Ik haat het dat ik je in december altijd een sms wil sturen

Ik ben in de vakantieblues gevallen en ik weet niet hoe ik er uit moet komen.

Ik heb het gevoel dat je aan mijn zijde zou moeten zijn, maar je bent hier niet.

Je hebt lange tijd geen deel uitgemaakt van mijn leven, en hoewel ik het over het algemeen goed vind, zijn er dagen dat ik je mis.

Ik mis ons en wat we hadden kunnen zijn.

Moet ik hem een ​​sms sturen of niet? 10 gouden regels wanneer je moet sms'en en wanneer je moet wachten

Ik mis je dichtbij.

Ik mis je om me in je omhelzing te wikkelen.

Ik mis onze gesprekken en de manier waarop je mijn haar achter mijn oor zou stoppen.

Ik ben niet altijd zo nostalgisch.

Ik denk dat er gewoon iets is in deze tijd van het jaar dat het zo moeilijk maakt.

Moet ik mijn ex sms'en? 9 gouden regels wanneer je moet sms'en (en wanneer niet)

Mijn leven stopte op het moment dat je me verliet, maar het stopte niet.

In het begin was ik zo hard gebroken dat ik dacht dat ik nooit meer hersteld zou worden. Maar naarmate de tijd verstreek, besloot ik dat ik mezelf niet zou opgeven.

Sindsdien is mijn leven de ene kleine strijd na de andere geweest, maar ik ben vastbesloten de oorlog te winnen.

Dus ik stond elke dag op, ging naar mijn werk, maakte plannen, hing rond met mijn familie en vrienden, kleedde me aan en kwam opdagen waar ik moest, zelfs als ik er geen zin in had.

Ik denk dat je me geen andere keuze hebt gelaten.

Moet ik mijn ex sms'en? 9 gouden regels wanneer je moet sms'en (en wanneer niet)

Het was dat of de hele dag in bed doorbrengen met medelijden met mezelf.

In mijn gedachten was dat geen optie, dus werkte ik aan mezelf en mijn nieuwe leven zonder jou.

Ik was verpletterd, maar ik bleef de stukjes oprapen en ze weer aan elkaar lijmen.

Ik was bang, maar ik ging vooruit.

Ik was zo onzeker van mezelf, maar ik heb mijn zelfvertrouwen helemaal opnieuw opgebouwd.

Ik bleef vallen en opstaan. Ik had (en heb nog steeds) goede dagen en slechte dagen, zoals deze decemberdagen wanneer ik je meer dan normaal mis.

Ik had dagen waarop ik zin had om op te geven, maar dat heb ik nooit gedaan.

Dat maakte het verschil: ik heb mezelf nooit opgegeven.

Ongeacht de worstelingen, pijn en gekwetstheid bleef ik voorwaarts gaan, en bij elke stap die ik zette, was ik sterker, onafhankelijk, liefdevol van mezelf en zelfverzekerder.

Je brak mijn hart, je ontwapende me, maar je brak mijn geest niet.

En hoewel ik tegenwoordig zin heb om je te sms'en, heb ik zin om contact op te nemen - dat doe ik niet.

Ik weet nu beter. Ik respecteer mezelf voldoende.

Ik haat het om me zo te voelen.

Ik haat het dat ik je toesta nog steeds in mijn gedachten te zijn, maar ik weet dat dit gewoon de vakantieblues is en dat het gevoel voorbij zal gaan.

Ik verdien een beter iemand. Ik verdien geliefd en gerespecteerd te worden, en je wist nooit hoe je dat moest doen.

En hoewel ik je soms perfect in mijn gedachten maak, is de realiteit dat je daar verre van was.

Zie je, al die mooie momenten die we hebben gedeeld en die door mijn hoofd blijven spelen, kunnen het feit niet goedmaken dat je me hebt gebroken.

Ze kunnen de schade die je hebt aangericht niet ongedaan maken.

Daarom zal ik die kleine veldslagen blijven voeren.

Ik zal opstaan, me aankleden en voor mezelf verschijnen.

Ik blijf werken aan dit nieuwe leven waar ik al trots op ben.

Ik zal op een dag doorgaan omdat ik inmiddels heb geleerd dat genezing tijd kost; het zal niet van de ene op de andere dag gebeuren.

Ik heb geen haast. Ik heb tijd om te leren volledig gelukkig te zijn zonder jou.

Toch heb ik dit jaar maar één kerstwens: dat hoop ik in december.

Ik zal je niet willen sms'en.

Ik hoop dat ik je niet zal missen.