Je bent geen slecht persoon, maar je was niet de juiste persoon voor mij

Het is precies een jaar en 10 maanden geleden dat we elkaar voor het laatst spraken. Dat was ook de laatste keer dat ik aan je kon denken zonder een knoop in mijn maag te voelen.

Ik heb een nieuwe relatie, een betere. Hij doet me aan jou denken. Hij herinnert me er constant aan dat hij alles is wat je niet was. Hij is gepassioneerd, geduldig en vol begrip. Hij zorgt voor mij. Hij toont interesse in mijn familie en geniet van de tijd die hij met mijn vrienden doorbrengt. Hij probeert me niet weg te houden van zijn vrienden; hij vindt het niet leuk om belangrijke delen van mijn persoonlijkheid voor de gek te houden.

Ik kan niet vergeten hoe de laatste paar maanden van onze relatie bij jou in de buurt zijn, was als op eieren lopen. En toen ik mijn best deed om je te plezieren, was dat nooit genoeg. Ik was nooit genoeg, want ik moest knapper, slimmer, minder emotioneel of gewoon beter zijn, maar volgens jouw normen.

Soms is de persoon die u het meest wilt, de persoon zonder wie u het beste kunt

Ik denk niet dat je een slecht persoon bent, maar je was niet de juiste persoon voor mij. Ik was ook niet de juiste persoon voor jou. Het probleem is dat ik er alles aan heb gedaan om er een te worden. We waren giftig voor elkaar; Ik weet het nu. En hoewel ik echt hoop dat ik je op een dag zal vergeven, is het me duidelijk dat die stormachtige tijd achter ons het beste was dat ons had kunnen overkomen. Het goede en het slechte - het was allemaal een geweldige les.

Misschien was de prijs hoog, maar dankzij jou heb ik zoveel geleerd over mezelf en mijn onzichtbare deel. Al mijn tranen waren logisch. Ik realiseerde me dat ik de macht heb om te overwinnen, weg te gaan en verder te gaan. Het heeft even geduurd, maar het is gebeurd.

Misschien is dat verhaal over de soulmate toch waar. Misschien is hij echt degene die je onder je eigen aandacht brengt, zodat je je leven kunt veranderen; hij breekt je hart open zodat nieuw licht kan binnendringen. Dat betekent dat je je ergste vijand moet bevechten - jezelf, dat deel van jou dat je tegenhoudt, maar je zult het overleven. Niet alleen dat, je opent je ogen en wordt sterker en vrediger dan ooit.

Ik denk dat ik je nu volledig uit mijn leven heb gewist. Je bent geblokkeerd, verwijderd. Ik haat je niet, want waar haat is, is ook passie. Wat ik voel, wordt onverschilligheid genoemd. Ik ben niet geïnteresseerd in hoe je werkdag was of wat je in je vrije tijd doet. Ik vraag me niet meer af of ik je ooit tegen het lijf zal lopen als ik langs 'onze' plaatsen kom, en al je favoriete dingen werden gewoon dingen.

Ik hou nog steeds van je, ik hou gewoon niet van de persoon die je bent geworden

U vraagt ​​zich dan af wat het doel van deze brief is? Hoewel ik onverschillig voor je ben, ben ik niet onverschillig voor wat je me hebt aangedaan. Ik voel nog steeds de gevolgen van die stormachtige tijd, de bittere smaak van de giftige band die we hadden. En hoewel het gif niet meer door mijn aderen stroomt, komen de vervelende bijwerkingen soms voor: onzekerheid en wantrouwen; de angst voor afwijzing, de angst dat hij me zal vervangen door een betere.

Maar weet u wat in dergelijke situaties helpt? Het feit dat mijn nieuwe vriend ook mijn vriend is. Ik geloof zelfs dat vriendschap de schakel is die we misten. Vrienden veroordelen niet; ze zijn niet egoïstisch. Ze willen het beste voor elkaar. Je wilde het beste voor jezelf, en je maakte me duidelijk dat ik dat niet was. Je hield me voor de gek. Je liet me geloven dat er nog steeds een kans op een sprookje was zolang ik deed wat je wilde dat ik deed.

Waren we ooit verliefd? Goede vraag; Ik vraag me hetzelfde af. Ik geloof dat we op een gegeven moment, op onze ietwat verwrongen manier, echt waren. Maar dat was geen echte liefde. Ware liefde weet dat het soms nodig is om offers te brengen. Ware liefde geeft om de ander.

Goede dingen komen naar degenen die wachten. Ik ben blij dat ik geduldig genoeg was om te wachten en nieuwe, pure en echte liefde te verwelkomen. Het gebeurde allemaal toen ik besloot om voor het eerst mijn eigen intuïtie te volgen, mijn eigen dromen na te jagen omdat je dromen nooit op de mijne leken.

De dag dat we uit elkaar gingen, maakte ik deze hele lange wandeling, door velden, tot enorme heuvels, totdat ik de top van deze berg bereikte en uitkeek over de wereld. Op het moment dat ik de top bereikte, begon het nummer Let go te knallen. Ik huilde mijn ogen maar realiseerde me hoe groot deze wereld is, hoeveel er te doen is en hoe er zoveel goede mensen zijn om te ontmoeten.

Ik hou nog steeds van je, ik hou gewoon niet van de persoon die je bent geworden

Die dag was het begin van mijn reis van realisatie, waardoor ik zag hoe deze breuk een nieuwe hobbel op de weg van het leven was. Loslaten is een sleutel tot wat erin zit. Dat is de belangrijkste les van deze reis, en deze brief is mijn laatste, broodnodige afsluiting. Dus waar je ook bent en met wie je ook bent, ik hoop dat je gelukkig bent, dat je goed bent, maar ik hoop dat we elkaar nooit meer zullen ontmoeten.