Voor het meisje dat zoveel meer verdient

Geachte "Future Me",

Daar gaan we weer. Alles weer opnieuw. Nog een liefdesverdriet. Nog een teleurstelling.

Meer pijn. Zo veel pijn.

Laat haar gaan, je weet dat ze een beter mens verdient dan jij

Hoeveel schokken scheiden mij van het echte werk? Hoeveel ellende kan ik verdragen?

Ik ben klaar. Ik ben echt. ik verdien beter.

Ik weet dat het prima is om je ogen uit te huilen. Ik weet dat niemand het mij kwalijk zal nemen als ik een paar dagen weiger uit bed te komen. Ik weet dat dat allemaal deel uitmaakt van het proces van 'beter worden'.

Ik heb alleen besloten dat ik dat niet nog een keer zal meemaken. Ik ben klaar met het herbeleven van dat hoofdstuk van het boek over mijn leven.

De realiteit sloeg me heel hard in mijn gezicht. Het toonde me dat niets mijn pijn en mijn lijden waard is. Alles zal zinloos zijn als ik mezelf verlies - als ik toegeef voor een nederlaag.

Als je man je niet waardeert, verdient hij het om je te verliezen

Ik ben geen verliezer. Ik kan toegeven dat ik ben neergeslagen, maar ik zal het niet accepteren. Ik ben een vechter. Ik weet wat ik verdien, en het is geen liefdesverdriet.

Het is tijd om verder te gaan. Het is tijd om in mijn eentje een nieuw verhaal over mijn leven te schrijven. Het is tijd om die zielige reet te vergeten van een man die niet wist hoe hij van me moest houden en me moest respecteren.

Op een dag zal hij zien wat voor een grote fout hij heeft gemaakt, en hij zal er spijt van krijgen. Hij zal me terug willen. Maar ik zal hem uitlachen: "Tot ziens schat, ik ben klaar."

Nu is het tijd om mezelf weer op te bouwen. Ik moet mijn eigenwaarde en zelfvertrouwen weer vinden. Je hebt me het laten misplaatsen. Je liet me mijn eigen welzijn negeren.

Je maakte me bang voor mijn eigen toekomst.

Ik moet van mijn fouten leren. Ik ben al. Ik zal nooit meer iemand mijn hart laten nemen en ermee spelen totdat hij zich verveelt. Ik verdien zoveel meer dan dat.

Als je man je niet waardeert, verdient hij het om je te verliezen

Ik zal doorgaan en mijn dromen leven, omdat ik me realiseerde dat niets onmogelijk is. Het hangt allemaal van mij af. Als ik beslis wat mijn dromen zijn en alleen ik belangrijker is dan iets anders, is dat de eerste stap naar succes. Daarna wordt het alleen maar beter.

Natuurlijk, het duurt even voordat de littekens uit het verleden genezen zijn, maar na verloop van tijd zullen de littekens vervagen - ze worden bijna onzichtbaar. Waarom bijna? Omdat ze altijd zullen dienen als een herinnering aan wat ik heb meegemaakt en wat ik niet moet doen.

Dus hier is een herinnering voor mezelf - alleen ik weet wat ik echt verdien en alleen ik kan het laten gebeuren.

De rest kan alleen observeren - ze kunnen niet deelnemen. Ik laat ze niet.

Hoogachtend,

Me