Een brief aan de narcist die me vernietigde

Geachte "U" ,

Ik wil je niet eens een naam geven. Je verdient er geen. Er wordt naar je verwezen als "Jij" en dat is het vriendelijkste wat ik ooit tegen je had kunnen zeggen.

Dit onpersoonlijke, koude, afstandelijke voornaamwoord. Je verdient niets beters. Hoe zijn "U" ?

Schijnt de zon nog steeds helder door uw ramen? Of bedekte je ze met donkere gordijnen om het licht te vermijden - om zoals ik in de duisternis te leven??

Een open brief aan de man die mij vernietigde

Ik denk dat je dat niet hebt gedaan. Er is niets veranderd aan de manier waarop u naar de dingen kijkt.

Je loog van me af. Periode. Je hebt me leeggezogen. Periode. Je hebt me vernietigd. Periode. Je bent doorgegaan naar de volgende. Periode.

Oh, dat arme meisje. Ze weet niet eens wat haar te wachten staat. Ze heeft geen idee.

Ze denkt dat jij de beste bent die er is. Ze denkt dat je haar de wereld gaat geven.

Een brief aan mijn narcist: ik ben niet meer je gevangene

Ze denkt dat je je hart op je mouw draagt. Ze denkt dat ze die heeft gevonden.

Ze is een dwaas als ik was.

Niets ging ooit over mij, toch? Alles ging over jou. Als je een slechte dag had, moest ik lijden. Als je leven niet de goede kant op ging, moest ik ervoor betalen.

Je had zoveel macht over mij. Ik kan me echt niet voorstellen waarom en hoe ik je dat heb laten doen.

Het is óf dat ik te zwak was om met je te vechten, óf je was te sterk in je gedachten, dat ik niet eens een kans maakte.

Een brief aan mijn narcist: ik ben niet meer je gevangene

Je overtuigde me van dingen die niet echt zijn. Je hebt me gehersenspoeld. Je veranderde me in een gehoorzame kleine pop.

Ik was degene die moest dansen op de muziek die je speelde. Je bent echt iets.

Het is je nooit gelukt om op zijn minst te doen alsof je niet verliefd op jezelf bent. Ik was een 'derde wiel' in onze relatie, hoewel we met z'n tweetjes waren.

Hoewel ik je veel de schuld geef, geef ik mezelf ook de schuld. Ik had moeten weten wat er aan de hand was. Eigenlijk wist ik wel wat er aan de hand was, maar ik weigerde het te geloven.

Ik weigerde te erkennen dat mij dat overkwam. Ik weigerde te accepteren dat ik in de val was gelopen. Ik weigerde je te zien zoals je was: een narcistisch stuk stront.

Ik heb geprobeerd ons te laten werken. Je was een uitdaging voor mij en ik loop nooit weg van een uitdaging. Ik dacht dat ik je kon veranderen. Tjonge, heb ik het verkeerd begrepen?.

Ik was aan jou verslaafd. Jij was mijn oplossing. Elke keer dat ik een dosis nodig had, kwam ik terug. Ik was bang om alleen te zijn, dus ging ik terug voor een fix van je - elke keer weer.

Het enige dat ik van je kreeg, was vernedering. Ik heb iemand die dacht dat hij beter was dan ik, iemand die dacht dat hij beter was dan wie dan ook.

In ons leven kwam ik altijd op de tweede plaats. Ik kwam altijd direct achter je aan.

"U"! "U" heeft me vernietigd. Je hebt me gemanipuleerd. Je hebt me beledigd. Je hebt me mijn leven afgenomen.

Je hebt me van al mijn gevoelens beroofd. Je hebt me verdoofd. Je maakte me onverschillig.

Uw scherpe en koude woorden hebben me geleerd om absoluut niets te voelen. Tijdens onze gevechten zat ik daar gewoon en staarde naar een vervagende plek op de muur, wachtend tot je klaar was.

Ik heb net mijn hoofd als een zombie op een goedkeurende manier bewogen, gewoon om je te laten stoppen. Ik ging akkoord met alles wat je zei.

Gewoon om je te laten stoppen. Gewoon om weer van de stilte te genieten.

Ik kan echt niet zeggen op welk punt ik genoeg kracht en moed heb gekregen om de dingen bij hun echte naam te noemen - om voor het eerst na lange tijd duidelijk te zien.

Was het omdat ik niets meer te verliezen had? Was het omdat ik zo onverschillig was dat het me niet meer kon schelen wat er met me zou gebeuren?

Ik weet het niet. Het enige dat ik weet, is dat ik er genoeg van heb. Je hebt me alles afgenomen. Je hebt me leeggezogen. Ik had niets meer om je te geven.

Misschien was jij degene die me liet gaan omdat ik niet meer van nut was. Het enige dat van mij over was, was een lege huls.

Je hebt geen lege hulzen nodig. Je hebt iemands energie nodig om van te leven. En ik had het niet meer.

Nu is het haar beurt om je te voeden en een eenvoudig overzicht te worden van de mooie vrouw die ze eerder was.

Maar weet je wat. Ik vulde mijn overzicht. Ik heb mijn schets ingevuld met mooie kleuren. Omdat ik mijn leven zonder jou bleef leven, heb ik een voor een kleuren toegevoegd.

Na enige tijd was ik klaar met mijn kunstwerk. Ik heb mijn meesterwerk afgemaakt. Ik heb mezelf afgemaakt.

Zie ook: Over het overwinnen van de narcist