Thefinancely
Ik besloot mijn ex te bellen na drie jaar radiostilte. Ik dacht dat dit het juiste moment was om ons de juiste afsluiting te geven die we nooit hebben gehad.
We gingen op een vreemde manier uit elkaar en we konden nooit verder. Ik heb drie jaar lang nooit met iemand anders uitgegaan. Hij had relaties die hij weigerde te benoemen omdat hij die meisjes gebruikte om wat stoom af te blazen en de woede die hij had nadat we uit elkaar waren gegaan te kalmeren.
Tot hij een meisje vond waardoor hij mij vergat - of dat dacht ik eerst.
Ik had niet eens zijn nummer, dus vroeg ik onze gemeenschappelijke vriend om me zijn nummer te geven. Ik wilde hem bellen en praten over wat we hadden.
Singlelove zijnAan alle vrouwen die dachten dat ze nu zouden trouwen
Ik wilde dat hij me vertelde waarom hij de hele tijd boos was en waarom we het niet konden oplossen.
Dus ik belde en hij liet het overgaan. Die nacht nam hij niet op en brak ik in miljoen stukjes. Ik dacht dat hij het leuk zou vinden om van me te horen - de emoties zouden nu moeten afkoelen.
Mijn telefoontje werd niet beantwoord en ik ging slapen terwijl ik mezelf in elkaar sloeg omdat ik dacht dat ik iets voor hem betekende. ik was gekwetst.
Mijn hart was nog een keer gebroken en mijn ego ... nou, mijn ego was kapot. Ik dacht dat ik me beter zou voelen als ik het gewoon uitslaap.
LiefdeEerst gingen we uit elkaar en toen zijn we getrouwd; Dit is wat er gebeurde
Zie ook: Bedankt dat u de telefoon niet opnam toen ik belde
De volgende ochtend waren mijn gevoelens hetzelfde als de vorige nacht. Ik haatte mezelf omdat ik belde.
Ik haatte mezelf omdat ik dacht dat hij nog steeds zou glimlachen als hij mijn naam op het scherm van zijn telefoon zag. Nou, dat was hij, maar het bleek dat ik op het verkeerde moment belde.
Zijn verloofde had zijn telefoon en ze stelde mijn telefoontje niet op prijs. Daarom bleef het onbeantwoord.
Op het moment dat hij de kans kreeg, schreef hij me een bericht. Ik voelde dat hij tegelijkertijd boos maar gelukkig was. Dat is wat we elkaar hebben aangedaan.
Hij was blij mijn naam op het scherm van zijn telefoon te zien, maar hij was zo boos om hem pas na drie jaar te zien. Ik had daar geen verklaring voor, hoewel het niet is alsof mijn telefoon stierf door zijn gemiste oproepen.
LiefdeEerst gingen we uit elkaar en toen zijn we getrouwd; Dit is wat er gebeurde
Het was het meest ongemakkelijke gesprek dat ik had totdat het niet meer was. Toen de woede eenmaal verdween, kwamen er gelukkige emoties binnen. En God, het was zo goed om te onthouden wat we hadden.
We praatten bijna een uur totdat hij besloot 180 kilometer te rijden om mij te zien. Het was al nacht. Ik zou liegen als ik zei dat ik dit had zien aankomen, maar ik zou ook liegen als ik zei dat ik verrast was.
Vroeger deden we dat soort gekke dingen voor elkaar. Ik kon hem er op geen enkele manier uit praten, dus ging ik met de stroom mee.
Eerst kon ik niet geloven dat hij die hele afstand had afgelegd om mij te zien. Op een gegeven moment dacht ik dat hij gewoon tegen me speelde. Maar dat was hij niet.
Dat waren wij nooit. Ik was zo zenuwachtig, ook al deed ik mijn best om er zo mooi mogelijk uit te zien.
We wisten allebei dat er die avond niets anders zou zijn dan het gesprek, en toch moest ik er zo goed mogelijk uitzien. Ik weet nog steeds niet of het voor mij of voor hem was.
Op het moment dat ik hem zag, stopte mijn hart. Ik kon niet geloven dat hij het voor mijn ogen was. Het was zo echt en ik was er gewoon niet klaar voor.
Ik was er klaar voor en had de ballen om hem te bellen om over de telefoon te praten, maar hij had het lef om persoonlijk te verschijnen. Hij zag er net zo goed uit als altijd.
Het verbaasde me helemaal niets: wat gaat je ex doen na een breuk, behalve er beter uitzien.
Mijn eerste instinct was om hem te omhelzen en wij omhelsden elkaar. Het was een lange knuffel. Het was een knuffel van twee mensen die elkaar enorm misten.
Hij had dezelfde glimlach die hij altijd had als hij me zag. Er was eigenlijk niets veranderd. Ik had niet gedacht dat het hoe dan ook zou zijn.
