Een brief aan de man die niet klaar was voor mijn liefde

Na al die tijd hoop ik nog steeds.

Ik hoop dat je misschien ooit zult uitleggen waarom je me verliet.

Ik weet dat het verkeerd is. Ik zou je gewoon in het verleden moeten laten en gewoon verder gaan met mijn leven.

Maar dat valt niet mee.

Leven

Aan de man die zei dat hij er niet klaar voor was (totdat ik wegliep)

Hoe ga je verder van iets waarvan je dacht dat het eeuwig zou duren??

Hoe ga je verder met iemand voor wie je zulke sterke gevoelens had en van wie je met heel je hart hield??

Eerlijk gezegd weet ik niet hoe vaak ik heb geprobeerd deze brief te schrijven en het lukte me niet.

Mijn emoties waren overal.

Genezing

Dit jaar ben ik eindelijk klaar om te accepteren dat het niet mijn schuld was

Ik hield nog steeds van je.

Ik was echter ook boos omdat ik niet kon geloven dat het zo gemakkelijk voor je was om me te laten gaan. Om onze liefde los te laten.

Nu ben ik boos op mezelf omdat ik van iemand hield die nooit van mij was en die me zonder woorden achterliet.

Ik voelde me verraden omdat je tegen me loog.

Hoe vaak heb je gezegd dat je iets voor mij zou doen, dat er niets op deze wereld was dat je niet voor mij zou hebben gedaan?

Genezing

Dit jaar ben ik eindelijk klaar om te accepteren dat het niet mijn schuld was

Het enige dat je hoefde te doen, was van me houden zoals ik van je hield. En je hebt gefaald.

Ik voelde me verdrietig. Dat is het. Ik voelde me zo diep bedroefd.

Er zijn niet genoeg woorden om dat gevoel te beschrijven.

Ik hoop dat je begrijpt wat je hebt gedaan en wat voor gevolgen het voor mij heeft gehad. Je hebt een onmiskenbaar stempel op mijn hart gedrukt.

Als je ooit voor me had gezorgd, had je me niet zo laten voelen.

Ik was bang. Ik maakte me eigenlijk zorgen over mijn geestelijke gezondheid, omdat ik niet dacht dat ik sterk genoeg was om met je vertrek om te gaan.

De littekens die je achterliet, maakten me bang.

Ik bleef bang dat de man die achter je aan zou komen, net zo slecht zou zijn als jij.

Toen alles voorbij was, wilde ik niet dat iemand anders jouw plaats zou innemen.

Ik wilde niemand bij me in de buurt hebben als jij dat niet was.

Ik was in de war. Ik kon gewoon niet bevatten wat er gebeurde.

Het leek me allemaal niet logisch.

Alles leek in een oogwenk perfect te zijn, maar toen brak je mijn hart. Je hebt me gebroken.

En ik bleef achter met het gevoel van onzekerheid, dat ik nu zelfs heb.

Ik dacht dat ik niet genoeg voor je was of dat ik je misschien overhaast had in iets dat je niet wilde.

Soms betrapte ik mezelf er zelfs op dat ik dacht dat ik nooit iemand zou kunnen vinden die van me zou kunnen houden zoals ik verdien, zoals ik van je hield, onzelfzuchtig en puur, zonder enige mate.

Maar nu, na verloop van tijd mijn wonden genezen en nadat ik erin geslaagd ben mijn hart te herstellen, weet ik dat ware liefde mij op het juiste moment zal vinden ...

Dus dankjewel. Bedankt dat je me hebt laten gaan.

Ik heb geleerd afscheid te nemen. Je leerde me hoe ik mijn vleugels uitsloeg en weer vrij kon vliegen.

Raad eens? De wereld stopte niet toen jij wegging.

Er wachten zoveel mooie dingen op mij om erop uit te gaan en ze te verkennen.

Er is iemand die klaar zal zijn voor mijn liefde.

Iemand die me zal verwennen met zijn liefde. Iemand die ik zal aanmoedigen om bij elke stap beter te worden.

Er is iemand met wie ik mijn dromen zal vervullen.

Iemand die niet bang is om lief te hebben of zich te binden.

Ik weet dat het mijn schuld is dat ik je alle liefde heb gegeven die je niet verdiende.

Ik heb je alles van mij gegeven.

Het spijt me, want ik wist niet hoe ik minder moest liefhebben ... Maar je was niet klaar om op dezelfde manier van mij te houden.

Misschien heb ik te hard geduwd.

Heb ik je bang gemaakt met iets dat ik deed? Ik weet dat je dat niet allemaal hebt vervalst.

Je kunt emoties niet zo sterk vervalsen. Je hebt je liefde niet vervalst. Dus wat is er echt gebeurd??

Dit is een retorische vraag, want ik wil het antwoord niet weten.

Ik ben er bang voor. Ik ben bang dat je me zult vertellen dat ik je in iets ernstigs heb overgehaald.

Ik wil geloven dat je niet klaar was voor een serieuze relatie, dat je nog niet klaar was voor het soort liefde dat ik je gaf.

Je was niet klaar voor dat 'eeuwige soort liefde'.

Hoe dan ook, het maakt niet meer uit wie ongelijk had en wie gelijk had. Het maakt niet uit of ik je heb weggejaagd of dat je het hardlooptype was.

Het gaat erom dat ik iets van ons verhaal heb geleerd.

Ik heb het een en ander geleerd over mannen en relaties. Ik leerde dingen los te laten die niet voor mij bedoeld waren.

Het belangrijkste was dat ik leerde mezelf meer te waarderen.

Ik opende mijn ogen voor nieuwe perspectieven en een nieuw leven dat ik zonder jou kan hebben.

En jij?

Je werd een deel van mijn verleden en ik wil je daar achterlaten. Ik ben klaar voor de toekomst.

Zorg goed voor jezelf en tot ziens ... voor altijd!