Beste mama

Beste mama,

Terwijl ik hier deze brief schrijf, word ik eraan herinnerd hoe lang ik alle gedachten, gevoelens en geheimen heb bewaard die ik in deze brief ga onthullen. Ik kan voelen dat het gewicht van de last die ik heb gedragen, begint af te nemen bij elk woord dat ik typ.

De afgelopen twintig jaar heb ik me aan zoveel schuldgevoel, schaamte, verlegenheid, pijn en woede vastgehouden. En zo vaak als ik heb geprobeerd om deze brief te schrijven en af ​​te ronden, is de waarheid dat als ik de woorden die ik wilde schrijven kon vinden, ik te high was… te gek om er zelfs maar een flauwe kreet van te maken. Maar NIET vandaag ... NOPE!!

Beste ex: Bedankt dat je me hebt geleerd dat ik zo veel beter kan dan jij

Ik ben nuchter, helder van hoofd en bereid om te praten over al het 'wat er achter gesloten deuren gebeurt, blijft achter gesloten deuren' geheimen waarvan je altijd hebt volgehouden dat het sterke verhalen en verzinsels waren van een onrustig kind dat aandacht zocht.

Laat me beginnen met te zeggen dat ik je vergeef en van je hou ... en dat deze brief niet bedoeld is om je te bashen of je het gevoel te geven dat de problemen waar ik in terecht ben gekomen of de twijfelachtige beslissingen die ik heb genomen op enigerlei wijze aan jou worden toegeschreven.

Ik wil ook zeggen dat ik spijt heb van de gemene en hatelijke dingen die ik in de loop der jaren heb gezegd en gedaan en hoewel mijn drugsgebruik jarenlang voor me sprak, is dat op geen enkele manier een excuus voor mijn daden.

We hebben geweldige tijden gehad, nietwaar? Lachten totdat we huilden ... Ben er voor elkaar geweest in een aantal behoorlijk zware en moeilijke tijden ... Hielden elkaar vast door hartzeer en tranen heen ... ervoer liefde, haat, leven en dood.

Beste andere vrouw

God weet dat we enkele knock-down-drag-out gevechten hebben gehad en dingen hebben gezegd die we niet noodzakelijk meenden. Onze relatie is op zijn zachtst gezegd een geweldige achtbaan geweest.

Als ik terugkijk, heb ik nooit kunnen begrijpen waarom, toen ik het het meest nodig had, je me niet beschermde ...

Waarom werd ik op 7-jarige leeftijd een leugenaar genoemd en genegeerd als een kind dat alleen maar aandacht zocht, toen mijn oudere zus je waarschuwde voor wat je toenmalige vriendje tevergeefs had geprobeerd haar aan te doen, maar met succes met mij deed?

Waarom is mij nooit verteld dat wat hij me aandeed ziek, dement en verkeerd was??

De waarheid is dat ik op die leeftijd geen idee had dat wat hij deed niet goed moest voelen ... of dat het een blijvende indruk zou achterlaten op niet alleen de manier waarop ik naar mannen keek, liefde en seks ... maar ook de manier waarop Ik heb veiligheid, beveiliging en vooral de manier waarop ik mezelf voor het grootste deel van mijn leven bekeek.

En waarom, waarom, waarom was hij niet de enige die ooit de kans had gehad om zoiets vreselijks met mij te doen??

Beste andere vrouw

Waarom waren er anderen die de kans kregen om me met slinkse gedachten en bedoelingen aan te staren en dan op een of ander moment dezelfde gedachten en acties uit te voeren, zonder gevolgen??

Waarom heb je de dochter van wie je zweert niet met heel je hart te houden beschermd? Was ik het? Was het iets dat ik zei? Iets wat ik heb gedaan? Iets wat ik niet heb gedaan?

Ik was bijna 13 toen je toen derde man was, had zijn handen over mijn hele reet, kreeg een gevoel voor zichzelf, met de lelijkste glimlach op zijn gezicht.

Ik kan me niet herinneren of dat was voordat of nadat ik de minderjarige pornografie vond van jonge meisjes die op mij leken op onze homecomputer, die we allemaal gebruikten.

En al die tijd was niet alleen uw man geïnteresseerd in uw 13-jarige dochter, maar ook de 18-jarige jeugdgroepleider van onze kerk, die uw man aanbad en die u gezworen had: "De aardigste en meest verantwoordelijke jongeman die je al veel te lang hebt ontmoet. "

Elke keer dat hij me ophaalde voor een jeugdgroep of andere kerkuitjes en activiteiten, zou hij zeker een willekeurige stop maken, op een willekeurige verborgen plek, om een ​​stukje van de onschuld en vrije geest van je jonge dochter te krijgen..

Gedurende deze tijd werd ik ziek met een eetstoornis, liet mijn 4.0 GPA op school aanzienlijk dalen tot een belachelijke 1.5 GPA, stopte ik met mezelf te betrekken bij mijn buitenschoolse interesses ...

In godsnaam, ik knipte mijn haar in 'dijkspikes', droeg allemaal zwarte kleding, opgestapeld op de donkere make-up ... in de hoop en biddend dat ik te lelijk zou zijn om nog langer mee te rotzooien ... dat ik niet langer de voorwerp van hun walgelijke spelletjes.

Ik denk dat ze de memo nooit hebben gekregen, want het ging door. Hoe vaak is dit allemaal onder uw aandacht gebracht? Hoe vaak heb ik je gesmeekt om me thuis te laten blijven?

