deze omgeving iemand verloor, was dat niet omdat je verliefde, gekke relatie vervaagde. Het was eerder vaak omdat uw partner of vriend was overleden. En toen een persoon stierf, rouwde de stam samen.
Een moderne levensstijl met een oude emotionele make-up
Tegenwoordig hebben we dezelfde emotionele aard geërfd die ervoor zorgt dat we proberen samen te binden en op elkaar te letten. Maar ons leven is drie tot vier keer langer dan onze voorouders' levens. We gaan dus door veel meer levensovergangen. Individuen zijn ook in staat zichzelf alleen te onderhouden - zonder stam.
Dat is waarom In de moderne samenleving onze voorouders' het vermogen om nauw met elkaar te verbinden is niet altijd nodig. Toch kun je niet ontsnappen aan de pijn van het doorlopen van moderne levensovergangen, omdat er geen "uit" -schakelaar is voor onze oude emotionele samenstelling. Dus als er een breuk is, kan het voelen alsof de persoon daadwerkelijk is overleden. Dat is de prijs die mensen nog steeds betalen voor het vermogen om sterke emotionele banden te creëren die binden.
Uiteenvallen kan het gevoel hebben dat er iemand is overleden
Dit verklaart waarom het uiteenvallen van een geliefde ervoor kan zorgen dat je de symptomen van verdriet ervaart. Die symptomen omvatten een eerste vecht-of-vluchtreactie. En een hart dat echte pijn voelt. Dit wordt gevolgd door een vervallen gevoel, samen met mentale gevoelloosheid, een gevoel van zinloosheid en een ontkenning van de werkelijkheid. Dit zijn de gevoelens die onze voorouders voelden toen er iemand stierf. En ze zijn de prijs die mensen nog steeds betalen voor het potentieel hebben om sterke emotionele banden te creëren die binden.
Wat dit nu voor je betekent, is dat je ontworpen bent om te rouwen en dan verder te gaan als je iemand verliest tijdens een breuk. En de reden dat u zo lang bij een breuk zou kunnen stilstaan, is omdat u niet die tribale steun hebt die iedereen in de tijd van weleer had. In werkelijkheid voel je je soms helemaal alleen. Alleen voelen is een modern gevoel. Onze oude voorouders waren nooit alleen. Sommigen hadden niet eens een woord voor 'ik'. Daarom is er tegenwoordig geen gemeenschappelijke rouwceremonie nadat de gevoelens van hartzeer beginnen.
Romantiek als leerervaring
Maar als je niet het risico wilt lopen je helemaal alleen te voelen, denk dan aan een gezonde liefdesrelatie als een leerervaring. Dat is waar elke persoon emotioneel geleidelijk volwassen wordt. En als je je eigen weg gaat, is dat gewoon oké. Je hebt tenminste iets geleerd.
Dit perspectief verhoogt de tevredenheid in relaties door de verwachtingen te verlagen. Mensen leven en laten leven zonder de relatie te dwingen vooruit te gaan voordat zijn tijd is verstreken. Wanneer relaties vooruitgaan, staan ze op vaste grond. Dat komt omdat partners de tijd hebben genomen om de emotionele dynamiek van hun partnerschap te begrijpen. Het belangrijkste is dat ze vrienden zijn geworden. Vriendschap is iets dat tegenwoordig zo vaak ontbreekt in de haast van de dingen. Dit is de reden waarom mensen een sterk sociaal ondersteuningssysteem moeten opbouwen. Het helpt ons om te gaan met onze oude emoties en het moderne gevoel van alleen zijn.
Referenties
Bulcroft, R., Bulcroft, K., Gradley, K., & Simpson, C. (2020). Het beheer en de productie van risico's in romantische relaties: een postmoderne paradox. Journal of Family History, 25, 63-92.
Bleske, A. L., en Buss, D. M. (2020). Kunnen mannen en vrouwen gewoon vrienden zijn?? Persoonlijke relaties, 7, 131-151.
Coontz, S. (2020). De wereldhistorische transformatie van het huwelijk. Journal of Marriage and Family, 66 974-979.
Cozolino, L. (2020). De neurowetenschap van menselijke relaties. New York: W. W. Norton.
Emery. R & Coan, J. (2020) Wat veroorzaakt pijn op de borst als gevoelens worden gekwetst? Scientific American Mind 21, 1, blz. 72-73. Gedownload op 25-6-2020 van https://www.scientificamerican.com/article/what-causes-chest-pains/?redirect=1
Jones, D. (2020). Moderne liefde. New York, NY: Three Rivers Press.
Kidd, B. (2020) Low Stress Romance. Romantisch Relatie Instituut: Portland, OR.
Milne, G. (2020). Onbeschaafde genen: Menselijke evolutie en de stedelijke paradox. Londen Engeland: The Independent Thinking Press.
Taylor, S. E. (2020). Verzorg en raak bevriend: Biologische gedragsbasis van aansluiting onder stress. Huidige richtingen in de psychologische wetenschap, 15 (6), 273-276.
Wile, I.S. (1942). Herziening van het huwelijksleven in een Afrikaanse stam. American Journal of Orthopsychiatry, 12(3), 550-551. Gedownload op 1-1-19 van https://psycnet.apa.org/search/results?id=92896424-b0ab-aaea-7eb5-d96a9c396d15.
