Toen je wegging, nam je mijn hart mee

Ze zeggen dat je vroeg of laat over alles en iedereen heen bent. Je hebt gewoon tijd nodig. En ze hebben gedeeltelijk gelijk.

De tijd geneest de meeste wonden. Maar die wonden laten littekens achter die nooit kunnen worden genezen.

Wat niemand je zal vertellen is dat je komt nooit echt over iemand heen van wie je echt houdt. Je leert gewoon op de een of andere manier zonder hen in je leven te leven.

Je leert, omdat het moet. Omdat je daartoe gedwongen bent en omdat het de enige optie is die je nog hebt als je van plan bent te overleven.

Uiteindelijk was jij degene die achterbleef, niet ik

Wat niemand je vertelt, is dat echte emotionele pijn je levenslang maakt.

Ze vertellen je niet dat het je voor altijd verandert en dat je nooit de persoon kunt zijn die je was voordat je iets verwoestends overkwam.

Ze vertellen je niet dat het je in een heel ander persoon verandert, in iemand die je niet mag.

Ik weet dit nu, maar niemand heeft me iets van deze dingen verteld toen je bij me wegliep. Ik was een emotioneel wrak en het was het einde van de wereld voor mij.

Het is niet jouw fout dat hij heeft achtergelaten

Maar iedereen vertelde me steeds dat dit een simpele breuk was, dat het geen probleem was en dat ik je eerder zou vergeten dan ik dacht.

Ze vertelden me dat ik overdreef, denkend dat ik snel over je heen zou komen en dat die tijd hun getuige zou zijn.

En ik wilde ze geloven, echt waar. Maar diep van binnen kende ik de waarheid. Ik wist dat je emotionele mishandeling me voorgoed had beschadigd en dat je een sterke stempel op mijn leven had gedrukt.

En ik had gelijk, hoe graag ik ook wenste dat ik dat niet was.

Het is jaren geleden dat je me verliet, maar op de een of andere manier je bestaat nog steeds diep in mij.

Als je mensen dicht bij mij vraagt, zullen ze je allemaal vertellen dat je slechts een vage herinnering bent. Ze zullen je vertellen dat ik lang geleden verder ben met mijn leven en dat ik waarschijnlijk ben vergeten dat je zelfs maar bestond.

Het is niet jouw schuld die hij heeft achtergelaten

Het ziet er echt zo uit. En ik kan niet zeggen dat ik de hele tijd aan je denk. Ik hou van andere jongens, ik lach en ben soms gelukkig.

Maar ik kan nooit meer helemaal gelukkig zijn. Wat ik ook doe, er is ergens in mijn achterhoofd een herinnering aan jou. Begrijp me niet verkeerd, het is geen pijnlijke herinnering, het dient alleen als herinnering.

Het doet me denken aan de vrouw die ik was voordat ik je ontmoette. Het herinnert me eraan hoe openhartig ik was, hoe ik mensen vertrouwde en hoe ik dacht dat er in iedereen iets goeds was. Het herinnert me eraan hoe ik geloofde in de kracht van liefde.

Het herinnert me eraan hoe ik je vertrouwde. En hoe je mijn vertrouwen hebt gebroken.

Het doet me denken aan alles wat ik heb meegemaakt sinds je wegging. Van alle slapeloze nachten, van alle tranen die ik huilde, van alle ochtenden werd ik wakker zonder jou aan mijn zijde.

En vooral, het doet me denken aan mijn hart. Het herinnert me eraan dat ik ooit een liefdevol hart had en jij het vernietigd hebt.

Je hebt het meegenomen, zonder de bedoeling het terug te brengen. Je veranderde me in een bittere vrouw die vergat hoe lief te hebben en bemind te worden.

Je hebt me veranderd in iemand die zich voor niemand openstelt, in iemand die denkt dat iedereen om me heen gewoon van me wil profiteren.

Je veranderde me in alles waarvan ik hoopte dat ik het nooit zou worden.

Ik vertrouwde mensen niet meer, omdat je me hebt laten zien wat er gebeurt als je iemand je vertrouwen schenkt.

Ik gaf mezelf helemaal niet meer aan iemand, want nu weet ik dat hoe meer je aan iemand geeft, hoe meer je zult moeten verliezen als die persoon je verlaat.

Ik vertrouwde niet meer op iemand anders dan mijzelf, omdat je me hebt laten zien dat mensen er nooit voor je zijn om je op te vangen als je valt.

En bovenal stopte ik met geloven in liefde, omdat je me liet zien dat het maar een illusie was. Ik was bang voor liefde, totdat dit me hielp: de angst om verliefd te worden te overwinnen en te genieten van een meer vervullend leven

Ik heb je alles vergeven. Ik heb je vergeven dat je me slecht behandelde terwijl we samen waren, dat je me achterliet alsof ik niets voor je betekende, dat je me brak ...

Maar ik kan je nooit vergeven dat je me in een ander persoon hebt veranderd. Ik kan je nooit vergeven dat je de essentie van wie ik was veranderd hebt. Ik kan je nooit vergeven dat je de hoop van me hebt weggenomen.

En Ik kan je nooit vergeven dat je mijn hart hebt meegenomen.