Hoe vaak heb je me huisarrest gegeven omdat ik 'acteerde'? Hoe vaak heb je me een backhand gegeven en mijn oren laten rinkelen omdat ik huilde en schreeuwde en stuiptrekkingen over je gooide om bij je man te blijven? Waarom heb je je dochter niet beschermd??

Ik was een paar weken voor het vieren van mijn 15e verjaardag toen ik bij u thuis terugkeerde van een kort verblijf in pleeggezinnen. Tegen die tijd geloofde ik dat je niet het recht had om te proberen me te vertellen wat ik moest doen of hoe ik mijn leven moest leiden. En je hebt niet veel gevochten met mijn rebelse, "Je kunt me geen shit" houding, dus ik rolde ermee en bracht het naar een heel nieuw uiterste.

Bleef zo ​​laat weg als ik wilde, met wie de 'smaak van de week' was of de meest wilde en gekke, vloekte als een zeeman, dronk zoveel mogelijk alcohol als ik kon, probeerde marihuana en deed zelfs wat opioïden voor de eerste keer.

Telkens als je protesteerde, stormde ik het huis uit met mijn middelvinger in de lucht en een grote "FUCK YOU !!" schreeuwde zo hard als ik kon.

Ik ontmoette zelfs de vader van mijn jongens rond diezelfde tijd en nam hem bijna onmiddellijk in huis, ook al was hij een 22-jarige alcoholist, met een on-again, off-job en geen ambitie of verlangen om iets meer te doen dan alles uit te geven. wakker uur verstrikt in de lakens met je 15-jarige.

Je was druk bezig met je online datingprofiel ... om alle pervers te vertellen over hoe mooi, slim en getalenteerd je jonge dochter was. Was dat de reden waarom u zoveel reacties kreeg? Waarom kon je je dochter niet beschermen tegen de slechte bedoelingen van je vrijers??

Ik zat in de badkamer van ons 'huis' vier maanden na de meest waanzinnig feestelijke sweet 16, met niet slechts één maar zes POSITIEVE zwangerschapstests die languit op het aanrecht lagen.

Ik kwam de trap af, de tranen stroomden over mijn wangen en voordat ik er ook maar één woord uit kon krijgen, zei je: "Je bent gek, nietwaar?" niet één keer naar me kijken of je uitdrukking veranderen.

Binnen een week was ik je huis uit en werd ik snel volwassen.

Bijna vier jaar snel vooruit, je was hertrouwd, ik was de moeder van een knappe kleine jongen, maar moest naar huis vanwege een onvoorziene gevangenisstraf die was opgelegd aan de baby-papa.

We vervielen terug in een wat moeder-dochterroutine. Niet veel anders dan mijn rotsachtige jeugd; in feite past je nieuwe echtgenoot zelfs in dezelfde oude vervelende rol van oude man, waardoor hij me zo dronken maakte dat ik kotste in mijn prullenbak naast mijn bed terwijl hij zijn handen in mijn korte broek had.

UUUGGGHHH !! Snel weer drie jaar vooruit en ik was weer thuis bij mama liefste en jij was nog steeds met dezelfde verliezer.

Weet je nog dat hij me belde en al die nare en vreselijke dingen zei over hoe dik en grof je was en hoe de enige reden dat hij zelfs maar met je omging, was omdat hij dicht bij me wilde komen?

Als ik het me goed herinner, viel hij in zwijm over me en vertelde me hoe mooi ik was en hoeveel hij voor me viel… de hele tijd op de speakerphone zodat je elk ellendig woord kon horen dat uit zijn mond kwam. Minder dan een week later zat ik in de gevangenis en werd ik geconfronteerd met drie misdrijven, die niet alleen door u werden onderdrukt, maar ook complete leugens waren. Bescherming tegen mijzelf, had je gezegd. Huh??

De volgende acht jaar zijn mistig en bewolkt, vooral omdat ik te high was om op te letten of om me zorgen te maken.

Te midden van dit alles verloor ik mezelf ... totaal en volledig. Ik stond dan voor de spiegel en was zo gekrenkt door de persoon die naar me staarde, dat ik zou huilen en schreeuwen om dat verdomde ding. Ik raakte uit de hand, stierf een tijd of twee bijna en had het minder kunnen schelen.

Ik verloor alles wat ik meer dan eens bezat, verloor de enige twee dingen die iets voor me betekenden in deze wereld en verloor mezelf elke dag meer en meer.

Heb maanden in de gevangenis gezeten, gewoon om eruit te komen en terug te gaan naar waar ik was, ondanks mijn beste inspanningen. Toen werd ik op een dag wakker en besefte ik dat als ik ooit vooruit zou gaan, ik moest stoppen met leven in mijn gekwelde verleden.

Dus ging ik zitten en schreef uiteindelijk deze brief, die u misschien nooit eens zult lezen. Omdat ik je moet vergeven en verder moet gaan met pijn en woede. Je bent tenslotte je leven blijven leiden, voor zover ik weet gelukkig, en nu is het mijn beurt.

Ik hou van je mam maar ik zal nu van je houden op een afstand die ons beiden zal beschermen en genezen. Ik zal altijd de dochter van mijn moeder zijn, maar ik zal niet langer toestaan ​​dat de geesten uit mijn verleden dicteren hoe ik leef, mijn heden en toekomst.

Voor altijd,
De dochter die zichzelf beschermt

van Candace Barish