5 dingen die je niet hebt geleerd omdat je het kind bent van een alcoholist

Je jeugd heeft je gemaakt tot wie je nu bent. Dingen die je hebt gezien en meegemaakt, volgen je je hele leven. 

Leven

Lees dit als u in een mislukte situatie bent geweest

Nu, dat is iets moois als u zich uw jeugd herinnert op prachtige foto's; als je gelukkige herinneringen hebt die je hart warm maken elke keer dat je eraan denkt.

Maar wat gebeurt er als die foto's niet zo mooi zijn? Wat gebeurt er als je je alleen de pijn en het lijden herinnert die zijn veroorzaakt door degenen die van je moesten houden en je moesten beschermen??

Relatie

Leer hoe u zich kunt onderscheiden door deze 10 dingen te doen

Het is iets dat je je hele leven bij je draagt. Het is iets dat je kan verteren en vernietigen.

Helaas geef je jezelf de schuld dat je niet in staat bent om de demonen te bestrijden die je uit het verleden achtervolgen. Maar wat u niet ziet, is dat het niet uw schuld is. Het was niet de bedoeling dat je die waardeloze jeugd had, en je kon het leven niet kiezen om te leven. Je hebt wat je hebt: een alcoholische ouder. 

Relatie

Leer hoe u zich kunt onderscheiden door deze 10 dingen te doen

Het is niet jouw schuld, want je was het slachtoffer van andermans fouten en verkeerde zetten. Je was een slachtoffer, en je bent nu een slachtoffer.

En daarom is uw leven niet gemakkelijk, en dat zal het ook nooit worden. U bent geen opgever en u wilt de vicieuze cirkel niet voortzetten. Je wilt niet dat je kinderen worden geconfronteerd met een leven dat ze niet hebben gekozen.

Het leven met een dergelijk trauma brengt veel uitdagingen met zich mee waarmee je wordt geconfronteerd, die andere mensen niet krijgen. Elke dag is een strijd voor jou. Elke situatie die anderen misschien triviaal vinden, kan rampzalig voor u zijn. Maar je ziet het onder ogen. Elke dag. Elk uur. Elke minuut. 

Dit is wat je niet hebt geleerd, en het is niet jouw schuld: 

1. Niemand heeft je geleerd hoe je je moet gedragen

Normale sociale situaties zijn niet normaal voor jou. Een rustige zondagavond in een normaal huis ging over de avond samen doorbrengen, spelletjes spelen of tv kijken.

Je zondagavond was ofwel het slachtoffer van een agressieve uitbarsting veroorzaakt door alcohol of je ouders in slaap zien vallen midden in het huis met een fles in de hand.

In het beste geval kun je weglopen of je verstoppen om niet naar de ellende om je heen te kijken. Dus als je vandaag gewoon niet weet hoe je moet reageren op sommige dingen waarvan andere mensen denken dat ze voor zichzelf spreken, is het niet jouw schuld.

Je had geen rolmodel om je te vertellen wat goed en wat fout is. Je had niemand om naar op te kijken. 

2. Je hebt nooit geleerd dat het onmogelijk is om alles onder controle te houden

Toen je nog een kind was, was je huis een gecontroleerde chaos, vooral als een van je ouders een alcoholist was.

De andere probeerde het te verbergen, probeerde je alcoholische ouder te dwingen de schijn op te houden. Er is veel energie en kracht gestoken in het stil houden van de nuchtere ouder. 

Je moest ermee leven. Je moest je leven doorbrengen in die gecontroleerde chaos waarin je er van buitenaf uitzag als elk ander gezin, maar je was allesbehalve een gezin van binnenuit. 

Als gevolg hiervan probeer je, nu je volwassen bent, alles onder controle te houden, omdat je niets kon controleren toen je klein was. 

Je probeert niet alleen je leven te beheersen, maar je probeert ook het leven van andere mensen te beheersen. Je wilt alles repareren, zodat niemand gewond raakt. Veel mensen kunnen je gedrag niet begrijpen en beschouwen je als een controlefreak. 

Geen van hen begrijpt waarom je zo bent. Geen van hen kan betrekking hebben op uw pijnlijke jeugd en de omgeving die u heeft geleerd zo te zijn.

3. Niemand heeft je geleerd om jezelf te beschermen tegen schadelijke mensen

Je hebt geen emotionele steun. Je hebt nooit de liefde gehad die je echt verdiende. Je ouders waren er nooit als je ze nodig had. Ze waren egoïstisch over het bezig zijn met hun eigen leven, dus negeerden ze je volledig. 

Je zocht op elke mogelijke manier aandacht. Misschien was je zelfs problematisch, want diep van binnen wilde je alleen maar dat iemand je in huis nam en je knuffelde. Het enige dat je ooit wilde, was dat iemand op je lette.

Als volwassene houd je vast aan elke relatie die je hebt, zelfs als die beledigend is. Helaas is een gewelddadige relatie het enige waarmee je werd omringd toen je een kind was, dus voor jou is het normaal. 

Je bent bang als je zelfs de mensen die misbruik van je maken de rug toekeert, iedereen in je leven zal uiteindelijk vertrekken. En je wilt niet alleen gelaten worden. Niet weer.  

4. U leerde niet in uzelf te geloven of uw behoeften te respecteren

Toen je opgroeide, waren je behoeften niet belangrijk. Sterker nog, je hebt waarschijnlijk gezien hoe een van je ouders zijn eigen leven opofferde om zijn partner te beschermen en de rotzooi die ze elke keer maakten op te ruimen.

Die gedragspatronen die zich op jonge leeftijd hebben ontwikkeld, kunnen niet zomaar ongedaan worden gemaakt. Na verloop van tijd kunnen ze worden gecorrigeerd, maar ze zullen altijd aanwezig zijn, vooral in emotioneel gedreven situaties waarin mensen zichzelf niet gemakkelijk kunnen beheersen.

Dagelijkse interacties en relaties zijn vooral moeilijk voor je. Je doet altijd wat anderen je vertellen omdat je niet in jezelf gelooft. Je zoekt acceptatie en je bent bang voor conflicten. 

Je klampt zich vast aan chaotische en problematische mensen omdat dat de omgeving is waarin je gewend bent te zijn en omdat je alle anderen respecteert behalve jezelf en je behoeften. 

5. Je hebt nooit geleerd dat je meer dan goed genoeg bent

Toen je jong was, was niets wat je deed ooit goed genoeg. Sterker nog, je werd constant geconfronteerd met kritiek en teleurstelling.

Je alcoholische ouder heeft nooit iets wat je deed erkend of opgemerkt. Zelfs als ze het zagen, liepen ze over je heen omdat het ze niet kon schelen.

Je bent jezelf erg ondankbaar. Je respecteert jezelf niet, en wat je ook doet, het zal nooit genoeg voor je zijn. Je beledigt jezelf zelfs verbaal omdat je niet in jezelf gelooft; omdat je onzeker bent. 

Er zullen altijd mensen zijn die je zullen proberen te overtuigen dat je alles bent dat tegengesteld is aan wat je over jezelf zegt en wat je over jezelf denkt, maar die woorden zullen hun weg naar jou niet vinden.

Hoe kun je jezelf in een positief daglicht zien, als alles wat je over jezelf zegt, vanuit jouw perspectief waar is? 

Hoe kun je van jezelf houden als je nooit de kans hebt gehad om te leren hoe?