6 fouten die overbezorgde ouders onbedoeld maken

Ik weet dat je het beste voor je kind wilt en dat je het wilt beschermen (wat absoluut begrijpelijk is) maar soms verandert bescherming in een heel andere vorm van overdreven beschermend zijn, wat de ontwikkeling van je kind sterk kan beïnvloeden. U kunt zich niet bewust zijn van de overgang van bescherming naar overbescherming, omdat uw ouderlijke instincten u vertellen dat u nog steeds uw best doet om uw kind zich veilig en gezond te laten voelen.

En dat is wanneer u de beschermingsgrens overschrijdt en het volledige potentieel van uw kind begint te blokkeren.

Het punt is dat kinderen bescherming nodig hebben, maar ze hebben ook vrijheid nodig. Als je je kind constant vertelt wat het moet doen of hoe het zich moet gedragen, of als je dingen voor hem doet, negeer je hun behoefte aan expressie, dromen, verbetering en durf.

Een kind kan zich niet uiten als het een strikte lijst heeft van de dingen die het mag doen. Een kind kan niet dromen als u zich met hun realiteit bemoeit. Een kind kan niet verbeteren en moedig worden als ze niet mogen falen.

7 Fouten bij het uiteenvallen die u in geen geval mag maken

Een kind heeft bescherming nodig, maar vooral vrijheid.

Als je een vogel in een kooi stopt, voelt hij zich gevangen en beroofd van zijn vrijheid om de gevaarlijkste routes te verkennen en te vliegen. Maar als je die vogel leert hoe hij voor zichzelf moet zorgen en hem weg laat vliegen in plaats van hem in een kooi te stoppen, zal hij beschermd worden..

En dat is het verschil tussen bescherming en overbescherming. Bescherming betekent uw kind onderwijzen en hem laten leren van zijn fouten, terwijl overbescherming betekent specifieke bevelen geven en hem niet laten vallen om weer op te staan. Als je je alleen concentreert op de dingen die je kind kunnen schaden, creëer je een ongezonde omgeving die hun ontwikkeling enorm zal beïnvloeden.

Als u alleen potentieel gevaar ziet, maar niet het gevaar om voorzichtig te zijn, betekent dit dat u uw kind onbedoeld de harde realiteit van de echte wereld ontneemt.

Door uw kind in een luchtbel te houden, weg van de gevolgen, risico's en mislukkingen, zal het alleen maar niet in staat zijn om de problemen aan te pakken waarmee ze in de toekomst te maken kunnen krijgen..

De 6 grootste fouten die je maakt en die zijn aantrekkingskracht op jou doden

Daarom is het belangrijk om uw kind te beschermen en niet te veel. Overbescherming heeft enorme gevolgen en als u zich eenmaal bemoeit met de mogelijkheden en wensen van uw kind, is het moeilijk om ze op het juiste pad te brengen.

6 FOUTEN DIE OVERBESCHERMENDE OUDERS ONBEWUST MAKEN

1. Ze laten hun kind niet voor zichzelf kiezen

Het maakt niet uit of het nu gaat om het kiezen van een nieuw T-shirt, een hobby of activiteit, want elke beslissing speelt een enorme rol in het leven van je kind. Je moet ze niet vertellen dat ze alleen dat T-shirt hoeven te dragen omdat het hen uitkomt, zonder ze te vragen of ze het willen dragen of niet.

Hetzelfde geldt voor het kiezen van sporten of instrumenten waar ze niet zo goed in zijn en misschien nooit zullen zijn.

Zelfs als u zich bewust bent van het feit dat uw kind ergens een anti-talent in is, hoeft u niet in paniek te raken en hen te vertellen dat ze in plaats daarvan iets anders moeten proberen waar ze goed in zijn. Nee. Zelfs als ze ergens niet zo goed in zijn, zullen ze het na verloop van tijd zelf beseffen. Het belangrijkste is om ze het op de moeilijke manier te laten beseffen in plaats van ze het niet eens te laten proberen, wat overbezorgde ouders meestal vergeten te doen..

2. Ze doen alles voor hun kind

Als je overbezorgd bent, heb je die constante drang om dingen voor je kind te doen, zoals het bed opmaken, de kamer opruimen en zelfs hun huiswerk maken. Ik weet dat je het beste voor je kind wilt en ik weet dat je het tien keer sneller en beter zult doen dan je kind, maar doe het alsjeblieft niet.

De 6 grootste fouten die je maakt en die zijn aantrekkingskracht op jou doden

Kinderen moeten verantwoordelijkheid leren om goed te kunnen functioneren en op te groeien tot een gewetensvolle volwassene.

Als je constant hun taken uitvoert, geef je ze bewust geen ruimte voor verbetering en laat je ze geen gevoel van verplichting of verantwoordelijkheid krijgen. In plaats daarvan zou je je kind zijn eigen taken moeten laten doen en als ze er niet goed genoeg in zijn, kun je ze helpen door ze te laten zien hoe ze het efficiënter kunnen doen en ze aan te moedigen om het opnieuw te proberen. Op die manier leert uw kind dat het tijd en moeite kost om iets te bereiken.

