Thefinancely
Ik denk niet dat ik me ooit had kunnen voorstellen dat ik zou worden gebroken door iemand met wie ik mijn leven wilde doorbrengen. Weet je, ik geloofde dat als je eenmaal je wederhelft hebt gevonden, dat het is. Al het andere valt op zijn plaats en je bent gelukkig. Je hebt strijd, je hebt strijd om te vechten, maar je bent samen en dat is het enige dat telt. Je vecht samen, droomt samen en ademt samen. Dat is waar liefde over gaat, toch?
Maar het punt is, ik was nooit je ware. Wat we hadden was in de eerste plaats nooit liefde.
Je hebt me nooit geslagen, maar je hebt me toch pijn gedaan. Woorden doen meer pijn dan vuisten. De pijn blijft maar doorgaan. Het komt terug en achtervolgt je. Zelfs als je ver weg bent van de persoon die je pijn heeft gedaan, is de pijn er nog steeds. Je hoort nog steeds hun stem in je hoofd echoën, tegen je schreeuwen dat je niet goed genoeg bent. Schreeuwend hoeveel een mislukking je bent, hoe je het nooit alleen zult redden.
Je hebt me nooit geslagen, maar je woorden waren scherper dan welk mes dan ook, sterker dan welke vuist dan ook. Al die keren dat je mijn lichaam belachelijk maakte, mijn dwaze kleine geest, mijn zachte hart; ze zijn allemaal in mijn ziel gegraveerd. Ze waren gewicht dat me op de grond drukte, maar nu draag ik ze als eretekens.
Gebroken hart liefdeToen je wegging, nam je mijn hart mee
Je hebt nooit een van mijn botten gebroken, maar het is je gelukt om mijn geest te breken. Zei ik tegen mezelf, 'Hij heeft je nooit geslagen, dit is niet wat je denkt dat het is.' Ik probeerde mezelf ervan te overtuigen dat wat we hadden geen misbruik was - het was gewoon een moeilijke periode op de weg. Wat was het triest dat ik mezelf ervan moest overtuigen dat je van me houdt. Wat was het triest dat ik je gedrag moest rechtvaardigen tot het punt waarop ik niet meer wist wat de waarheid was.
Elke keer dat ik mijn excuses aanbood voor iets waarvan je me beschuldigde, zou ik een deel van mezelf verliezen. Elke keer als ik mijn mond stil hield, was mijn hulpgeroep oorverdovend. Elke keer dat ik aan uw wensen gehoorzaamde, verdween de mijne. Ik hoopte niet meer, ik geloofde niet meer en droomde niet meer. Ik verloor zoveel, maar ik geloofde nog steeds dat ik alles had.
Je hebt mijn lichaam nooit gekneusd, maar je hebt mijn hart gekneusd. Wat je me hebt aangedaan, hoe je me hebt behandeld, is niet te beschrijven. Hoe je giftige liefde me bedwelmde, hoe je hebzucht stukjes van me wegnam, niet omdat je ze nodig had, alleen omdat je het kon. Hoe je manipulaties me deden denken dat liefde er zo uitziet, alleen om mezelf helemaal alleen te vinden als je er genoeg van had. Wat was ik hopeloos toen je wegging, want ik geloofde elk woord dat je tegen me zei. Ik dacht dat ik niet genoeg was en dat ik nooit iemand zoals jij zou vinden.
God sta me bij, op dit moment is dat alles waar ik om vraag. Ik wil me nooit voelen zoals ik me bij jou voelde. Ik wil me nooit een extrafiguur voelen in mijn eigen film. Ik wil me nooit onbeduidend voelen in mijn eigen relatie. Ik wil me nooit eenzaam voelen naast de persoon van wie ik hou. Nooit meer.
Je hebt nooit vuisten gebruikt, maar je woorden waren meer dan genoeg. Je woorden hebben me van binnenuit gebroken. Het lichaam kan genezen, maar de ziel kost tijd en liefde. Het kostte me elk grammetje kracht dat ik had om gewoon op te staan. Het kostte me jaren om de schade die je hebt aangericht ongedaan te maken. Het kostte me jaren om je stem niet meer in mijn hoofd te horen, om je grijnzende gezicht achter me te zien, telkens als ik in de spiegel kijk; om te stoppen met het zien van de persoon die je wilde dat ik zag, en in plaats daarvan me te zien zoals ik werkelijk ben.
LiefdeUiteindelijk was jij degene die achterbleef, niet ik
Omdat ik niet zwak ben. Ik ben niet te veel en ook niet te klein. Ik weiger nogmaals toe te geven aan uw woorden. Ik weiger me door jou te laten kneuzen. Omdat ik eindelijk weet wie je bent en ik weet wie ik ben. Je bent gewoon een onzekere man die misbruik nodig heeft om je belangrijk te voelen. En ik ben een geweldige krijger met haar eigen overlevingsverhaal. En wat een heftig verhaal is dat.
