Je was mijn zwaarste les

Toen je voor het eerst in mijn leven kwam, wist ik dat zeker je was mijn zegen. Je was alles waarvoor ik altijd had gebeden.

Je was slim, interessant, knap en volwassen. Ik dacht dat ik eindelijk mijn wederhelft had gevonden, mijn soulmate. Voor de allereerste keer was mijn leven volkomen logisch met jou erin.

Je maakte me compleet - je was het ontbrekende deel van de puzzel. Ik had iemand ontmoet die me begreep, die voor me zorgde en die altijd aan mijn zijde stond, wat er ook gebeurde.

Maar bovenal had ik iemand die onvoorwaardelijk van me hield. Dat was tenminste wat ik dacht. Ik beschouwde je liefde voor mij als niet van deze wereld.

Uw zwaarste lessen drijven u naar uw grootste zegeningen

Wij twee waren een match made in heaven-het lot moet je naar mij hebben gestuurd, er was geen andere verklaring.

En toen veranderde alles van de ene op de andere dag. Eigenlijk ben je veranderd en het is waarschijnlijk niet van de ene op de andere dag gebeurd, of misschien heb je je ware gezicht laten zien?

Hoe dan ook, ik werd op een ochtend wakker en ik wist dat onze relatie gedoemd was. Maar ik bleef vechten om het in leven te houden. Ik bleef tegen je vechten. Maar niets hielp.

Je werd afstandelijk en emotioneel beledigend. Je liet me niet meer zien hoeveel je om me gaf, waarschijnlijk omdat je er niet meer om gaf.

Ik realiseerde me dat je in het begin te mooi was om waar te zijn en ik had eindelijk je ware kleuren gezien. Je werd egoïstisch en controlerend en toen begonnen alle zaken.

Ik heb eindelijk geaccepteerd dat je niets meer was dan een zware les

Maar ik heb je toen nog niet verlaten. Ik verloor al het vertrouwen dat ik had en ik wachtte gewoon tot je terugging naar je oude manieren. Ik was niet dom - ik wist dat je me bedroog, maar ik weigerde gewoon de waarheid te accepteren.

Ik was klaar om aan je zijde te blijven, hoewel ik eraan dacht dat ik niet de enige voor jou was. Ik stelde mezelf gerust dat je alleen van me hield en dat niet een van deze meisjes belangrijk voor je was. Tot je me op een dag verliet voor een van hen.

En je hebt mijn hele wereld gebroken door dat te doen.

Toen je me verliet, Ik vond het een vloek. Ik dacht dat dat het ergste was dat me ooit kon overkomen. Wat heb ik gedaan om zoiets te verdienen??

Waarom kon je niet van me houden? Ik heb alles goed gedaan, maar zelfs dat was niet genoeg. Het lot had je aan mij gegeven om me te laten zien wat liefde was. En zonder jou te moeten leven was mijn vloek.

Voor mij was mijn leven ten einde gekomen - het had geen doel of zin meer.

Ik heb eindelijk geaccepteerd dat je niets meer was dan een zware les

Toen je wegging, nam je jezelf niet alleen van mij weg, je nam ook mijn hart mee en ik had geen hoop op een betere morgen.

Ik was er kapot van, in stukken gebroken en had nooit gedacht dat ik zou kunnen herstellen. Ik heb mijn dagen doorgebracht met wachten tot je terugkwam, ondanks de manier waarop je me behandelde en ondanks de manier waarop je me verliet.

Dat is een periode van mijn leven die ik me niet graag herinner. Ik weet gewoon dat ik het licht aan het einde van de tunnel pas op een ochtend zag, jij was niet het eerste dat bij me opkwam.

En toen ik me realiseerde dat ik overdag extatisch was. Ik wist niet hoe of waarom het gebeurde, maar ik hoopte dat ik op het punt stond mijn weg naar herstel te beginnen.

En ik had gelijk. Het was niet gemakkelijk en het was niet snel, maar het gebeurde. Ik ben over je heen gekomen en ben verder gegaan.

En nu realiseer ik me dat je noch een zegen noch een vloek was. Je was een les die ik moest leren.

Ik geloof nog steeds dat alles met een reden gebeurt. En je bent met een reden naar mijn leven gestuurd. Hoewel ik denk dat mijn leven zonder jou niet meer zinloos is, ben ik er zeker van dat jouw bestaan ​​daarin een groter doel had.

Als jij er niet was geweest, had ik nooit geleerd hoe sterk ik eigenlijk ben. Door mij te verlaten, ben ik een stuk taaier en moediger geworden. Nu weet ik dat als ik over je heen kan komen, ik ook alles kan verdragen wat het leven me te bieden heeft.

Als jij er niet was geweest, had ik nooit geleerd dat ik niet iedereen vanaf het begin zou moeten geloven.

Voordat ik je ontmoette, ging ik ervan uit dat iedereen om me heen eerlijk was en dat ze geen slechte bedoelingen hadden.

Maar na jou realiseerde ik me dat er slechte mensen zijn die graag doen alsof ze iets zijn wat ze niet zijn. Er zijn mensen die graag met anderen spelen en die het leuk vinden om anderen ongelukkig te maken. Jij bent een van die mensen.

Als jij er niet was geweest, had ik nooit geleerd dat ik nooit zoveel liefde, moeite en geduld zou moeten steken in iemand die niet hetzelfde voor mij doet.

Als jij er niet was geweest, had ik nooit geweten wat ik niet wil van het leven.

Als jij er niet was geweest, had ik de rest van mijn leven doorgebracht zonder te weten wat ware liefde inhoudt.

Als jij er niet was geweest, had ik nooit van mezelf leren houden. Toen je wegging, had ik een enorme hoeveelheid liefde waarvan ik niet wist wat ik ermee moest doen.

Ik bleef zoeken naar iemand om mijn liefde aan te geven, totdat ik me realiseerde dat ik het eerst aan mezelf moest geven, voordat ik van iemand anders hou.

Dus bedankt dat je in mijn leven bent gekomen. Maar nog meer, bedankt voor het verlaten ervan. En bedankt dat je me een les hebt geleerd die ik anders nooit had geleerd.