Voor mijn meisje dat verdwaald was door een narcistische man, ben je nu veilig

Je hield zoveel van hem, zo sterk en naïef. Je dacht dat je het gelukkigste meisje ter wereld was. Je had geen idee wat je te wachten stond. Je had geen idee hoeveel pijn je zou lijden en hoeveel tranen je zou vergieten voor iemand die het nooit verdiende.

Je dacht dat je je gelukkige ooit zou vinden in die ene man. Je had geen idee dat je die hele tijd van een verkeerde man hield. Je had geen idee dat je liefde een averechts effect zou hebben en in je gezicht zou spugen.

Nadat je het pure kwaad in hem had geproefd, voelde liefde nooit meer hetzelfde. Je wist nooit of je ooit nog van iemand zou kunnen houden. Je geluk vervaagde en werd vervangen door enorm verdriet. En als er momenten waren waarop je vergat hoe je je pijn moest doen, flitsten de herinneringen terug en herinnerden je er weer aan hoe ellendig je bent.

Je dwaalde door je eigen leven als een vreemde. Je probeerde weer betekenis te vinden, maar het faalde elke keer. Je had geen controle over wat er gebeurde. Je geest hield je vast van binnen en je herinneringen aan hem achtervolgden je, zelfs als je sliep.

Aan elk meisje dat zichzelf ooit heeft verloren aan een narcistische man

Ik weet dat je niet altijd zo was. Ik weet dat je de mooiste glimlach had die ik ooit heb gezien. Ik weet dat je van het leven genoot en dankbaar was voor elk volgend moment. Jij was die persoon die de kamer zou verlichten, waar ze ook ging.

Maar toen je hem ontmoette, was dat allemaal weg. Je glimlachte niet meer. Je wilde me troosten door te doen alsof alles in orde was door een glimlach op je gezicht te forceren. Maar ik wist het altijd. Ik wist het omdat er geen vonk in je ogen was en die schattige kleine rimpels rond je mond toen je oprecht lachte, verdwenen. Ik wist dat je ongelukkig was en ik kon er niets aan doen.

Hij heeft je vanaf de kern veranderd. In plaats van dat gelukkige, sympathieke meisje te zijn dat ik kende, werd je depressief en angstig. Je loog tegen me en zei dat je ziek was, dat je niet uit bed kon komen. Maar ik weet dat je niet wilde opstaan. Ik weet dat hij je geest brak en ik wilde dat hij minstens half zoveel zou lijden als wat je doormaakte. Maar ik kon er niets aan doen. Je hield me in het duister. Ik was toen gewoon een vriend en je wilde niet toegeven dat je een fout had gemaakt. Ik zou je vergeven hebben. Zelfs dan had ik je alles gegeven.

Later zei je tegen me dat je je schaamde om je door hem te laten veranderen. Je gaf toe dat je door een hel ging, maar je kon het niemand laten weten omdat je boos op jezelf was omdat je je door een manipulatieve idioot als hij had laten vernietigen.

Je vertrouwde hem omdat hij je een veilig gevoel gaf. Hij liet je denken dat hij er voor je zal zijn wanneer je hem nodig hebt, wanneer je gekwetst bent. Je had je niet kunnen voorstellen dat hij degene zal zijn die je opzettelijk pijn zal doen en doet alsof hij troost en er voor je zal zijn. Je had je niet kunnen voorstellen dat zo'n duivels wezen als hij op aarde zou kunnen rondlopen.

Aan elk meisje dat zichzelf ooit heeft verloren aan een giftige man

Je verloor jezelf aan een man die niet in staat was om lief te hebben. Je dacht dat je hem kon leren lief te hebben. Je zag dat potentieel in hem omdat hij je betoverde. Hij heeft je lief gepraat en je laten geloven dat hij het waard is om het eens te proberen. Maar je kunt een narcist niet leren lief te hebben. Ik heb je toen gewaarschuwd. Ik heb je gesmeekt om bij hem uit de buurt te blijven, maar je bleef maar antwoorden dat alles goed zou komen. Ik had geen idee dat ik van je hou, niet voordat je in de armen van een andere man was gevallen. Een man die je niet verdiende.

Ik kon niets anders doen dan je rustig en onder de radar zien lijden. Maar je zou nooit iets voor me kunnen verbergen. Ik heb altijd geweten wanneer je recht in mijn gezicht loog. Maar ik liet je denken dat ik geen idee heb, want ik wist dat je op een dag je zou openen en toen die dag kwam, stond ik daar met mijn armen wijd open, wachtend tot je zou komen.

Ik heb je alles gegeven wat je miste. Ik wilde je zo lang vasthouden. Ik heb je nooit willen laten gaan. Ik wilde het allemaal goedmaken met die ene knuffel. Ik wilde alles weer goed maken met die ene kus op de wang.

Ik voelde hoe gebroken je was. Ik voelde elk vies woord dat hij ooit tegen je had gezegd. Ik voelde elke klap in je hart. Jouw blauwe plekken doen mij ook pijn.

Ik wilde het allemaal van je afnemen. Ik wilde alles uitwissen met alleen die ene knuffel. En dat was nog maar het begin. Die ene knuffel was slechts het topje van de ijsberg.

Ik zweer je dat niemand meer tranen in je ogen zal brengen. Ik zweer je dat je glimlach niet voor altijd verdwenen is. Ik zal het terugbrengen. Ik weet dat het niet meteen zal gebeuren. Maar ik wil ook dat je weet dat je niet meer alleen bent. Ik wil dat je weet dat ik op dagen dat je niet uit bed wilt komen, naast je zal liggen. Ik wil dat je weet dat wanneer herinneringen terugkomen, ik er zal zijn om je te helpen ze weg te jagen.

Aan elk meisje dat zichzelf ooit heeft verloren aan een giftige man

We zitten in hetzelfde schuitje. Het enige waar ik spijt van heb, is dat je met hem meegaat. Het spijt me dat ik stom was omdat ik niet zag dat ik toen al meer van je hield dan van het leven zelf. Maar ons verhaal heeft tenslotte een happy end, want ik zweer op mijn leven dat ik je nooit meer zal laten kwetsen.

En uiteindelijk heb ik tegen hem maar één ding te zeggen: slaap zacht terwijl je kunt, want aan het einde van onze reis zullen we allemaal worden geconfronteerd met wat we tot nu toe hebben gedaan. We zullen allemaal verantwoording afleggen voor onze zonden. Bid gewoon dat u alles wat u te wachten staat kunt accepteren.

door Owen Scott