Aan de man die me van mijn demonen heeft gered, alleen om er één te worden

Ik moet iets toegeven - het grootste deel van mijn leven ben ik ongelukkig geweest. Het is niet zo dat ik tragedies heb meegemaakt die de meeste mensen belangrijk zouden vinden, ik was gewoon niet gelukkig.

De meeste van mijn ellende kwam van het enige dat het leven mooier had moeten maken - het kwam van liefde.

Misschien is het mijn schuld, maar sinds ik me kan herinneren, heb ik de verkeerde keuzes gemaakt als het om mannen gaat.

Een brief aan de man die mij heeft gered

Ik ben niet perfect geweest in mijn relaties, maar ik verdiende het bedrog, het misbruik, de emotionele verwaarlozing of enige andere mishandeling die ik heb meegemaakt niet.

Bovenal verdiende ik niet alle gevolgen die het achterliet. Ik verdiende het niet om als zombi door het leven te gaan, constant op zoek naar wie me de volgende keer pijn gaat doen.

De vangst is dat bijna niemand weet dit van mij.

In feite zullen de meeste mensen in mijn leven je vertellen dat ik een sterke vrouw ben die geen last heeft van een simpele breuk.

Je kunt een man niet redden die niet gered wil worden

Ze zien de diepe littekens op mijn ziel niet, ze zien niet de gewortelde trauma's, de onzekerheden, de depressie en de angst.

Ze zien de pijn niet verborgen achter mijn glimlach, noch merken ze het grote gat waar mijn hart zou moeten zijn.

Maar je wist het. Op de een of andere manier zorgde je ervoor dat ik me voor je open stelde.

Voor het eerst sinds lange tijd, toen ik je ontmoette, dacht ik dat ik iemand had gevonden die ik kon vertrouwen.

Iemand aan wie ik mijn kwetsbaarheden kon blootstellen en iemand aan wie ik mijn ware zelf kon laten zien.

Je kunt een man niet redden die niet gered wil worden

Je liet me je vertellen over de demonen die me achtervolgen. Je hebt me het kleine, naïeve meisje laten zien dat ik voor de rest van de wereld wist te verbergen.

Nee, Ik heb het je nooit gevraagd Red mij. Ik heb nooit gewild dat je mijn last zou overnemen of mijn strijd zou voeren.

U beloofde echter dat u er voor mij zou zijn.

Je beloofde dat je mijn beschermengel zou zijn - de man die mijn hart zou genezen, mijn geest zou fixeren en mijn demonen zou verjagen.

Jij was degene die me uit mijn verleden heeft gered. Degene die me ertoe bracht mijn innerlijke angsten onder ogen te zien en die me liet zien dat ik sterker was dan ik dacht.

Ik zag je een tijdje als het licht aan het einde van de tunnel. Ik zag je als een geschenk uit de hemel, als compensatie voor alles wat ik heb meegemaakt.

Ik geloofde elk woord dat je zei. Ik dacht dat jij de zilveren voering van mijn wolk was.

Weet je nog hoe je me bleef overtuigen dat je mijn zijde nooit zou verlaten? Dat je mijn hand vast zou houden door alle stormen heen?

Weet je nog hoe je beloofde er voor me te zijn, zowel in de goede als in de slechte dagen? Dat je me zou helpen mezelf weer op te bouwen en dat je nooit iets zou doen om me pijn te doen?

Maar wat heb je gedaan? Je verliet me toen ik je het meest nodig had en liet me alleen in de wind.

Zo, Ik denk dat je me niet wilde redden van mijn demonen - al die tijd was je bedoeling er een te worden.

Je hebt mijn wonden niet genezen, je hebt ze alleen dieper gemaakt. Je hebt mijn gebroken hart niet genezen - je hebt het gewoon in nog meer stukken verpletterd.

Je hebt me niet gemaakt-je hebt me gebroken nog meer.

Maar dat vergeef ik je. Ik vergeef je voor de manier waarop je wegging en voor het weglopen van mij. Dat is tenslotte precies wat ik gewend ben.

Toch is er één ding dat ik je niet kan vergeven. Ik kan je niet alle voorwendselen, leugens en bedrog vergeven.

Ik kan nooit vergeten hoe je me hebt misleid door te geloven dat je iemand was die je niet bent. Hoe je me liet denken dat je anders was, alleen om te bewijzen dat je eigenlijk slechter bent dan iedereen uit mijn verleden.

Ik zal je nooit vergeven dat je me naar de sterren hebt gebracht, zodat je me op de bodem zou kunnen slaan.

Ik zal je nooit vergeven dat je me hoop hebt gegeven, zodat je het later kunt doden.

Al die andere mensen die me kwaad hebben gedaan, hebben me in ieder geval nooit valse hoop gegeven. Ze deden nooit alsof ze mijn redder waren, maar werden uiteindelijk mijn vernietiger.

Dat is precies wat je deed-je deed alsof je mijn zegen was, terwijl je in feite mijn vloek was.