Thefinancely
Nee, ik zal niet boven aan de trap zitten met mokkend gekruiste armen! Ik ben geen kind meer. Ik negeer je niet omdat ik je niet mag. Ik zal met niemand spelletjes spelen. Ik ben die periode van mijn leven ontgroeid. Ik ben nu veel slimmer, veel volwassener.
Ik herinner me een keer dat mijn moeder, toen ik nog een kind was, weigerde een pop voor me te kopen. Misschien had ze niet genoeg geld, misschien verdiende ik het niet. Hoe dan ook, ze zei NEE. Natuurlijk beklom ik, net als elk kind, de trap naar mijn slaapkamer en ik plofte er uitdagend op neer.
Ik was gekwetst, want het niet krijgen van een pop is een enorm probleem als je nog maar een klein meisje bent. Ik kon net zo gemakkelijk naar mijn kamer gaan en in stilte lijden, maar nee, ik koos ervoor om bovenaan de trap te gaan zitten zodat mijn moeder mij en mijn pijn kon zien.
LiefdeNadat hij me brak, maakte hij me ook niet beschikbaar voor anderen
Ik negeerde haar, ik deed alsof ik alleen was, ik deed pijn omdat ik niet kreeg wat ik wilde. Het volgende dat gebeurde, was natuurlijk dat ik een pop kreeg. Mijn moeder kon het niet uitstaan om me zo te zien.
Maar zo werkt het niet meer. Ik kan niet krijgen wat ik wil door niet voor iedereen bereikbaar te zijn, door iedereen te negeren. En het allerbelangrijkste: ik zou het niet moeten doen. Het klopt niet.
Nu is het tijd om volwassen te worden, en ik heb iets besloten.
Ik ben echt zo moe om er altijd te zijn voor iedereen die me nodig heeft, of ze het nu verdienen of niet. Ik ben zo verdomd boos op mezelf omdat ik mijn leven negeerde om iemand anders te plezieren.
En ik dan? Nee, dat is niet egoïstisch om te zeggen. Echt, hoe zit het met mij? En jij dan?
Leven15 kenmerken van emotioneel onbeschikbare mannen
Wat gebeurt er als ik hulp nodig heb, als ik er niet meer tegen kan omdat ik uit mijn voegen barst, op het punt sta te ontploffen. Hoe zit het met mijn vrije tijd, mijn wandelingen in de natuur, mijn plekje onder de zon?
Ik kwam bij de persoon van wie ik hou. Ik viel uit elkaar en toch waren zijn problemen zoveel groter dan de mijne. Ik moest onderdrukken wat me dwars zat en me op hem concentreren. Ik moest vergeten dat mijn leven uit elkaar viel omdat hij zich somber voelde.
Hij voelde zich altijd somber; hij had altijd problemen. Niets in zijn leven kan ooit goed zijn, laat staan geweldig. Dat is toen ik me iets realiseerde ...
Heb ik niet de luxe om even stil te staan bij mezelf? Moet het altijd over iemand anders gaan??
Weet je, ik ben een vechter. Ik loop door het leven en breek nooit onder druk. Ik streef er altijd naar om meer te doen en meer te bereiken. Succes geeft me de boost die ik nodig heb en succesvol afgeronde uitdagingen maken me tot wie ik ben.
Leven15 kenmerken van emotioneel onbeschikbare mannen
Ik kan alles en iedereen neerhalen als ik wil, want ik ben geen opgever. Dus waarom zou ik mijn tijd en energie verspillen aan iemand die geen fuck kan schelen? Over iemand die nooit de moeite heeft genomen om zich af te vragen hoe andere mensen om hen heen zich voelen?
Daarom besloot ik te leren niet beschikbaar te zijn. Maar niet alleen beschikbaar voor de mensen die me leegzuigen, degenen die mijn energie aftappen en me het gevoel geven dat ik een stuk stront ben.
Ik realiseerde me dat een belangrijke sleutel tot een gelukkig leven is om alle mensen te verwijderen die je een slecht gevoel geven. Om ze zo ver mogelijk weg te houden. Ik realiseerde me dat ik niemand nodig heb om mijn leven binnen te lopen, het in het begin mooi te maken, en nadat ze er een zooitje van hebben gemaakt, vertrek.
Ik hoef het niet, en ik zal me niet somber en gebroken voelen, alleen omdat iemand heeft besloten dat ze het recht hebben om met mijn gevoelens te spelen en dan weggaan.
Ik heb op tijd geleerd en ik heb ervaren hoe het voelt om omringd te zijn door mensen die het niet kunnen schelen of ze je verliezen of niet. Het kostte me veel tijd en tranen om tot dit besef te komen, maar ik dank God dat ik dat gedaan heb.
Anders zou ik nog steeds vastzitten in een leven dat ik niet wil leven met mensen die ik niet om me heen wil.
Ik zou nog steeds degene zijn die belde, sms'te en volledig werd genegeerd. Ik zou nog steeds degene zijn die er altijd zou zijn, ongeacht wat er in mijn leven aan de hand was.
Ik zou nog steeds naïef zijn, ze nog steeds van me laten profiteren. Ik zou ze nog steeds niet laten waarderen en over me heen lopen totdat ze iets beters vonden en vertrokken.
Ik heb geleerd ze los te laten en de cyclus te doorbreken waarin ze terugkomen in mijn leven.
Ik heb geleerd om onbeschikbaar te worden, omdat dat de enige manier is om het patroon te doorbreken van het verwelkomen van onnodige mensen in mijn leven en ze chaos te laten maken, om daarna weer te vertrekken.
Ik werd selectief niet beschikbaar omdat ik me realiseerde dat mijn leven nooit zal veranderen als ik het niet zelf verander. Ik heb geleerd dat door niet beschikbaar te zijn, ik mezelf meer beschikbaar stel voor de mensen die het echt verdienen.
