Je hebt niet gevochten om me te behouden en nu ben je me voorgoed kwijt

Ik was het beste dat je ooit is overkomen en je kon niet eens voor me vechten toen ik je het meest nodig had. In plaats daarvan heb je op borgtocht vrijgelaten en me aan mijn lot overgelaten.

Je was alles wat ik ooit wilde. Je was alles wat ik echt nodig had. En ik heb nooit geprobeerd je in iets anders te veranderen.

Ik accepteerde al je tekortkomingen, je eigenaardigheden en je vervelende gewoonte en hield precies van je zoals je was.

En wat heb ik ervoor teruggekregen? Je laat je ware kleuren zien als de shit de fan raakt.

Als je niet vecht voor wat je wilt, huil dan niet om wat je kwijt bent

Je bewijst me dat ik al mijn inspanningen en al mijn vriendelijkheid heb verspild aan een man die niet kon vechten om me te houden terwijl dat alles was wat ik van je nodig had.

Ik heb je onder druk gezet om je beste zelf te zijn toen je je waardeloos voelde.

Ik heb je aangemoedigd om na te streven waar je gepassioneerd over was en heb je nooit iets anders laten zien dan onwankelbare steun en liefde.

Toen je je donkere dagen had, stond ik aan je zijde. Ik veegde je tranen weg en ik was je schouder om op te huilen.

Aan de man die niet het lef had om voor mij te vechten

Ik was er altijd en je wist dat je dag en nacht op me kon rekenen.

Jij was mijn prioriteit en ik zou er zijn als je me nodig had. Maar als het op mij aankwam, kon je gewoon niet hetzelfde doen, toch?

Je gaf me een waardeloos en veeleisend gevoel. Toen we door een moeilijke periode gingen, probeerde ik ons ​​zo wanhopig te redden en je kon niet de moeite nemen om een ​​vinger op te steken.

Ik had het gevoel dat het je echt niet kon schelen om samen met mij onze relatie te redden en dat sloeg me als een miljoen messen door mijn maag ... Was wat we hadden zo zinloos voor jou?

Had ik me al die nachten voorgesteld om ons onze toekomst voor te stellen tot in de vroege uurtjes van de ochtend??

Had ik me voorgesteld dat je me de maan en de sterren beloofde, ook al had ik alleen liefde en toewijding nodig?

Aan de man die niet het lef had om voor mij te vechten

Was ik de hele tijd alleen in deze relatie? Je hebt het zeker zo laten voelen.

Weet je wat ik uiteindelijk besefte? Je hield me alleen maar in de buurt omdat ik je een beter gevoel over jezelf gaf.

Ik was degene die in je geloofde terwijl niemand anders dat deed, en je had me nodig als je ego-booster.

Je moest je gevalideerd voelen en ik heb je dat op een dwaze manier gegeven, dom in de overtuiging dat je liefde voelde. Maar nee ... ik was gewoon handig.

Ik dank God dat ik me dit realiseerde. Want als ik dat niet had gedaan, zou ik hier zoveel meer mee worstelen ... maar je hebt deze breuk zoveel gemakkelijker voor me gemaakt.

Ik heb je nooit echt gehad. En toen ik daar eenmaal mee in het reine kwam, was het overkomen een fluitje van een cent.

Je had je drama's, je problemen, je woede-uitbarstingen en je zou het allemaal op me afnemen alsof ik er was om je klankbord te zijn.

En toen ik mijn eigen problemen had en toen ik door mijn stront ging, noemde je me aanhankelijk en gevoelig.

Als ik een probleem had met je opgeblazen ego en je boosheidsproblemen, was ik te emotioneel.

Ik heb nooit het recht gehad om te voelen hoe ik me echt voelde. Je hebt mij, mijn gevoelens en mijn overtuigingen gekleineerd. En ik accepteerde het, denkend dat het allemaal op magische wijze zou kunnen veranderen ...

Dat is nooit gebeurd en godzijdank niet, want nu zie ik dat jij niet de persoon bent met wie ik mijn leven wil doorbrengen.

Ik ben veel te goed voor je. Ik ben sterk, geduldig en tolerant. Ik kan goed luisteren en ben er binnen enkele seconden wanneer ik dat nodig heb.

Ik ben niet aanhankelijk - het kan me schelen! Ik ben niet overdreven gevoelig - ik ben emotioneel geïnvesteerd als ik verliefd ben! En ik ben niet moeilijk te hanteren - je bent gewoon te verdomd moeilijk om te behagen!

En nu, zelfs als je me terug wilde hebben, is dit schip gevaren en komt het nooit meer terug.

Je bent me voorgoed kwijt, want nu weet ik waar ik naar moet zoeken en wie ik moet mijden.

Dit is mijn laatste afscheid van jou, want ik voel me eindelijk lekker in mijn vel en heb vrede met mijn leven zoals het is.

Je duwde me weg, maar ik ben op mijn voeten geland. En ik voel me eindelijk verdomd goed over mezelf!