Ik koos ervoor om van je te houden en jij koos ervoor om mij te vernietigen

Ik heb ervoor gekozen om van je te houden. Ik koos ervoor om je mijn hart te geven zonder er twee keer over na te denken en het enige wat je ervoor deed was me pijn doen als nooit tevoren. Dat hoefde je niet te doen.

Je hoefde niet bij mij te zijn als je niet wist wat je wilde. Je had gewoon nee kunnen zeggen.

In plaats daarvan was jij degene die me achtervolgde. Jij was degene die bij mij wilde zijn.

Waarom? Was ik gewoon een spelletje voor jou? Was ik gewoon een slachtoffer totdat er iets beters kwam??

Een open brief aan mijn moeder die voor drugs koos

Nou, schat, ik denk dat ik niets meer was dan dat. Ik herinner me nog de dag dat je dwaas probeerde me op te halen met de grappigste zin die ik ooit had gehoord.

Ik vond je meteen leuk. Ik dacht dat je anders was dan de anderen.

En in het begin was je speciaal. Ik had nog nooit iemand zoals jij ontmoet. Dus ik viel zo snel en gemakkelijk voor je. Je fascineerde me binnen enkele dagen, maar ik dacht dat je hetzelfde voelde.

We hadden zo veel plezier samen. We lachten, we vochten, we huilden.

Breek nooit een vrouw die al gebroken is, maar koos ervoor om u te vertrouwen

Het was een mooie relatie die eeuwig had kunnen duren. Waarom moest je het verpesten??

Ik verlang nog steeds naar de mooie momenten die we samen hadden, zelfs nu je me pijn hebt gedaan.

Wat er ook tussen ons is gebeurd, ik zal altijd koesteren wat we samen hadden, ook al heb je het in een oogwenk verpest.

Je hebt me vernietigd de tweede keer dat je haar zag.

Je wist niet eens wat er daarna zou komen, of misschien wel ... maar ik denk graag dat ik zoveel voor je betekende dat je me niet vergat zodra je een ander mooi meisje zag.

Je hebt me vernietigd beetje bij beetje, meer en meer bij elke slag van haar wang.

Breek nooit een vrouw die al gebroken is, maar koos ervoor om u te vertrouwen

Je hebt me vernietigd met elke leugen die je verzon om te verhullen dat je bij haar was. Je vernietigde me met elke kus die je haar gaf en elke belofte die je haar deed.

Ik was degene aan wie je beloften deed en hartstochtelijke kusjes gaf. Ik was degene die voor altijd van jou zou zijn. Maar je hebt het verpest en daarna had je spijt.

Maar Raad eens. Het kan me niet schelen dat je spijt, zelfs niet een beetje. Ik kan het in mijn hart vinden om u te vergeven, maar ik zal het nooit vergeten.

Toen ik erachter kwam, wilde je alles doen om me terug te krijgen.

Je vertelde me dat je haar in de steek had gelaten en je huilde, gebroken op je knieën voor me, smeekte me je terug te nemen, me vertelde dat je een grote fout had gemaakt.

Je vertelde me dat je niet wist wat je had en het niet had gewaardeerd. Dat is waar, maar dat maakt niets beter.

Ik was gekwetst en gebroken. Daar was jij verantwoordelijk voor. Je moet ermee omgaan.

Ik wilde je terugnemen. Ik wilde het allemaal vergeten en net doen alsof er nooit iets was gebeurd, maar ik kon het niet. Je was over de grens gegaan.

Je hebt me voor gek gehouden. Je gebruikte mij en je nam mijn hart, kauwde het op en spuugde het uit als gebruikte kauwgom.

Je hebt me vernietigd toen je me behandelde alsof ik je vijand was.

Alsof we niet eens vreemden waren, maar gezworen vijanden. Niemand laat hun liefde met rust en gebroken.

Niemand veroorzaakt hun liefde de pijn die jij mij hebt bezorgd. Niemand liegt in zijn liefde om zijn zonden te bedekken.

Je hebt me vernietigd omdat je toch niet mijn liefde was. Ik heb je alles gegeven en jij gaf me niets.

Je hebt me vernietigd omdat je deed alsof ik niets voor je betekende.

Je hebt me vernietigd omdat je alles hebt doorlopen wat we samen hadden meegemaakt. Je hebt me vernietigd omdat ik niet meer je liefde, hoop of toekomst was en je had me beloofd dat we eeuwig zouden duren.

Ik geloofde jou en je loog.

Je hebt me vernietigd en liet me bloeden van de wonden die je me gaf.

En je wilde je verontschuldigen. Je wilde me helpen de wonden te genezen die je me hebt opgelopen. Is dat niet gewoon wreed?

Je deed me pijn en liet me alleen in het donker stilstaan ​​bij mijn pijn. Hoe kan het ooit bij je opkomen dat ik het zou vergeten en je nog een kans zou geven? Sorry, maar ik hou nu een beetje meer van mijn leven en mezelf.

Je hebt me vernietigd en bracht me naar de staat waar ik niet trots op was te zijn.

Ik pakte drank en drugs om mezelf te verdoven en om te voorkomen dat ik aan jou dacht en aan wat je me had aangedaan. In die toestand werd ik geconfronteerd met mijn grootste angst om alleen te zijn.

En weet je wat, je hielp me toen je me brak, omdat ik me realiseerde wat de werkelijke waarde was die ik echt heb en dat ik liever alleen zou zijn dan gebroken door een of andere idioot zoals jij.

Je hebt me vernietigd en ik heb mezelf kunnen repareren.

Het lukte me om uit die oceaan van pijn en verdriet te duiken waarin je me probeerde te verdrinken. In het begin probeerde ik alleen maar elke seconde van mijn leven te overleven.

Toen probeerde ik elke volgende ochtend te overleven ... en toen overleefde ik alles.

Het is voorbij, je koos ervoor om me te breken en te vernietigen en ik koos ervoor om van je te houden. Nu is het tijd om te zien wie wat krijgt. Ik weet dat het goed komt.

Ik weet dat ik pijn en hartzeer van je heb, maar in zekere zin is het mooi omdat het me beter en slimmer zal maken. Ik hoef je niet te verontschuldigen, want karma is een trut en je krijgt waarschijnlijk de jouwe.

Ik voel me zelfs verdrietig voor je en ik wil niet dat je zo lijdt als ik.

Maar nogmaals, misschien leer je zoiets als ik. Misschien zal uw pijn net zo mooi voor u zijn als de mijne voor mij.