Waarom dat gekke gevoel altijd eindigt

Dr. Billy Kidd deed 15 jaar lang onderzoek naar romantische relaties. Hij hield focusgroepen in verschillende steden in het hele land.

ik'ik ben een deskundige op het gebied van geestelijke gezondheid. Mensen vragen me vaak: 'Waarom eindigde mijn gevoel van verliefdheid?' Nieuw hersenonderzoek laat zien waarom. Het is eenvoudig te begrijpen.

Wat gebeurt er tijdens een gekke romantiek

Aan het begin van de 21^st eeuw, ontdekten psychologen dat het obsessieve denken van verliefde, gekke romantiek 3 tot 18 maanden duurt. Tijdens die fase van een relatie zijn individuen constant gefocust op hun partners. Dit komt doordat de chemie van hun hersenen en lichaam verandert. Dit lijkt enigszins op een obsessief-compulsieve stoornis.

Wat dit betekent is een'De chemie van de hersenen en het lichaam zorgt ervoor dat een persoon zich op één persoon concentreert uit alle beschikbare partners. Deze persoon wordt vaak "The One" genoemd.

Nu hoeft een persoon niet te vragen of hij of zij denkt of ze verliefd zijn, of wat is liefde? Een persoon is geobsedeerd door deze persoon. Maar de biologische processen van iedereen veranderen en komen weer in evenwicht, en het gevoel van obsessieve, gek-in-liefde passie gaat altijd voorbij. Dan gaan sommige partners naar de tweede fase van verliefdheid. Anderen hebben het gevoel dat hun partner ineens een vreemde is.

De tweede fase van In-Love Romance

De tweede fase van verliefdheid is waar mensen soms opgewonden raken als ze hun partners zien en dingen samen doen. Nabijheid kan lonend zijn. Maar mensen denken niet constant aan elkaar, dag en nacht, tenzij het een disfunctionele relatie is.

Wat hier belangrijk is om te overwegen, is dat sommige individuen niet naar de tweede fase van verliefdheid gaan. In plaats daarvan ontnuchteren ze tot het feit dat hun partners zich niet als beste vrienden voelen. Mensen geven hun partners vaak de schuld van deze verandering in hoe ze zich voelen. Dat komt omdat ze denken dat er iets in hen moet zijn veranderd. Maar nee, dat is het niet. Ze waren gewoon niet klaar voor wat er kan gebeuren als ze smoorverliefd worden, dus gaan ze nooit over naar de tweede fase van verliefd zijn.

Nuchter worden door het feit dat men niet langer helemaal gek op iemand is, komt vrij vaak voor. Wetenschappers hebben aangetoond dat dit een natuurlijk biologisch proces is. Wat er aan de hand is, is dat sommige van de neurotransmitters die de circuits van de hersenen reguleren, terugkeren naar hun pre-romantische staat door een normaal evenwichtsproces. Dit zorgt ervoor dat mensen uit hun verliefde trance breken en stoppen met obsessieve gedachten over hun partners. Ze raken waarschijnlijk nog steeds opgewonden als ze ze zien als ze een functionele relatie hebben. Als dat het geval is, is de situatie veel minder stressvol, vooral als ze beste vrienden zijn geworden en zich op een goede manier als familie voelen.

Maar vaak, zoals Romeo en Julia, verwachtten mensen echt dat ze voor altijd gek op elkaar zouden worden. Dus wanneer het gekke verliefd gevoel verdwijnt, hebben ze geen idee hoe ze een volwassen relatie kunnen ontwikkelen of hoe ze samen plannen voor de toekomst kunnen maken. In plaats daarvan vertellen hun biologische processen hen dat ze dieper in de relatie moeten gaan of eruit moeten komen. Vaak richten partners zich op redenen om elkaar de schuld te geven. Dat's wanneer de argumenten beginnen.

Tegen die tijd is het te laat om gewoon vrienden te worden. Dat komt omdat ze in het begin waarschijnlijk nooit echte vrienden waren. Ze kenden elkaar niet lang genoeg. In plaats van toe te geven dat ze gefaald hebben, volgen mensen het script dat ze op tv zien als een rolmodel: laten we vechten!

Klinkt bekend? Zeker, het gebeurt elke dag. Maar in plaats van jonge mensen te waarschuwen dat dit kan gebeuren, moedigen oudere volwassenen en familieleden hun partners over het algemeen aan om zich naar het huwelijksaltaar te haasten. Personen die onder dit soort gezinsdruk staan, trouwen zonder echt veel van elkaar te weten. Mensen blijven dit ondanks het hoge aantal echtscheidingen doen. Ze maken zich geen zorgen dat ze geen echt intieme relatie hebben waarin partners oprecht hun gevoelens delen. Dat komt omdat ze gek van elkaar zijn. Maar wanneer het gekke verliefd gevoel voorbij gaat, wordt de relatie stressvol.

