Dit is hoe het voelt om verder te gaan zonder sluiting

Het moeilijkste van elke breuk is verder gaan met je leven.

Je hebt alles een bepaalde tijd met deze ene persoon gedeeld en hij was niet alleen je romantische partner, hij was je vriend en familie geworden.

En nu is deze man ineens buiten beeld. En terwijl hij zijn leven blijft leiden, word je helemaal alleen gelaten, terwijl je probeert de gebroken stukjes van jezelf op te rapen.

Natuurlijk mis je hem, maar wat nog moeilijker is, is proberen je leven te blijven leiden alsof er niets is gebeurd. U weet niet waar of hoe u moet beginnen, want deze man was alles voor u.

Een brief aan de vrouw die het gevoel heeft dat ze nooit verder zal gaan

Je ziet jezelf op één plek staan ​​en je voelt je verloren omdat je gewoon niet weet wat je zonder hem moet doen in je leven.

Je doet je best om hem en alle herinneringen die je hebt gedeeld los te laten, maar dat is meestal allesbehalve eenvoudig.

Je kunt gewoon niet geloven dat de persoon met wie je je toekomst hebt gepland je zo heeft laten hangen en je kunt je niet voorstellen dat je ooit bij een andere man bent.

Maar verder gaan is vooral moeilijk als je geen sluiting hebt. Elk verhaal heeft zijn begin en zijn verloop, en het is normaal dat u ernaar hunkert om ook een einde te maken.

Dit is hoe ik een sluiting kreeg met mijn narcist

Terwijl je bij deze man was, hoopte je een gelukkig einde met hem te hebben, maar nu besef je dat dat nooit zal gebeuren.

Zelfs het besef dat alles voorbij is tussen jullie twee, is uitdagend en moeilijk genoeg. Het is een proces dat veel moeite, tijd en energie vergt.

Maar op de een of andere manier, met veel pijn, begon je dit te accepteren. Je bleef jezelf vertellen dat deze man een deel van je verleden is en dat hij niet meer terugkomt en na verloop van tijd raakte je aan dit idee gewend.

Maar wat je niet lijkt te accepteren, is dat hij je nooit heeft afgesloten. Hij heeft je verlaten zonder een woord te zeggen of hij heeft je nooit een verklaring gegeven voor zijn vertrek.

Hoe dan ook, je voelt alsof hij van je is weggerukt, alsof hij van je is gestolen en alsof hij uit je handen is geglipt.

Dit is hoe ik een sluiting kreeg met mijn narcist

En nu blijf je alleen achter en denk aan alle dingen die zijn gebeurd en alle dingen die hadden kunnen gebeuren als hij was gebleven.

En die 'wat als' doodt je het meest. Je weet gewoon niet wat er is gebeurd en je probeert je relatiepuzzel in elkaar te zetten.

Maar je mist een aantal cruciale stukjes - je mist zijn kant van het verhaal.

Je weet niet waarom hij je verliet en wat er ineens mis ging en je kunt het feit niet accepteren dat dit de dingen zijn waar je nooit achter komt.

Je blijft je afvragen of je iets had kunnen doen om hem te laten blijven of je in ieder geval een verklaring te geven.

Je blijft twijfelen aan alles wat er tussen jullie is gebeurd. Je haalt elke kleine situatie uit je relatie in je hoofd terug en probeert een verklaring te vinden waarom hij je verlaat.

Je blijft jezelf afvragen of je iets hebt gedaan waardoor hij wegjaagde en soms geef je jezelf zelfs de schuld van alles wat er mis is in je relatie.

Maar de antwoorden waar u zo hartstochtelijk naar op zoek bent, zijn nergens te vinden.

Je voelt je gevangen in het verleden en zit vast in je eigen hoofd, denkend aan verschillende casus-scenario's van wat er is gebeurd en hoe de dingen anders hadden kunnen aflopen.

Het ergste is dat je nooit de kans hebt gekregen om hem te vertellen hoe je je voelde. Er zijn zoveel dingen die je tegen deze man zou willen zeggen en nog meer vragen die je hem zou willen stellen.

Maar je weet dat hij niets van jou verdient. Je blijft je afvragen hoe hij je zo had kunnen verlaten.

En natuurlijk voel je wrok. Je blijft achter met tonnen wrok. Je trekt je hele relatie in twijfel en vraagt ​​jezelf af of deze man ooit van je heeft gehouden als hij je zo zou kunnen verlaten.

Geleidelijk krijg je het gevoel dat je gek aan het worden bent, op zoek naar antwoorden die je nooit zult krijgen.

Je voelt dat je verder kunt met je leven op het moment dat je zijn kant van het verhaal hoort, op het moment dat je alle stukjes bij elkaar legt.

Ik ben hier niet om u valse hoop te geven. De harde waarheid is dat het onwaarschijnlijk is dat u antwoorden krijgt. U zult waarschijnlijk nooit de sluiting krijgen die u zo graag wilt.

Maar dat is iets dat je moet accepteren en waarmee je moet leven, op dezelfde manier als je hebt geaccepteerd dat deze man niet in je leven is.

En daar mag je jezelf nooit de schuld van geven.

Hij was degene die vertrok en hij was degene wiens plicht het was om u de afsluiting te geven die u nodig had. Maar dat heeft hij niet gedaan en hij zal het waarschijnlijk ook nooit doen.

Dus als je je innerlijke rust wilt vinden, je moet heel hard je best doen om deze man te vergeven voor alles wat hij deed en vooral voor alles wat hij niet deed.

Je moet de excuses accepteren die je nooit hebt gekregen en je moet proberen hem in het verleden achter te laten, waar hij thuishoort.

En bovenal moet je stoppen met jezelf af te vragen over je relatie en over het einde ervan.

De dingen gingen zoals ze deden en dat is het enige dat u hoeft te weten.