Dit is waarom mijn angst ervoor zorgt dat ik eruitzie als een teef

Veel mensen zien mij als een teef of een buitenbeentje. Ze denken dat ik eigenwijs en arrogant ben. Ze zeggen van alles over mij zonder de waarheid te kennen.

Mijn angst heeft een enorme impact op mijn sociale leven. Ik reik niet echt uit naar mensen.

De waarheid is dat ik bang ben om een ​​gesprek te beginnen, vooral met iemand die nieuw is. Ik ben zelfs te nerveus om op de berichten van mensen te reageren, en daarom duurt het zo lang om terug te schrijven. Ik wil je niet negeren of hard spelen. Het is niet waar dat het me niet kan schelen.

Ik lijk misschien een teef voor je omdat ik het moeilijk vind om te praten, een glimlach te faken en alle andere sociale conventies na te leven. Ik doe het niet expres, het is gewoon moeilijk voor mij om erbij te horen.

Het spijt me als mijn angst me moeilijk maakt om lief te hebben

Ik weet dat je dit niet merkt, want ik probeer mijn angst te onderdrukken en de fysieke 'symptomen' te verbergen. Ik wil er niet over spreken. Ik voel me bestempeld als 'de gekke', en het doet zoveel pijn.

Sociale interactie is iets wat andere mensen van nature doen, maar voor mij is het een slagveld. Ik moet met mezelf vechten om te overleven. Ik weet dat ik misschien koud, afstandelijk en ongeïnteresseerd overkom.

Ik heb de neiging om oogcontact te vermijden en uiteindelijk staar ik naar iets anders terwijl je met me praat. Ik negeer je niet, ik let op elk woord dat je zegt. Ik ben gewoon niet goed in het voeren van normale gesprekken en ik voel me dan een slecht persoon, een waardeloze vriend, een koude bitch.

Ik ben niet goed in praatjes. Ik ben de stille. Mensen verachten me omdat ze geloven dat ik daar gewoon zit, hen te veroordelen voor alles wat ze zeggen en doen. Maar in feite ben ik gewoon doodsbang omdat ik niet zo gemakkelijk kan communiceren als zij.

Aan alle bedriegers die er zijn: Karma Is A Bitch

Ze lijken zo verbonden, zelfs als ze discussies leiden en argumenten hebben. Deelnemen aan een discussie of ruzie maken met iemand maakt me gek. Ik voel me soms niet mens, ik voel me net een plant.

Mensen zijn zich niet bewust van mijn angst. Ze denken gewoon dat ik een teef ben, een klootzak, 'de stille', 'de verlegen'.

Ik haat het om de aandacht op mezelf te vestigen en daarom ben ik voorzichtig met elke beweging die ik maak. Mijn onzekerheden eten me op, en daarom lijk ik misschien afstandelijk. Het is niet dat ik me als een klootzak wil gedragen.

Door mijn angst blijf ik stil, zelfs als ik iets belangrijks te zeggen heb, als ik wanhopig aan een discussie wil deelnemen en als ik de behoefte voel om deel uit te maken van een groep.

Ik wil ergens bij horen. Ik wil mezelf niet meer haten. Ik wil geen kansen weigeren waarvan ik weet dat ik ze leuk zou vinden. Ik wil niet dat je me uitscheldt en fluistert wat een teef ik ben.

Ik ben gewoon iemand die extra zijn best moet doen om iets te bereiken dat andere mensen al hebben.

Aan alle bedriegers die er zijn: Karma Is A Bitch

Voordat je me uitscheldt, probeer me te begrijpen.
Voordat je me als een teef bestempelt, probeer jezelf in mijn positie te verplaatsen.
Voordat je me afwijst, moet je me een tweede kans geven.

Ik weet dat ik ongemakkelijk kan zijn, maar als je me een beetje beter leert kennen, weet je dat ik totaal anders ben dan de foto van mij die je in je hoofd hebt.