Bekentenissen van een vrouwelijke Peter Pan waarom ik weiger te trouwen voordat mijn tweede puberteit eindigt

Ik ben een 30-jarige vrouw. En ik ben ongehuwd. Ik heb zelfs geen vaste relatie. Boohoo, wat moet dat eng klinken.

Laatst sprak ik met mijn oma, en nadat ik haar had verteld dat ik niet van plan ben de knoop binnenkort te leggen, zag ik de teleurstelling in haar ogen.

Ze zei niets, maar ze keek me aan. Als je een alleenstaande vrouw van in de dertig bent, weet ik zeker dat je weet wat voor soort look ik bedoel. Eigenlijk keek ze me aan omdat ze medelijden met me had.

Begrijp me niet verkeerd: ik weet dat mijn Nana van me houdt tot de maan en terug. De waarheid is echter dat ze me niet genoeg als een vrouw beschouwt.

Dit is de reden waarom ik weiger mezelf voor een man te kiezen

Er moet tenslotte iets mis zijn met mij. Anders had ik al eeuwen geleden een man gevonden om met me te trouwen.

Ze ziet al mijn successen voorbij. Ze geeft niets om mijn diploma's, mijn carrière, mijn liefdadigheidswerk, mijn sociale leven ...

Het enige wat ze ziet is een ellendige, niet zo jonge vrouw die had moeten trouwen toen ze nog de kans had.

Als je dit leest, zou je kunnen aannemen dat de generatie van mijn oma de enige is die zich zo voelt. Nou, ik smeek om van mening te verschillen.

Het kan me niet schelen hoe modern je bent; feit is dat u waarschijnlijk ook medelijden zult hebben met de alleenstaande vrouwen van mijn leeftijd.

7 Eerlijke bekentenissen die ik wou dat ik aan mijn ex kon doen

Ze zullen het niet hardop zeggen, maar diep van binnen denken veel mensen op dezelfde manier als mijn oma.

Ik ga hier niet doorgaan over hoe mannen en vrouwen anders worden behandeld. Maar als een man van mijn leeftijd niet getrouwd is of niet exclusief met iemand uitgaat, is hij een speler. Hij is een hengst die nog geen enkele vrouw heeft kunnen vangen.

Aan de andere kant gaan de meeste mensen ervan uit dat ik vrijgezel ben omdat niemand ooit met me wilde trouwen. Ik ken de grappen al: ik zal waarschijnlijk alleen sterven met een stel katten, nietwaar?

Goed, de grap is op jou omdat ik vrijgezel ben. In feite weiger ik gewillig en bewust te trouwen voor het einde van mijn tweede puberteit.

Wat is de tweede puberteit? Nou, het heeft niet veel te maken met je werkelijke leeftijd. In plaats daarvan is het verbonden met emotionele volwassenheid.

7 Eerlijke bekentenissen die ik wou dat ik aan mijn ex kon doen

Ik ga nu door mijn tweede puberteit. Simpel gezegd, dit is de tijd van mijn leven waarin ik uitzoek wat ik wil.

Het belangrijkste: het is de tijd waarin ik probeer uit te zoeken wie ik ben, de periode waarin ik geniet van mijn vrijgezelle leven, en ik leer de vrouw kennen die ik aan het worden ben.

Dit is de tijd waarin ik mijn normen stel en mijn ware waarden realiseer. Het is wanneer ik mezelf verwen en al mijn dromen werkelijkheid maak.

Het is de periode waarin ik emotioneel en financieel onafhankelijk word.

Het belangrijkste: dit is het moment waarop ik leer van mezelf te houden.

Het is de tijd dat ik de onvolkomenheden accepteer die ik niet kan veranderen en de delen van mezelf die kunnen worden veranderd, verbeteren.

Het is de tijd van zelfverbetering, zelfreflectie en zelfrealisatie.

Dus Raad eens? Ondanks mijn leeftijd is mijn tweede puberteit nog steeds niet voorbij. Noem me een onvolwassen vrouwelijke Peter Pan, maar het komt erop neer dat ik nog steeds niet klaar ben om te trouwen.

Om eerlijk te zijn, ik weet niet zeker of ik dat ooit zal zijn. En daar is absoluut niets mis mee.

Het maakt me niet tot een mislukkeling, en het betekent zeker niet dat ik niet genoeg ben.

Ja, je hebt me goed gehoord. Ik ben geen zielige dame die wanhopig probeert een arme kerel te misleiden om de rest van zijn leven met haar door te brengen.

Ik voel me niet minder waardig omdat ik geen vriendje of kinderen heb. Ik heb niet het gevoel dat ik veel mis, alleen maar omdat ik alleen door mijn leven ga.

Dus stop alsjeblieft met het waarderen van mij alleen via mijn relatiestatus, want dat is het laatste dat mijn waarde bepaalt.