Misbruik is GEEN liefde

Hoe lang zou je het volhouden in een gewelddadige relatie? Zou je de eerste keer dat er iets gebeurde kunnen vertrekken, ook al zou je een man achterlaten van wie je hield? Zou je kunnen leren je mond te houden omdat je het gevoel had dat het moest? Houd het binnen en blijf stil. Ik heb de wrede en hatelijke woorden van een man afgehandeld. De woorden waardoor je je zo lang voelt dat je je in jezelf terugtrekt.

Ik verloor mezelf, ik verloor wie ik was. Ik was bij mijn man sinds ik 16 was. Ik was uitgegaan, maar dat was zo ongeveer alles. Ik geloofde in OUDE liefde, het soort waar je iemand vond en dat was aan wie je jezelf gaf - je wederhelft. Ik wilde de eeuwige liefde, maar dat is niet wat ik heb. Ik werd zo veel erger.

Toen mijn man in mijn leven kwam, had hij een baan gekregen op dezelfde plek waar ik werkte. Op dat moment viel ik hard. Ik had het gevoel dat ik hem alles kon vertellen en hij begreep het en was er altijd voor me. 16 jaar oud en ik dacht dat ik de liefde van mijn leven had gevonden. Zoals elk jong stel hadden we dwaze ruzies en gingen we om de dag uit elkaar, maar we keerden altijd terug naar elkaar.

Het was jonge liefde, we waren gehecht aan de heup en allebei erg jaloers toen we naar verschillende scholen gingen en elkaar alleen zagen tijdens de lunch. Op de een of andere manier heeft onze relatie de middelbare school gehaald en heb ik het zelf door de schoonheidsschool gehaald. We spraken af ​​dat we na het afronden van de schoonheidsschool een eigen plek zouden krijgen. Ik was toen ongeveer 19 jaar oud.

Voordat u verliefd wordt op een meisje dat emotioneel misbruik heeft overleefd, moet u dit weten

Niet lang nadat we onze eigen plek hadden gekregen, werd hij mentaal en fysiek mishandeld. Ik wilde sterk zijn, dus in het begin, als we ruzie maakten, zou ik altijd voor mezelf opkomen. Hij vond dat uiteindelijk niet leuk. Hij schold me al uit en noemde me vreselijke dingen, en ik hem, maar de eerste dag dat hij me sloeg, had ik het niet.

Ik kwam voor mezelf op en duwde me terug en dat liet me tegen muren en deuren smijten en van het bed slingeren. Ik vocht nog steeds, zelfs toen ik het wilde opgeven. Ik wilde die sterke vrouw zijn die niet opgaf. Ik begreep gewoon niet waarom en hoe hij me pijn kon doen als hij van me moest houden. Misbruik is geen liefde.

Aan de man die van me houdt na mijn misbruik

Ik heb alle sorry-het-zal-nooit-meer-gebeuren leugens en ik geloofde hem. Ik besloot bij hem te blijven. Niet lang daarna verloofden we ons en besloten we drie maanden later te trouwen. Het enige waar ik om gaf, was mijn jurk en met hem trouwen, aangezien het beter was geworden. Ik was klaar totdat ik dat niet was.

Bij het plannen van de bruiloft begon het misbruik opnieuw, en het was zoveel erger dan voorheen. Ik besloot dat ik de bruiloft wilde afzeggen omdat ik geen mishandelde vrouw zou worden, ook al voelde ik me er al zo een. Ik ging met mijn man praten om hem te vertellen dat ik klaar was. Hij nam het niet goed op; hij schold me uit en gooide me een beetje in het rond en vertelde me dat als ik de bruiloft zou afzeggen, hij zou stoppen met me te helpen met onze plek waar mijn moeder mee had ondertekend. Hierdoor zou alles op haar schouders vallen als ik niet in mijn eentje alles weer zou kunnen bedekken.

Ik was jong en dom en ik had het gevoel dat ik een volwassene was en mijn eigen problemen zou moeten kunnen oplossen. Ik wilde niet dat iemand wist wat er aan de hand was. Ik had het mijn moeder moeten vertellen. Ik zou liegen en mijn blauwe plekken bedekken als ik wist dat ze me zou hebben geholpen. Ik zou mijn moeder nog steeds niet laten vallen voor wat ik destijds dacht dat mijn slechte keuzes waren. Ik hield zoveel van hem dat ik erdoor verblind werd en ik geloofde hem dom elke keer als hij zijn excuses aanbood, en ik trouwde met hem. Ik wist toen niet dat het mijn leven zou ruïneren en dat ik jarenlang door een hel zou gaan.

Ik wilde geloven dat mensen konden veranderen, dat hij zou veranderen. Ik hield vast aan dat kleine beetje hoop dat hij kon veranderen, en dat het goed zou komen omdat ik van hem hield, en ik had stabiliteit bij hem. Ik was bang om hem te verlaten. Om alleen te zijn. Alleen voelen.

Mijn zicht was vertroebeld. Ik wilde het huwelijk, de kinderen en de carrière. Ik wilde het allemaal, maar langzaamaan verdwenen al mijn hoop en dromen het raam omdat het me gewoon niet meer kon schelen. Ik kwam op het punt dat ik het gewoon opgaf. Wanneer iemand je zo lang uit elkaar scheurt, begint een groot deel van je de namen te geloven die je wordt genoemd. Hij zou me vertellen dat niemand me zou willen, en ik geloofde hem en ging nooit meer weg. Ik accepteerde de pijn en het misbruik vanwege mijn eigen angsten.

Aan de man die van me houdt na mijn misbruik

Ik heb onlangs mijn misbruiker op 30-jarige leeftijd verlaten. Het heeft misschien even geduurd, maar ik weet nu dat ik meer verdien. Dat ik meer waard ben. Ja, ik ben nog steeds bang voor wat de toekomst in petto heeft, maar ik ben opgewonden om mezelf weer te vinden. Om weer gelukkig te zijn.

Ik wil op dit moment misschien geen relatie, maar ik weet dat er een man voor me is die me zal behandelen zoals ik altijd al had moeten worden behandeld. Iemand die me waardeert en me laat zien dat ik iets speciaals ben. Geef nooit de hoop op, want dingen veranderen vaak, ook al is het niet van de ene op de andere dag. U kunt het leven hebben dat u wilt en vooruit blijven gaan. Misbruik is geen liefde.

door Darby Genco