Ik ben niet de vrouw die ik vorig jaar was en dat is meer dan oké

Het is grappig hoe dagen voorbijgaan en er verandert niets.

Plots draai je je om, het jaar gaat voorbij en alles lijkt anders. Dat zijn allemaal subtiele veranderingen, dus je voelt ze niet eens.

De tijd verstrijkt, je kijkt terug en je bent niet meer dezelfde persoon als gisteren.

En dat is meer dan oké. Je hoort niet hetzelfde te zijn. Je zou moeten evolueren.

Een brief aan de vrouw die ik een jaar geleden was

Om aan jezelf te werken; niet stagnerend en koppig te zijn. Dingen zullen nooit veranderen als je zo bent.

Omarm de verandering - het goede en het slechte.

Als je terugkijkt, zul je je realiseren dat alles is gebeurd zoals het had moeten gebeuren.

Het wordt altijd erger totdat ze beter worden. We weten dat in theorie, maar in de praktijk is het moeilijker te accepteren.

Dit jaar is dit wat ik voor je wil

Naarmate de tijd onopgemerkt verstrijkt, worden er kleine veranderingen aangebracht, en al die dingen waarvan je dacht dat ze je tegenhielden, verlieten je uiteindelijk - toen je dacht dat er geen uitweg was en de weg verscheen.

We leren allemaal voortdurend tijdens dit leven. Daar zit een ware schoonheid in.

Wat ik heb geleerd, dat me het meest heeft geholpen, was om mijn emoties te uiten. Niet om ze van binnen op te bergen.

Die fles zal uiteindelijk ontploffen en het wordt niet mooi.

Ik heb geleerd voor mezelf op te komen. Niet om mijn hoofd voor niemand te laten zakken. Maar ook om mijn hoofd niet te hoog te houden.

Omdat iets of iemand het neer zal slaan. Het is het beste om nederig maar trots te zijn.

Dit jaar is dit wat ik voor je wil

Mijn hart was gebroken en het genas. Ik dacht dat het nooit zou gebeuren. Ik denk dat er wonderen gebeuren en dat de tijd wonderen doet.

Hieruit heb ik geleerd dat ik nog veel te leren heb - over mensen, over liefde, over omstandigheden.

Niet alles is gebeurd zoals ik het wilde. Ik wilde niet diepbedroefd zijn. Wie zou dat willen?

We zijn allemaal bang om gekwetst te worden. Maar soms is verdriet de weg naar geluk. Ik wist dat ook niet. Nu wel.

Alle dingen die me zijn overkomen, maakten me moediger, sterker.

Ik heb geleerd risico's te nemen. Ik denk dat dat idee mij het meeste kracht gaf. Het deed me groeien.

Omdat de enige keer dat je echt groeit, is wanneer je dingen doet die je bang maken, waardoor je je ongemakkelijk voelt.

Die dingen waar je voor weg wilt rennen, moet je naar toe rennen.

Ze hebben mijn leven in elk deel ervan beter gemaakt.

Ik val - ik sta op. Ik leef, ik leer.

Zo vaak als ik moet. Het maakt me tot wie ik ben. Ik vind het leuk dat ik ben veranderd. Ik ben nu trotser op mezelf.

Ik hou nu meer van mezelf. Al mijn ups en downs maken de jaren de moeite waard.