Ik weet dat je me mist en ik geef geen fuck

Het is niet mijn schuld dat je een idioot bent die me verliet. Het is niet mijn schuld dat je de grootste fout van je leven hebt gemaakt en dat je het te laat hebt gerealiseerd. Daarom, mijn liefste, kan het me geen fuck schelen dat je me mist.

Je dacht dat het leven beter zou zijn zonder mij, je dacht dat je het beter kon doen. Jongen, heb je het verkloot!

Ik zei niets op de dag dat je besloot me te verlaten. Ik heb je niet gesmeekt om te blijven, ik heb niet geprobeerd je tegen te houden en ik heb je niet gevraagd waarom.

Ook al hield ik van je, ik liet je gaan. Maar weet je wat? Ik ben blij dat je wegliep, want je halfslachtige liefde is niet wat ik verdien.

Ik ga u dezelfde hoeveelheid inspanning geven als u mij geeft

Ik sloeg de deur voor je neus dicht zonder een traan te laten lopen, ook al huilde ik binnen een rivier die ik nooit wilde dat je het zag. Ik zou je mijn pijn niet laten zien. Dat was iets dat onder mij lag.

Over je heen komen was het gevecht dat ik wilde aangaan. Het was mijn gevecht alleen.

Ik hoop echt dat je blij bent dat je me hebt verlaten, want als je dat niet bent, zou dit allemaal tevergeefs zijn geweest. Je zou tevergeefs mijn hart hebben gebroken en je zou me tevergeefs hebben verloren.

Ik weet dat je me mist en eerlijk gezegd kan het me niks schelen. Ik weet dat je weet dat je de grootste fout van je leven hebt gemaakt, want je zult nooit iemand vinden die je zal behandelen zoals ik deed en daar ben je je van bewust.

Daarom mis je me.

Je mist hem niet - je mist het gevoel van verliefd zijn

Maar ik mis je niet. Ik mis alleen de persoon die ik was voordat ik je ontmoette.

Onze relatie heeft mij veranderd. Ik heb zo mijn best gedaan om ons te laten werken. Ik heb zo mijn best gedaan om je te plezieren en ik verwachtte er iets voor terug te krijgen, maar dat heb ik nooit gedaan.

Het enige dat ik kreeg was pijn en marteling en het veranderde me. Ik was niet meer dezelfde persoon als voorheen. Ik mis mijn oude zelf.

Daarom geef ik er niks om dat je me mist, maar wat denk je? Je krijgt me nooit meer terug. Je bent geschiedenis.

Je mist me omdat ik er altijd voor je was.

Wanneer je me ook nodig had, ik was er voor je.

Je mist hem niet - je mist het gevoel van verliefd zijn

Toen je een slechte dag had en helemaal naar huis kwam, bood ik je een schouder om op uit te huilen, ondanks het feit dat ik mijn eigen problemen had die je regelmatig negeerde omdat ze niet belangrijk voor je waren. Ik was niet belangrijk voor je.

Je mist me omdat ik je bokszak was om alles mee uit te pakken.

Ik was er als je wat stoom moest afblazen. Als je geïrriteerd of boos was, nam je het allemaal op mij uit. Het kon je niet schelen dat je me bijna elke dag met negatieve energie voedde.

Het kan je niets schelen dat je me beetje bij beetje hebt vernietigd met je giftige woorden. Je was zo egoïstisch, dus het kan me echt niks schelen dat je me mist.

Je mist me omdat je je realiseert hoeveel geluk je hebt gehad met mij.

Nu je 's ochtends helemaal alleen wakker wordt. Er is niemand om je goedemorgen te knuffelen en te kussen. Er is niemand om je te sms'en hoeveel ze van je houdt.

Er is niemand om je te bellen om te zeggen dat ze je mist. Je mist dat, ik snap het, maar echt schat, ik geef er niks om. Je had je kans en je besloot dat je het beter kon doen. Oké, dit is je kans. Succes!

Je mist me omdat je me hebt gebruikt om je ego een boost te geven.

Je bekritiseerde me altijd. Wat ik ook deed, was nooit goed genoeg voor jou. Je zou het altijd beter kunnen doen dan ik, maar je hebt het nooit geprobeerd.

Ik weet waarom je het nooit hebt geprobeerd; het was omdat je niet in staat was. Je verborg je incompetentie door me te veroordelen en me een rotzooi te laten voelen, alsof ik helemaal niet in staat was. Dat is wat je een beter gevoel gaf dan ik.

Het kan me niet schelen dat je me mist en ik wil je niet terug, alleen omdat je je belangrijker zou voelen door me neer te halen.

Je mist me omdat niemand je rotzooi meer wil verdragen.

Ik heb veel meer verdragen dan ik zou moeten hebben. Het was nooit jouw schuld. Wat er ook gebeurde, je wist precies hoe je jezelf moest verdedigen door het slachtoffer te spelen.

Op de een of andere manier wist je hoe je me kon laten vergeten wat ik tegen je zei. Je wist van onderwerp te veranderen en gaf mij de schuld van iets dat ik 3 maanden geleden deed.

En zo zou alle aandacht van jou naar mij en arme jij gaan, niemand begreep hoe je je voelde en hoe gekwetst je was. Kijk, dat mis ik niet!

Je mist me omdat je niemands prioriteit hebt nu ik weg ben.

Ik wist dat niemand anders je zou verdragen. Misschien had je zelfs een reserveplan toen je me verliet, maar waar is ze nu? Ik weet het, ze verliet je spijtige reet toen je haar probeerde te beheersen zoals je met mij deed.

Het ontplofte in je gezicht en ze vertelde je dat ze je nooit meer wilde zien. Daarom mis je me.

Ik heb alles verdragen wat je me hebt aangedaan omdat ik van je hield. Maar nu je me hebt verlaten, heb ik het gevoel dat er een enorme last van mijn borst is gevallen en het kan me echt geen fuck schelen dat je me mist. Ik mis je niet.

Je mist me omdat ik me realiseerde dat ik beter verdien.

Zou je niet graag weer in mijn leven willen komen nu je ziet hoe gelukkig ik ben en hoe tevreden ik ben met mezelf? Daar bent u verantwoordelijk voor, dus heel erg bedankt.

Bedankt dat je me hebt laten beseffen dat ik tijd aan het verspillen was toen ik aan jouw zijde stond.

Bedankt dat je hebt voorkomen dat ik mezelf haat, want dat zou zijn gebeurd als ik bij je was gebleven. Ik zou mezelf niet meer herkennen en ik zou jou gaan haten en daarna mij.

Je kunt niet bij mij terugkomen, ik laat je niet toe. Je kunt me missen, maar ik zal je niet missen en eerlijk gezegd kan het me niet langer schelen dat je dat doet.