Ik haat wie ik ben met jou, dus ik loop weg

Om eerlijk te zijn, ik weet echt niet waarom ik zo lang ben gebleven. Misschien is het omdat ik wil geloven dat je kunt veranderen, misschien is het omdat ik weiger te geloven dat je erin geslaagd bent mij zo veel te veranderen. Ik weiger te accepteren dat ik je alles heb laten ruïneren waarvoor ik zo hard heb gewerkt. Maar je deed.

Hoe kon ik je me dit dit laten aandoen? Je dwong me om mezelf te beschermen tegen jou en de rest van de wereld. Ik was nooit bang om gekwetst te worden, ik was nooit bang om diepbedroefd te zijn. Ik hield van en ik werd geliefd.

Maar met jou kwam de angst om gebroken te worden en al die muren bouwde je stilte om mij heen. Je sloot me zo vaak buiten dat ik ze moest bouwen om niet gewond te raken.

Maar zo werkt liefde niet. Dat is niet hoe een relatie werkt. Ik mag geen muren bouwen, ik moet ze neerhalen.

Bedankt voor het weglopen, want ik had je anders niet kunnen laten gaan

Maar hoe kon ik? Met mijn onzekerheden die je naar de oppervlakte bracht en de muren die je had, hoe moest ik gezond blijven?

En al die vragen die onbeantwoord bleven? En al die keren dat je me buitensloot en me aan de rand van onze relatie liet staan?

Al die keren was ik slechts een omstander toen ik geacht werd gelijk aan jou te zijn.

In het begin waren we niet zo. Ik weet zeker dat dit niet zo was. Ik was niet dit bange, gebroken meisje dat de liefde van haar man probeerde te verdienen. Ik was sterk, ik was fel en Ik verdiende meer dan half geliefd te zijn.

Van iemand weglopen is meer dan het uit elkaar gaan

Ik was veel meer dan alleen je vriendin en ik mis die oude ik. Ik mis die oude ik die nooit bang was, de oude ik die nooit van de liefde wegliep, maar op de een of andere manier slaagde je erin me te breken terwijl je van me 'hield'. Het spijt me lieverd, maar dat is geen liefde.

Al die stilte die je gaf, verdronk me en ik heb nooit leren zwemmen in de oceanen van je liefde. Ik denk dat dat het enige was dat ik goed met je deed. Dat, en jou verlaten.

Omdat, zie je, ik weiger te zijn zoals elke andere ex van jou . Ik weiger je perfecte vrouw te zijn als het betekent dat ik mezelf verlies. Ik weiger je speeltje te zijn als dat betekent dat je met mijn emoties speelt.

Ik ben klaar met wegrennen voor mezelf. Ik ben klaar met mezelf in de spiegel te kijken en de persoon die ik zie niet meer te herkennen. Ik verdien het om meer te zijn dan gebroken delen van mijn oude zelf.

Ik verdien dat soort liefde waardoor ik me warm voel, niet van binnen verbrand. Ik verdien dat soort liefde dat me heel maakt, niet breekt. Ik verdien dat soort liefde dat me vleugels geeft, niet verdrinkt.

Van iemand weglopen is meer dan het uit elkaar gaan

Heb je enig idee hoe lang het geleden is dat ik voor het laatst glimlachte? Heb je enig idee hoe lang het geleden is dat ik voor het laatst echt gelukkig was? Natuurlijk niet.

En ik kan dit niet meer doen. Ik hou van je, dat doe ik. En ik weet dat jij, op jouw manier, ook van mij houdt. Maar ik zal koste wat het kost niet bij je zijn. Ik zal niet zo bij je zijn.

Ik kan je niet alles laten veranderen wat mij maakt me. Ik weiger te veranderen voor iemand die niet eens ziet hoeveel pijn dit doet . Ik weiger voor jou te veranderen, omdat je nooit voor mij bent veranderd.