Een brief aan de man die me het gevoel gaf dat ik degene was waarvan ik niet kon houden

In deze wereld wilde ik alleen maar liefhebben en bemind worden. Ik ben een eigenwijs meisje en ik heb altijd geweten dat ik iets kon doen als ik er eenmaal mijn zinnen op had gezet.

Alles in het leven dat ik kreeg, werd verdiend door mijn inspanningen en mijn toewijding. Niets werd mij ooit op een presenteerblaadje geserveerd.

Ik denk dat dit een van de belangrijkste redenen is waarom ik zo hard voor je heb gevochten. Omdat het leven me heeft laten zien dat ik zo gemakkelijk niets kan krijgen wat ik wil en dat ik er anderhalve kilometer langer voor moet lopen dan wie dan ook, dus ik dacht dat ik ook in de liefde hetzelfde zou moeten doen.

Je was alles waar ik ooit naar had gezocht of waar ik ooit om zou kunnen vragen en toen je eenmaal in mijn leven was, wist ik dat ik je niet kon laten gaan.

Een brief aan de man die me het gevoel gaf dat ik niet kon liefhebben

Ik zei tegen mezelf dat het niet gemakkelijk zou worden, maar ik dacht dat het het uiteindelijk waard zou zijn. Maar wat ik dacht dat het waard zou zijn, kostte me eigenlijk veel te veel.

Ik was altijd een vechter. Ik heb nooit genoegen genomen totdat ik kreeg wat ik dacht dat ik verdiende.

En ik wist dat ik hier en daar een paar klappen zou moeten krijgen op mijn levensweg, maar wat je me gaf was niet alleen een klap, het was een knock-out waar ik amper van hersteld was.

Je hebt me ellendig behandeld en ik heb het toegestaan. Je hebt mijn vertrouwen volledig afgebroken, je hebt het platgedrukt met de aardbodem.

Nu ik terugkijk, kan ik niet geloven dat ik me dat ooit zou laten overkomen. Ik was een van degenen die haar waarde kenden. Maar ergens op de weg was ik dat duidelijk vergeten.

Aan de jongen die me het gevoel gaf dat ik niets waard was ...

Wat me het meest opvalt, is dat niets wat ik ooit heb gedaan goed genoeg voor je was.

Je bleef me met anderen vergelijken en je bleef me vragen waarom ik niet zoals zij kon zijn. Mijn inspanningen waren nutteloos, mijn strijd was zinloos voor jou.

Maar je bent een geweldige acteur, weet je? Je overtuigde me ervan dat er niets aan mij was om liefde te zijn, dat ik alleen slechte kanten had en hoe ik deze persoon was die buitengewoon moeilijk lief te hebben was.

Je gaf me het gevoel dat er niet van me gehouden kon worden en dat ik gezegend had moeten zijn als iemand zoals jij van me houdt.

Het kostte me een tijdje om te beseffen dat ik het niet was die niet geliefd was, maar jij. En omdat je was zoals je was, moest je me constant naar beneden halen, zodat ik naast je zou blijven.

Je had me nodig om je te zien als dit door God gegeven schepsel en hoe gezegend was dat ik jou naast me had. Maar je was geen zegen, je was een vloek.

Aan de jongen die me het gevoel gaf dat ik niets waard was ...

Omdat je je slecht voelde over jezelf, zorgde je ervoor dat ik me ook slecht voelde over mezelf. Omdat je iemand je liet overtuigen hoe moeilijk het was om van je te houden, gaf je me het gevoel dat ik ook niet geliefd was.

Je liet iemand je zelfvertrouwen en eigenwaarde afbreken en toen deed je hetzelfde met mij.

Je projecteerde je onzekerheden op mij omdat ze je hadden overtuigd van alles wat je me probeerde te overtuigen.

Dat had je niet moeten doen. Je had er geen kettingreactie van moeten maken. Ongeacht hoe slecht je je voelde, in plaats van de ketting te stoppen, ging je ermee door.

Je wist hoeveel pijn het deed en toch kon je het ook iemand anders aandoen. Je was in staat mij dezelfde dingen aan te doen, bij de persoon die alles voor je zou hebben gedaan.

Nou, helaas voor jou, kwam ik bij zinnen. Ik realiseerde me dat ik het niet was en dat het niets met mij te maken had.

Het heeft even geduurd, maar je weet wat ze zeggen, beter laat dan nooit.

Ik realiseerde me dat ik niet je bokszak hoefde te zijn. En dat ik je niet slecht moet laten behandelen omdat je je slecht voelt over jezelf. Ik zou je me niet laten breken, alleen omdat ik van je hield.

Ik zou je me niet laten veranderen in een deurmat waar iedereen overheen zou kunnen lopen, zodat je je hoofd aan de oppervlakte zou kunnen houden.

Geen enkele vrouw mag zich ooit voelen zoals jij mij liet voelen. Geen enkele vrouw zou ooit het gevoel moeten hebben dat ze de onbeminnelijke is, alsof ze moeilijk lief te hebben is of dat ze maar één kans in het leven heeft voor liefde en hoe slecht haar liefde haar ook behandelt, dat ze het zou moeten verdragen.

Want als je me slecht behandelt, is het geen liefde, het is vergif en ik hoef er geen genoegen mee te nemen.

Ik ben een vechter, maar ik heb geleerd dat je soms moet stoppen met vechten en weg moet lopen als dat waar je voor vecht het niet waard is.

Ik boog me achterover om dingen te laten werken en uiteindelijk lukte het niet.

In plaats van het gevoel te hebben dat ik weggelopen was uit een relatie, voelde het uiteindelijk alsof ik net onder een gebouw was gekropen dat door een aardbeving was verwoest. Maar ik moet tenminste degene zijn die ontsnapte.

Ik besloot degene te zijn die de ketting zou stoppen, weet je. Ik besloot dat ik niet dezelfde dingen zou doen die jij mij hebt aangedaan of iets dat jou is aangedaan.

Ik besloot sterk genoeg te zijn als je dat niet kon, ik besloot de man te zijn als je dat niet kon en ik besloot anderen geen pijn te doen alleen omdat ik gekwetst was.

Ik weet dat ik goed genoeg ben. Misschien zag je mij als de niet geliefde, maar ik weet wel beter dan te geloven dat ik ben zoals jij mij zag.

De manier waarop je mij schilderde, is het exacte portret van hoe je jezelf ziet. Ik wil mezelf die dingen niet aandoen.

Ik wil niet meer voor je vechten. Ik wil niet vechten voor iemand die me het gevoel gaf zoals jij dat deed, alsof ik de niet geliefde ben.

Je bent niet iemand aan wie ik mijn hart zou moeten geven. Je bent iemand die me zou hebben vernietigd als ik voor je was blijven vechten, dus stopte ik.

Tegen mezelf zeggen dat ik meer verdiende, was niet egoïstisch. Het was het beste wat ik kon doen. Het was wat ik nodig had om mezelf aan de oppervlakte te houden.

Mijn geweten is helder. Wat je me hebt aangedaan, hoeft me niet te definiëren. Maar het zal zeker dienen als een moeilijk aangeleerde levensles die ik soms net zo hard voor mezelf moet vechten als voor anderen.