Aan degene die besefte dat liefde voor zichzelf betekende dat hij hem moest laten gaan

Het is moeilijk, ik begrijp het. Iemand loslaten van wie je houdt, iemand loslaten met wie je je leven wilt doorbrengen. Maar je moest het doen. Om jezelf te redden, om je gezond verstand en hart te redden, moest je. Omdat zijn liefde giftig was.

Zijn liefde was gif dat je langzaam van binnenuit doodde. Zijn liefde was zuur dat de muren van je ziel deed smelten, totdat je volledig verloren zou zijn. Om van jezelf te houden, moest je hem laten gaan.

Zijn liefde heeft je waardevol gekost. Zijn woorden, zijn giftige gedrag namen de glimlach van je gezicht weg. Zijn duisternis nam de vonk uit je ogen weg - die prachtige vonk die je had.

Het leven in jou, de passie van je ziel. Zijn ontrouwe gedrag kostte u uw slaap. Je begon aan jezelf te twijfelen, begon te denken dat je niet genoeg was.

We waren bedoeld om verliefd te worden, maar niet bedoeld om samen te zijn

Je bent niet goed genoeg, waardig genoeg. Oh, maar dat ben je wel, schat. Je bent meer dan genoeg en dat maakte hem bang. Hij is je niet waardig, dus heeft hij je in plaats daarvan vernietigd.

Hij was niet klaar om de liefde onder ogen te zien, dus keerde hij het tegen jou. Hij gebruikte je liefde om je te breken, maar nu niet meer. Deze keer geef je je liefde aan jezelf. Deze keer zal je liefde je genezen.

Zijn liefde heeft je je vertrouwen gekost. Zijn woorden prikken nog steeds. Ze branden nog steeds onder je huid. Zijn woorden over hoe je niet mooi genoeg bent, hoe die vrouw daar heet is, hoe deze vrouw hier perfect is.

Maar jij niet. Jij was het nooit. Je was nooit de perfecte, je was nooit de mooie. Hij was zo onzeker dat hij je manipuleerde door te denken dat hij een geschenk uit de hemel is.

Ik realiseerde me eindelijk dat we nooit meer iets zouden zijn dan 'een ding'

Dat je gezegend bent met hem. Maar schat, het is andersom. Hij zou de hemel en alle goden moeten danken dat je in zijn leven bent gekomen.

Jij bent niet goed genoeg - hij is te blind om voorbij zijn onzekerheden en angsten te kijken. Het is niet jij die niet kan liefhebben - hij is niet in staat om lief te hebben.

Zijn liefde heeft je dromen gekost. Je kunt nog steeds zijn lach horen, zijn stem die je vertelt dat je niet in staat bent om je dromen waar te maken.

Zijn stem eist dat je ze opgeeft, zodat je hem kunt vergezellen terwijl hij zijn leven laat uitkomen. Zijn stem doet je twijfelen aan je capaciteiten, waardoor je denkt dat je het nooit zult redden. Maar wie zegt dat je dat niet zult doen?

Wie beslist dat je niet goed genoeg bent? Wie beslist dat je niet sterk genoeg bent? Jij bent het, en jij alleen.

Zijn liefde heeft je gezond verstand gekost. Zijn manipulaties, schuldgevoelens en gif, prachtig verpakt in lieve woorden, deden je denken dat het allemaal in je hoofd zit.

Ik realiseerde me eindelijk dat we nooit meer iets zouden zijn dan 'een ding'

Dat hij echt van je houdt, dat is jouw schuld. Dat hij de Ene is, en dat je harder moet proberen. Dat hij trouw is en dat je harder moet werken om zijn vertrouwen te winnen.

Liefde, hoe hard je ook je best doet, hoe hard je ook van hem houdt, het zal nooit genoeg zijn. Maar dat zie je nu. Daarom ben je hier.

Je ziet dat jij het nooit was. Je ziet dat het zijn verleden was dat hem definieerde en er is geen reden waarom het jou ook zou moeten definiëren.

Je ziet dat dit niet is hoe liefde eruitziet, hoewel hij heel hard heeft gewerkt om je te laten geloven dat het zo is. Je ziet eindelijk wat je waard bent, nadat hij zo hard heeft geprobeerd het van je af te nemen.

En je realiseerde je eindelijk dat van jezelf houden betekende dat je hem moest laten gaan.