Ik zat in de auto en hij reed ons naar de coffeeshop de stad uit. Het lag op de top van een berg, ver weg van alles wat onze aandacht van elkaar kon doen afdwalen.
Het was alleen ik en hij, en dat was wat we die avond nodig hadden. Ik zat naast hem omdat ik wist dat hij hier bij mij was, dus waarom zou je aan de tafel zitten??
We begonnen te praten. Het was als met wonden van drie jaar oud, alsof we nooit uit elkaar gingen.
Het was net zo echt alsof we door de tijd hadden gereisd, maar iets in mijn achterhoofd vertelde me dat het niet echt was.
We hebben uren gepraat. Ik heb niet op mijn horloge gekeken, niet één keer. De tijd deed er niet toe. Het voelde zo goed om naast hem te zitten om te praten en te praten.
Gewoon om daar te zitten en af te vragen wat er zou zijn gebeurd als ik een beetje minder ik was en hij een beetje minder hij.
Hij vertelde me hoe ik hem pijn had gedaan. Hij vertelde me dat ik zijn hart brak door iedereen te kiezen in plaats van hem.
Hij vertelde me dat hij al die jaren niet vredig heeft kunnen slapen en dat hij me elke keer als hij zijn ogen sloot, zou zien.
Hij zei dat hij een meisje had gevonden dat hem respecteert en hem het gevoel geeft dat hij thuis is. Hij zei dat hij niet meer boos op me is.
Hij zei ook dat hij begrijpt waarom ik de dingen deed die ik deed. Hij weet dat dingen tussen ons niet kunnen veranderen en dat de dingen op dit punt in ons leven eigenlijk gewoon te verschillend zijn. Hij wees erop dat hij blij is dat ik belde en hij kon zijn ogen niet geloven.
Hij had nooit gedacht dat hij ons zo naast elkaar zou zien zitten. En toen trok hij me dichterbij en omhelsde me. Ik zei dat het me spijt voor alles.
Ik zei hoe ik mezelf had gestraft en zei tegen mezelf dat ik niemand anders naast me moest hebben vanwege de dingen die ik hem had aangedaan.
Ik dacht dat ik geen liefde verdien en ik wil gebroken mensen niet achter me laten. Ik kwam erachter dat ik niet kan liefhebben, want dat is niet wat ik in het leven heb geleerd.
Hij zei dat hij nooit van iemand zal houden zoals hij van mij hield en hij houdt nu van mij - hoeveel tijd er ook verstrijkt, ongeacht de afstand en hoeveel mijlen er tussen ons zijn.
Ik zal nog steeds in zijn hart zijn en zijn favoriete persoon in deze wereld. Hij was altijd goed in van me houden.
Hij koos altijd de juiste woorden, maar soms koos hij ervoor om me te straffen en neer te halen om me beter te voelen.
Ik moest hem en iedereen bewijzen dat ik sterk en onafhankelijk ben. Toen realiseerden we ons dat we op een verkeerde tijd van elkaar hielden.
Ik kon niet zeggen dat ik van hem hield, ook al deed ik dat, ook al doe ik dat wel. Ik kon het niet doen omdat ik nog steeds zo gebroken ben als voorheen.
Ik heb het niet gedaan omdat ik wist dat er niets zou veranderen door die woorden hardop te zeggen. Dus ik glimlachte alleen maar. Ik glimlachte omdat ik niet wilde verpesten wat hij had met een ander meisje.
Ik glimlachte omdat ik wist dat als ik zei dat ik van hem hield, hij zou proberen ons nog een kans te geven - en die kans zouden we ook opblazen.
Hij vroeg me of ik met hem zou trouwen. Hij zei dat hij alles in een oogwenk zou achterlaten en met mij zou wegrennen.
Hij zou elke persoon in zijn leven vergeten als ik besloot bij hem te blijven. Maar ik kon het niet doen, net zoals ik hem niet kon kussen. Ik weet dat ik er over jaren spijt van heb sinds het me al spijt.
Maar het meisje met wie hij was, verdiende dit allemaal niet. Hij verdiende het niet om de rest van zijn leven aan een giftig persoon zoals ik te binden.
Waar ik ben opgegroeid, heeft de uitdrukking 'ik ben met iemand getrouwd' een dubbele betekenis. Een daarvan is dat ik degene ben die trouwde en de tweede is dat ik het voor iemand mogelijk heb gemaakt om te trouwen.
Nee, ik was niet degene die trouwde. Ik was niet degene die vandaag wit droeg. Het was zijn verloofde. Door 'nee' tegen hem te zeggen, heb ik het voor haar mogelijk gemaakt om vandaag 'ja' tegen hem te zeggen. Dat is hoe ik met mijn ex ben getrouwd.
Het spijt me dat ik je geen happy-end heb gegeven. Ik ben gewoon niet zo'n type persoon.
Zie ook: Ik ben niet degene met wie je gaat trouwen
