Thefinancely
Als mijn hart gebroken wordt, maakt de pijn me meestal zo blind dat ik er niets van kan leren. Bovendien verlies ik vaak het vermogen om dingen realistisch te zien.
Wanneer ik een verwoestende breuk doormaak, is mijn enige doel om de situatie zo snel mogelijk te overtreffen.
Ik doe mijn best om een manier te vinden om verder te gaan met mijn leven en te genezen van alles wat er is gebeurd, dus ik mis vaak enkele waardevolle lessen die mijn liefdesverdriet me had kunnen leren.
Gekoppelde opstand19 Oogverblindende dingen die u moet weten over daten met een getrouwde man
Maar als de mensen om me heen dezelfde shit doormaken, ben ik anders.
Naast dat ik er ben om hen te troosten, vind ik op de een of andere manier ook een manier om de situatie te observeren en - belangrijker nog - te leren van hun fouten.
1. Soms is liefde niet genoeg
Toen ik jonger was, was ik een hopeloze romanticus die dacht dat liefde alles overwint. Hoewel ik het nog steeds als een sterke kracht beschouw, weet ik nu dat het helaas niet almachtig is.
In de loop van de tijd zag ik dat veel van mijn vrienden wegliepen van jongens waar ze nog steeds veel om gaven.
Loveromantische liefde16 Oogverblindende dingen om te weten voordat je met een weduwnaar uitgaat
Ik zag dat ze gedwongen werden om hun eigen hart te breken door het juiste te doen en verder te gaan met een relatie die duidelijk geen toekomst had.
Dus ik denk dat als we ouder worden, we leren dat er momenten zijn dat liefde niet genoeg is.
Tijden waarin twee mensen hun relatie niet kunnen laten werken, ondanks alle gevoelens die ze voor elkaar hebben.
Zie je, de harde waarheid is dat liefde alleen nooit een relatie kan behouden zonder wederzijds respect; het kan geen paar redden dat te veel verschillen heeft.
Een gezonde relatie heeft veel meer nodig dan dat beide partners van elkaar houden. Het heeft compromissen, mededogen, waardering en wederzijdse doelen nodig. Anders zal het nooit lukken.
2. Mensen veranderen niet
16 Oogverblindende dingen om te weten voordat je met een weduwnaar uitgaat
Een ander belangrijk ding dat de breuken van andere mensen me hebben geleerd, is dat liefde iemand niet kan veranderen totdat ze besluiten te veranderen.
Je hebt de keuze om je partner vanaf het allereerste begin te accepteren voor wie ze werkelijk zijn of om op tijd weg te lopen.
Laten we eerlijk zijn. Het maakt niet uit hoe gek je op iemand bent, er zijn altijd delen van hem die je in de toekomst hoopt te wijzigen.
Nou, het is tijd om al die plannen te vergeten, want dat bereiken is een missie onmogelijk.
In de loop der jaren zag ik dat mijn vrienden betrokken raakten bij verslaafden, onvolwassen jongens, seriële cheaters, spelers ... En elk van hen dacht dat ze hun man konden veranderen.
Ze waren ervan overtuigd dat zij degenen waren die licht zouden brengen in deze mannenwerelden, degenen die hen de weg zouden wijzen, die hen zouden inspireren om beter te worden en hun verleden achter zich te laten..
Raad eens? Geen van mijn vrienden heeft het gehaald.
Elk van hen was uiteindelijk teleurgesteld, omdat ze jaren van hun leven hadden verspild met wachten op verandering die nooit kwam; hun vriendjes bleven dezelfde mannen die ze waren voordat ze hen ontmoetten.
Begrijp me niet verkeerd, dit betekent niet dat mensen niet de mogelijkheid hebben om sommige delen van hun persoonlijkheid te veranderen.
Het is echter één ding wanneer een persoon besluit deze veranderingen door te voeren, omdat hij beseft dat dit het juiste is om te doen en iets wat hij wil. Het is heel anders als ze het doen om iemand anders te plezieren.
3. Een gebroken hart geneest altijd
Elke keer als een van mijn vrienden naar me toe kwam na een pijnlijke breuk, was ze ervan overtuigd dat ze voor altijd zo gekwetst zou blijven. Dat haar hart voor altijd in stukken zou worden gebroken en dat ze nooit meer zou herstellen.
Onder ogen zien; de meesten van ons zijn vrijwel hetzelfde. Als we dingen beëindigen met de jongens van wie we houden, zien we het als het einde van de wereld.
Ik was niet anders. Toen ik mijn eerste breuk meemaakte, dacht ik dat ik de rest van mijn leven in tranen zou doorbrengen, deze man zou missen en zijn aanwezigheid zou verlangen.
Maar toen herinnerde ik me alle mensen om me heen die eerder dezelfde shit hadden doorgemaakt dan ik.
Ik herinnerde me de slapeloze nachten van mijn vrienden, hun tranen en de manier waarop ze hun liefdesverdriet zagen als het ergste dat mogelijk zou kunnen gebeuren.
Ik herinnerde me dat ze allemaal met succes waren hersteld. Dat elk van hen hun wonden genas en één met hun leven bewoog.
Dus ik dacht dat een gebroken hart altijd geneest, wat er ook gebeurt. Die van hen, die van mij, en die van jou ook. Ik kan je dat beloven.
