De biologie van liefde

The Brain on Love: De wetenschap van relaties en geluk

Mijn ouders ontmoetten hun tweede studiejaar aan de Olivet Nazarene University. Ondanks drukke lesroosters, atletische verplichtingen en heel verschillende sociale kringen, slaagden ze erin om te blijven daten tot 21 maart 1994 toen mijn vader op één knie ging zitten en een aanzoek deed. Tweeëntwintig jaar later zijn ze nog steeds samen en zijn ze nog nooit zo gelukkig geweest.

Nu het echtscheidingspercentage in ons land momenteel 50% bedraagt, begon ik me af te vragen hoe mijn ouders zo lang bij elkaar zijn gebleven. Is er iets fundamenteel anders aan koppels die bij elkaar blijven versus relaties die na verloop van tijd afbrokkelen? Hoe konden ze na meer dan twintig jaar nog steeds zo gelukkig zijn??

Liefde in de loop van de tijd

Relaties en geluk zijn twee begrippen die vaak (hopelijk) hand in hand gaan. Een partner hebben om je te ondersteunen, is misschien wel een van de leukste ervaringen in het leven. Als iemand die momenteel een langdurige relatie heeft, kan ik bevestigen dat de hoeveelheid geluk die u voelt, de neiging heeft te fluctueren. Ondanks wat Keurmerk wil de kijkers graag laten geloven dat niet elke relatie een sprookje is waar nooit iets ergs gebeurt.

Voor het grootste deel moet men zich echter gelukkig voelen in een relatie, anders wat'is het punt? Ik kan met vertrouwen zeggen dat ik erg verliefd ben op mijn vriend, maar het is'Het is elke dag een keuze om van hem te blijven houden, vooral als hij te sarcastisch is voor zijn eigen bestwil. Ik geloof dat onze relatie in de loop van de tijd echt is verbeterd, en gelukkig lijkt de wetenschap het met me eens te zijn.

Zoals onderzoekers Claire Kamp en Paul Amato¹bespreken in hun artikel "Gevolgen van relatiestatus en kwaliteit voor subjectief welzijn", met tijd komt toewijding. De proefpersonen in de studie werden onderverdeeld in groepen op basis van de relatiestatus, zoals casual daten, samenwonen, getrouwd en alleenstaand. Na uitgebreide zelfrapportage-vragenlijsten, concludeerden onderzoekers dat naarmate de tijd verstrijkt en de relatie serieuzer wordt, ook het geluk voor beide partners toeneemt. Mijn vriend en ik zijn lang genoeg aan het daten om te weten dat we soms op de zenuwen van de ander werken, maar we maken de bewuste keuze om van de ander te blijven houden, want op de lange termijn maakt niemand me gelukkiger.

Tachtig jaar later

Nu gewapend met de wetenschap dat relaties kunnen verbeteren mental welbevinden met de tijd, begon ik me af te vragen of liefde invloed kan hebben fysiek welzijn ook. Omdat gezond zijn direct verband houdt met verhoogde niveaus van positief affect, leek het logisch om te concluderen dat als liefde iemands fysieke conditie kan verrijken, ook iemands geluk zou verbeteren. Professor Robert Waldinger van Harvard² beantwoordt deze vraag in een van de langste onderzoeken die ooit zijn uitgevoerd, waarbij de gezondheid van 268 Harvard-tweedejaarsstudenten in 1938 werd gevolgd. Na bijna 80 jaar de mannen te hebben gevolgd, concludeerden de onderzoekers dat relaties inderdaad een sterke invloed hebben op onze gezondheid en veroudering. De gegevens laten zien dat mensen met sterke relaties minder mentale achteruitgang ervoeren met de leeftijd in vergelijking met de controlegroep. Waldinger concludeerde zijn rapport met de mededeling dat "de mensen die op hun vijftigste het meest tevreden waren in hun relaties, op hun 80ste de gezondste waren."

De biologie van liefde

Nu we weten dat liefde langdurig is, hoe wordt iemand dan in de eerste plaats verliefd? Wat gebeurt er in de hersenen als ze verliefd zijn? Volgens bioloog Dawn Maslar³, mannen en vrouwen hebben de neiging om op verschillende momenten verliefd te worden vanwege de aanwezigheid van verschillende neurotransmitters, met name oxytocine bij vrouwen en vasopressine bij mannen. In een studie die ze analyseerde op prairiewoelmuizen (een ander monogaam zoogdier), toonden de gegevens aan dat voor vrouwen het oxytocinegehalte omhoog schiet bij een orgasme en voor mannen het tijd kost om vasopressine op natuurlijke wijze te verhogen naarmate receptoren zich opbouwen en de toewijding toeneemt. Maslar rondde haar onderzoek af door te zeggen dat vrouwen de neiging hebben om verliefd te worden na seks, terwijl mannen de neiging hebben om deze 'liefdesgevoelens' na verloop van tijd te ervaren en naarmate hun toewijding toeneemt..

Seks†

Het biologische perspectief op liefde lijkt erg koud en klinisch voor de externe waarnemer. Kan liefde echt worden afgebroken in een paar hormonen die in de hersenen worden geactiveerd? Is liefde gewoon een onnodig gevolg van onze biologische behoefte om onze genen door te geven? Om deze vraag te beantwoorden, heb ik gekeken naar twee afzonderlijke onderzoeken naar geluk en seksuele bevrediging in beide vruchtbare⁴en onvruchtbaar⁵populaties. Dit onderscheid is interessant omdat het helpt om de co-stichtende variabele van onze evolutionaire behoefte om onze genetische afstamming voort te zetten, te elimineren. Beide studies toonden aan dat seksuele bevrediging een belangrijke factor was in positief affect voor beide groepen, waardoor evolutionaire factoren als een mogelijke verstorende variabele werden uitgesloten..

Als er iets is dat ik heb geleerd door het observeren van de relatie van mijn ouders, is het risico's nemen en verliefd worden, omdat het misschien wel het gezondste is dat je ooit zou kunnen doen.

Referenties

¹Dush, Claire M. Kamp en Paul R Amato. "Gevolgen van relatiestatus en kwaliteit voor subjectief welzijn." Journal of Social and Persoonlijke relaties, vol. 22, nee. 5, 2020, blz.607 † 627.

²TED. “Wat maakt een goed leven? Lessen uit de langste studie over geluk / Robert Waldinger. " YouTube, 25 januari 2020, https://www.youtube.com/watchv=8KkKuTCFvzI.

³TEDxTalks. "How Your Brain Falls In Love / Dawn Maslar / TEDxBocaRaton." YouTube, 5 juli 2020, https://www.youtube.com/watch?v=eyq2Wo4eUDg.

⁴Fisher, William A, et al. "Individuele en partnercorrelaties van seksuele tevredenheid en relatiegeluk bij middelbare leeftijdsparen: dyadische analyse van het internationale onderzoek naar relaties." Archieven van Seksueel gedrag, vol. 44, nee. 6, 2020, blz. 1609., doi: 10.1007 / s10508-014-0426-8.

⁵Forooshany, Seyed, et al. “Onvruchtbare individuen' Burgerlijke relatie, geluk en geestelijke gezondheid: een causaal model. " Internationale Journal of Fertility and Sterility, vol. 8, nee. 3, 2020, blz.315 † 324.

© 2020 Easton B.