Vriendschap ontwikkelen is de sleutel

Relaties worden niet stressvol omdat mannen en vrouwen aangeboren communicatieproblemen hebben. Ze runnen immers samen bedrijven zonder een communicatiebarrière te hebben. Het is eerder omdat het stressniveau zo hoog is door dit soort disfunctionele of codependente relatie dat mensen op een punt komen waarop ze te opgebrand zijn om te praten. Onder die omstandigheden kunnen ze niet naar de tweede fase van verliefde romantiek gaan en voelen ze zich soms beloond als partners samen zijn. Dit is de eerste factor van een langdurige romantische relatie.

Het volgende gevoel is een wederzijds bevredigende seksuele relatie. De erg belangrijke factor is dat je beste vrienden bent. Het volgende is je op een goede manier als een gezin voelen. Een andere belangrijke factor is elkaar helpen als daarom wordt gevraagd en ook om je partner geven's toekomst.

Het klinkt misschien moeilijk, maar niemand hoeft genoegen te nemen met een stressvolle relatie. Dat komt omdat deze nieuwe wetenschappelijke ontdekkingen de tools bieden waarmee partners hun begrip van hun romantische relaties opnieuw kunnen formuleren. Deze kennis zal iemand helpen om effectief te reageren op de verschillende soorten gedachten, gevoelens en reacties die iemand heeft met zijn of haar partner. Dat zal op zijn beurt iemand in staat stellen om effectiever te communiceren. Maar dit vereist een goed begrip van romantische liefde.

Bedenk dat gekke liefde Romeo en Julia heeft vermoord. Dat kwam omdat ze maar één van hun vijf liefdesgevoelens hadden, het gevoel geobsedeerd te zijn door elkaar. Romeo en Julia kenden elkaar niet lang genoeg om vrienden te worden. Zonder alle 5 ingrediënten voelt het alsof er iets ontbreekt in een partnerschap.

De 5 gevoelens van liefde zijn eenvoudig te begrijpen, maar de meeste volwassenen leren er nooit over. Je kunt het niet op straat of van vrienden leren. U moet het zelf of met uw partner leren. Ouders kunnen hier niets aan doen. En de dingen gaan tegenwoordig zo snel dat er weinig tijd en energie wordt gestoken in het worden van beste vrienden met je partner. Dit is een van de belangrijkste redenen waarom partners uit elkaar gaan. Als je van een gek-verliefde romantiek naar de tweede fase van romantiek wilt gaan, moet je eraan werken om beste vrienden te worden met je partner. Studies tonen aan dat een langdurige relatie vriendschap tussen partners vereist. Vriendschap is de sleutel om van verliefde gekke romantiek over te gaan naar de volgende stap in het creëren van een zinvolle relatie.

Referenties

Acevedo, B. P., Aron, A., Fisher, H. E., Brown, L. L. (2020) Neurale correlaten van langdurige intense romantische liefde. Sociale cognitieve en affectieve neurowetenschappen, 7, 2, blz.145 † 159.

Dryden-Edwards, R., & Stoppler, M. C. (2020). Het verschil tussen gezonde en obsessieve liefde. MedicineNet, np. Gedownload op 13 januari 2020 van https://www.medicinenet.com/confusing_love_with_obsession/views.htm.

Langeslag, S. J., van der Veen, F. M., & Fekkes, D. (2020). Bloedspiegels van serotonine worden differentieel beïnvloed door romantische liefde bij mannen en vrouwen. Journal of Psychophysiology 26, blz. 92-98.

Leckman, J. F., & Mayes, L. C. (1999). Preoccupaties en gedragingen die verband houden met romantische en ouderlijke liefde: perspectieven op de oorsprong van een obsessief-compulsieve stoornis. Psychiatrische klinieken voor kinderen en adolescenten, 8,3, blz. 635-665.

Marazziti, D. (2020). De neurobiologie van liefde. Huidige psychiatrische beoordelingen, 1, 3, blz. 331-335.

Marazziti, D., Akiskal, H.S., Rossi, A., & Cassano, G. B. (1999). Verandering van de bloedplaatjestransporter in romantische liefde. Psychologische geneeskunde, 29, 3, blz. 741-745. Cambridge University Press: Cambridge, Engeland

Marazzitia D., en Canaleb D. (2020). Hormonale veranderingen bij verliefdheid. Psychoneuro-endocrinologie 29, 7, blz. 931-936.

Zeki, S. (2020). De neurobiologie van liefde. Febs brieven, np. Gedownload op 19 februari 2020, van https://febs.onlinelibrary.wiley.com/doi/full/10.1016/j.febslet.2020.03.094