3. Ze zijn constant bang voor het falen van hun kind

Als je constant bang bent dat je kind iets niet zal bereiken of dat ze teleurgesteld zullen zijn als ze niet iets bereiken wat ze echt willen, saboteer je hun potentiële succes. Er is een mooi gezegde: Als je het nooit probeert, zul je het nooit weten. En het is waar: als je nooit iets probeert te bereiken, zul je nooit de ware omvang van je potentieel weten.

Omdat je constant bang bent, word je gedwongen dingen te doen die je normaal niet zou doen, en dat is wanneer je de grens oversteekt en overbezorgd begint te worden. Het is normaal dat u zich zorgen maakt over het succes van uw kind, maar het is niet normaal om uw kind ervan te weerhouden iets te doen, alleen omdat u bang bent dat het zal mislukken.

Het is ook normaal dat u zich zorgen maakt over de gezondheid, de verblijfplaats en het geluk van uw kind, maar het is niet normaal om alles te doen wat in uw vermogen ligt om te voorkomen dat het verkouden wordt of een examen op school niet haalt. Preventie omvat maatregelen en beperkingen en als je het overdrijft, zul je merken dat je overdreven beschermend bent.

4. Ze kiezen de vriendjes van hun kind

De vriendjes van een kind zijn een van de belangrijkste aspecten van de ontwikkeling van een kind. Ik begrijp de druk die je ervaart als je kind vrienden wil zijn met iemand die je niet mag. En om dit te voorkomen, besluit u te kiezen met wie uw kind gaat omgaan, want nogmaals, u wilt het beste voor uw kind.

Je wilt de beste docenten, vrienden, cijfers enzovoort. Maar wat wil uw kind? Willen ze afspreken met de vrienden die je voor hen hebt uitgekozen? Genieten ze van de tijd die ze met hen doorbrengen??

U moet uw kind keuzes bieden. Als ze willen omgaan met iemand die per ongeluk slechte cijfers op school heeft gehaald, betekent dit niet dat je kind in hun voetsporen zal treden.

Integendeel, je kind moet worden blootgesteld aan verschillende soorten persoonlijkheden (niet alleen de typen die je hebt goedgekeurd), want het leven draait om diversiteit. Ze zullen nooit volledig kunnen opgroeien als je ze niet laat omringen met verschillende persoonlijkheden en niet alleen met degenen die hen zullen inspireren. Je zou ze moeten laten leren van het gedrag van andere mensen in plaats van ze te leren anderen te beoordelen, want acceptatie is wat ons menselijk maakt.

5. Ze eisen constante geruststelling over de verblijfplaats van hun kind

Ik weet dat de wereld niet de veiligste plek is om te zijn, maar dit is geen reden om constante geruststelling te eisen over de verblijfplaats van uw kind. Het is oké om van hen te eisen dat ze je vertellen wanneer ze vrienden gaan bezoeken, naar de film gaan of iets dergelijks. En het is prima om ze te vertellen dat ze voor twaalf uur naar huis moeten komen. Maar het is niet oké om ze om de twintig minuten te bellen om te checken of alles in orde is.

Het is niet oké, want je hebt ze al verteld wanneer ze naar huis moeten komen en als ze in gevaar zijn of iets van je nodig hebben, dan zouden ze je vast gebeld hebben. Het is erg stressvol om door dergelijke situaties heen te gaan als uw kind het naar zijn zin heeft met zijn vrienden.

Als je ze constant belt of sms't, geef je ze geen ruimte en tijd voor zichzelf.

Het is van cruciaal belang om uw kind te kunnen vertrouwen. Als u alles voor uw kind doet en het niet laat meedoen, wordt verwacht dat u zich overdreven zorgen maakt als het kind het huis verlaat. Je moet ze verantwoordelijkheid leren en je moet jezelf leren om ze te vertrouwen.

6. Ze laten hun kind zijn eigen emoties niet verteren

We weten allemaal dat toen we baby's waren, onze ouders zouden springen en naar ons toe renden als ze ons maar hoorden huilen. Als je er eenmaal bent, neem je de baby in je armen en begin je hem te troosten. En dat is prima, want huilen is de manier waarop een baby tegen je praat en je kunt nooit weten waar het over gaat.

Maar als je je kind overdreven blijft troosten (ongeacht hun leeftijd), laat je het niet emotioneel volwassen worden. Het is niet nodig om uw kind buitensporig te troosten over de meest triviale dingen, want op die manier blijven ze zwak. Ze zullen niet weten hoe ze met hun eigen emoties en verlangens moeten omgaan, wat grote gevolgen kan hebben voor hun volwassenheid.

Als er iets ergs gebeurt, is het oké om naar uw kind te luisteren, maar probeer te voorkomen dat u het identificeert als een zwakke, kleine pop die uw troost nodig heeft. Je kunt ze een beetje troosten, maar je moet ze ook altijd de ruimte geven om hun eigen gevoelens en emoties te verwerken.

Ze moeten begrijpen waarom ze zich voelen zoals ze zich op dat moment voelen en hoe ze hun gevoelens kunnen beheersen, want dat zal hen helpen emotioneel volwassen te worden.