Een beste vriend verliezen door een man die pijn doet

We hebben allemaal gezworen niet zo te zijn. We hebben allemaal gezworen dat we onze vrienden niet zullen vergeten als we eenmaal verliefd worden, en we hebben degenen die dat al veel te lang doen, bespot.

Dat mislukte vreselijk.

In eerste instantie wilde ik al onze foto's branden en de foto's in mijn galerij verwijderen. Ik wilde die periode van mijn leven schrappen omdat de toekomst niets voor ons twee inhouden.

Ze vond haar echte soulmate en er was geen plaats meer voor mij.

Zelfs als het pijn doet als de hel, zal ik beter zijn zonder jou

Maar het feit dat we niet bleven zoals vroeger, kon het feit niet veranderen dat we zoveel geweldige en opwindende momenten samen hadden. Dat kan niet worden gewist.

Ik heb zoveel tijd besteed aan het denken: " Wie ga ik anders mijn beste vriend bellen? ".

We zijn al zo lang vrienden en ik had veel mensen in de buurt, maar je weet hoe het gaat - er is deze ene echt beste vriend; anderen zijn gewoon mensen met wie ik omga.

Ze was er altijd, denk ik. Ze was daar voor wilde nachten. Ze was er om mijn gebroken hart te genezen.

Het doet pijn als de hel, maar ik wil je niet terug

Ze was er voor Netflix en chillen - de enige die ik mijn favoriete show liet veranderen totdat ze er niet meer was. Het voelde een beetje leeg.

Herinneringen waren overal. Herinneringen zijn nog overal. Er was onze favoriete plek om te eten na een avondje stappen.

Er was ons speciale ijsje voor een gebroken hart en we hadden onze dans op ons favoriete liedje. Ik denk dat we van vrienden naar vreemden gingen met herinneringen.

Boohoo voor mij - ik weet dat ik niet de enige ben die deze dingen leeft. Het is gewoon ongemakkelijk als mensen me naar haar vragen en waarom ze ons niet meer samen zien. Het is een beetje te duidelijk, vind je niet?

Ze was niet langer in voor wilde avonden. Ze was niet altijd beschikbaar en in de meeste van haar plannen zat ook haar nieuwe vriendje.

Het doet pijn als de hel, maar ik wil je niet terug

Kijk, ik voelde me verraden, alleen gelaten, gespeeld en wat niet. We hadden ons plan - we hadden ons mantra dat we leefden totdat ze verliefd werd.

En toch had ze mij in haar plan. Ze deed het, maar we waren niet de enige van ons en het voelde op de een of andere manier ongemakkelijk. Dus we vielen uit elkaar.

Zie ook: Dit is hoe een giftige relatie mijn beste vriend heeft gedood

Ik begon te denken aan de vriendschap die we hadden en aan vriendschappen in het algemeen.

Ik realiseerde me dat de meeste van onze vriendschappen ontstaan ​​als we in de twintig zijn en als het leven eng is. Het zijn meestal vriendschappen uit nood.

We hebben iemand nodig die onze ontbering deelt. We hebben iemand nodig die dezelfde gevoelens deelt als wij. We hebben iemand nodig die ons begrijpt en er moet voor ons worden gezorgd.

Als onze hele wereld uit elkaar valt, hebben we iemand nodig die ons vertelt dat het goed komt - eigenlijk hebben we onze soulmates nodig. Iemand in wiens leven we worden weerspiegeld.

Het tweede dat ik me realiseerde, is dat onze vrienden zijn inderdaad onze soulmates, maar voor een tijdje.

Want als je eenmaal uitgaat, vind je een man met wie je nachten kunt doorbrengen, wat het primaire doel was van je uitgaan.

We houden onszelf misschien voor de gek en denken dat we uitgaan om plezier te hebben, maar het is alleen leuk als er leuke jongens om ons heen zijn.

Liefde is waar we constant naar op zoek zijn. Of we het nu willen toegeven of niet, we hebben liefde nodig om te functioneren.

We moeten in bed kruipen met een man van wie we houden en we hebben iemand nodig om op te leunen. Dat soort intimiteit is gewoon een heel nieuw niveau en na een paar jaar snap ik het.

Ik begrijp dat ze verder is gegaan en een speciaal iemand in haar leven heeft gevonden. Ze was er toen ik haar echt nodig had en toen ging ze verder.

Dat is de manier waarop de dingen zouden moeten gaan. Ik weet nu dat als ik haar was, ik hetzelfde zou doen. Ik zou ook de liefde van mijn leven boven haar verkiezen. Ik zou mijn dagen met hem plannen, mijn vakanties, reizen en wat niet.

Omdat hij voor altijd van mij zou zijn, en hij zou degene zijn met wie ik mezelf in de toekomst zou willen zien. ik begrijp het nu.

Het spijt me gewoon dat ik zoveel tijd boos heb doorgebracht terwijl ik gelukkig voor haar had moeten zijn. Ze verdiende het om bemind te worden, niet om door mij tegengehouden te worden.

Het deed vreselijk pijn om mijn beste vriend te verliezen voor een man, maar ik weet nu dat het zo zou moeten gaan. Ik wou dat ik dit eerder wist.

Zie ook: Dit is waarom je je beste vriend boven hem moet kiezen?